دانشگاه کلمبیای نیویورک یکبار دیگر به سنت هر ساله در بعدازظهر ۲۹ فروردینماه میزبان مراسم اعلام اسامی برندگان «جایزهی جهانی پولیتزر» معروف به «اسکار رسانهای» بود.
امسال دو جایزهی بخش «عکاسی» پولیتزر نصیب عکاسانی از آمریکا و افغانستان شد. مسعود حسینی، عکاس خبرگزاری فرانسه در افغانستان، در بخش «عکاسی خبری» پولیتزر گرفت و کرگ واکر، عکاس آمریکایی روزنامهی دنورپست، برای بار دوم برندهی این جایزه در بخش «عکاسی فیچر» شد. مدال ویژهی پولیتزر و وجه نقد به ارزش ۱۰ هزار دلار به عنوان جایزه به هر یک از این عکاسان اهدا خواهد شد.
مسعود حسینی، عکاس ۳۱ سالهی افغانی، بخاطر عکسی که «ترانه اکبری» دختر خردسال اهل کابل را در حال فریاد کشیدن پس از انفجار بمبی مرگبار در جریان عزاداری شیعیان در پایتخت افغانستان نشان میدهد برندهی جایزهی پولیتزر در رشتهی «عکاسی خبری» شده است. ترانه اکبری در جریان این حادثه، که مرگبارترین حملهی تروریستی طالبان ظرف سه سال گذشته در کابل بود، ۷ نفر از اعضای خانوادهی خود از جمله برادر ۷ سالهاش را از دست داد. مسعود حسینی، که این عکس را ۱۵ آذرماه ۹۰ گرفته است، پیش از این بخاطر همین اثر در رشتهی «خبرهای فوری» برندهی جایزهی نخست POYI و برندهی جایزهی دوم بخش تک عکس ورلدپرس فتوی ۲۰۱۲ هم شده بود. او خود در جریان این حادثه از ناحیهی دست چپ زخمی شد و هنوز پس از گذشت چندین ماه از این انفجار دست او بهبودی کامل پیدا نکرده است.
مسعود حسینی، متولد سال ۱۹۸۱ در کابل، در کودکی به همراه خانوادهاش به ایران مهاجرت کرده و مدتها ساکن ایران بوده و برای نشریات و رسانههای ایرانی هم کار کرده است. او در سال ۲۰۰۲ به کشورش بازگشته و به بنیاد خیریه و آموزشی آیینه (تحت سرپرستی رضا دقتی) پیوسته است. وی از سال ۲۰۰۷ تاکنون به عنوان عکاس خبرگزاری فرانسه در افغانستان مشغول به کار است. او که با بسیاری از عکاسان خبری ایرانی دوستی نزدیکی دارد به گفتهی خود مهمترین آموزگارش در فتوژورنالیسم منوچهر دقتی، عکاس خبری سرشناس ایرانی و برادر رضا دقتی، بوده است. کارولین کول و برایان وندنبرگ عکاسان روزنامهی لسانجلس تایمز برای پوشش زلزله و سونامی مرگبار ژاپن در سال گذشته و نیز عکاسان آژانس عکس گتی ایمجز جان مور، مکدیارمید و عکاس فقید کریس هندرس برای پوشش اخبار جریان موسوم به بهار عربی دیگر کاندیداهای این بخش بودند.
کرگ واکر، عکاس باسابقهی آمریکایی، هم به دلیل ارائه دادن مجموعهای به نام «به خانه خوش آمدی: داستان اسکات آستروم» برندهی جایزهی پولیتزر در بخش «عکاسی فیچر» شد. او در این مجموعه تصویری ترحمبرانگیز از تلاشهای یک کهنهسرباز آمریکایی منفصل از خدمت را، که به تازگی از عراق بازگشته است، برای غلبه بر بحرانهای روانی و استرس ناشی از درگیر شدن با جنگ و خشونتهای روزانه در عراق به دست داده است. به گفتهی هیات داوران عکسهای او به مخاطبان کمک میکند تا به راحتی با این مساله که یکی از مشکلات مهم جامعهی امروز آمریکاست ارتباط برقرار نماید. او چند ماه پیش برای همین مجموعه برندهی جایزهی عکاس برتر سال ۲۰۱۱ در بخش عکاسان روزنامهها در مسابقهی POYI هم شده بود.
گفتنیست این دومین باری است که این فتوژورنالیست آمریکایی جایزهی پولیتزر در بخش «عکاسی فیچر» را از آن میکند. وی یک بار پیش از این در سال ۲۰۱۰ بخاطر مجموعه عکسی، که بازگوکنندهی داستان نوجوانی آمریکایی که به ارتش آمریکا پیوسته و در اوج خشونتها و ناآرامیهای عراق به ماموریتی در آن کشور فرستاده شده بود، برندهی همین جایزهی معتبر شده بود. سه عکاس خبرگزاری آسوشیتدپرس به نامهای دیوید گاتنفلدر، هن گوآن و رافائل ووبر هم به دلیل نشان دادن گوشهای از زندگی روزانهی مردم در کرهشمالی و فرانسیس اوور از روزنامهی لسآنجلس تایمز بخاطر مجموعهای که درد و رنج خانوادههایی را به تصویر کشیده بود که فرزندانشان مبتلا به بیماری اوتیسم هستند، دیگر کاندیداهای دریافت جایزه در این بخش بودند.
سال گذشته کارول گازی، نیکی کان و ریکی کاریوتی، سه عکاس روزنامهی «واشنگتنپست» مشترکا به خاطر پوشش تصویری زلزلهی ویرانگر سال ۲۰۱۰ هائیتی جایزهی «عکاسی خبری» و باربارا دیویدسون، عکاس کانادایی، که برای «لسآنجلس تایمز» کار میکند با ارائهی گزارشی تصویری دربارهی قربانیان خشونتهای خیابانی و گانگستری در لسآنجلس و حومهی آن، جایزهی «عکاسی فیچر» پولیتزر ۲۰۱۱ را از آن خود کرده بودند.
جایزهی پولیتزر، جایزهای جهانی با مضمون روزنامهنگاری، ادبیات و موسیقی است که بخش روزنامهنگاری آن یکی از معتبرترین جوایز این حوزه است بطوریکه بسیاری آن را «اسکار روزنامهنگاری» هم میخوانند. این جایزه از سال ۱۹۱۷ تاکنون هر سال زیر نظر دانشگاه کلمبیا در نیویورک به روزنامهنگاران، نویسندگان، شاعران و موسیقیدانان اهدا میشود و بخاطر یادبود بنیانگذارش ژوزف پولیتزر (۱۹۱۱- ۱۸۴۷)، روزنامهنگار سرشناس مجارستانی، که در سدهی نوزدهم در آمریکا به روزنامهنگاری اشتغال داشت و صاحب امتیاز چندین روزنامهی موفق بود به نام «پولیتزر» خوانده میشود. عکاس باسابقه، جهانگیر رزمی تنها برندهی ایرانی جایزهی پولیتزر است که پس از ۲۷ سال، در اردیبهشت ۱۳۸۶ جایزهی خود را در دانشگاه کلمبیا دریافت نمود. او برای مجموعه عکسی که در سال ۱۳۵۸ برای روزنامهی «اطلاعات» گرفته بود برندهی این جایزه شد ولی نامش به عنوان برنده با تاخیری زیاد بطور رسمی در آذر ۸۵ اعلام شد و تا آن زمان برندهی جایزهی «عکاسی خبری» پولیتزر سال ۱۹۸۰ ناشناس باقی مانده بود.