نظریۀ مدرنیستی همچنان در جهان پست‌مدرن نیز حائز اهمیت است. مدرنیسم همچنان به‌عنوان دیدگاهی که میتواند ادعاهای پست‌مدرن را متعادل و سازگار سازد باقی‌مانده است. اگر پست‌مدرنیسم به خودِ تکه‌تکه، غیر اصیل و ساخته‌شده از رمزگان‌ها و نمادهای از پیش موجود که از سوی رسانه‌های جمعی ترویج می‌شوند اشاره دارد، میتوان به مدرنیسم به‌عنوان چارچوبی برای خودِ خلاق و سوبژکتیو نگاه کرد که نه‌تنها سازگار با شکل‌بندی نظریۀ پست‌مدرن نیست، بلکه در مقابل انفعال در برابر تبلیغات رمزگان‌های رسانه‌های جمعی نیز مقاومت می‌کند.
اگر پست‌مدرن‌ها ما را متقاعد می‌سازند که جستجوی امر ناب در تجربۀ عکاسی کاری متعصبانه و نشدنی است و همچنین ایدۀ ماهیت ثابت و پایدار تکنیک عکاسی غیرقابل‌دفاع است، مدرنیسم میتواند به ما یادآوری کند که حتی بدون یک سرشت استوار و حتی در تلفیق با رسانه‌های دیگر، عکاسی رسانه‌ای کاملاً مشخص با ویژگیهای متمایز و خاص خود است.
جوئل ایزینگر در این کتاب که محصول رسالۀ دکترای اوست، به چالش میان نظریات و نقدهای مدرن و پست‌مدرن در باب عکاسی، درون دو مفهوم «اثر» (Trace) و «استحاله» (Transformation) ـ که برساختۀ خود اوست ـ پرداخته است. «اثر» اشاره به توانمندی‌های رسانۀ عکاسی در راستای عینیت و «آنجا بودگی» است و «استحاله»، توان این رسانه در به هم ریختن عینیت و تلاش از گریز از آن در راستای بیانگری و ذهنیت.
به‌زعم بسیاری از منتقدین و مورخین معاصر عکاسی، اثر آیزنگر جامع‌ترین متن در مورد تمام مباحث نظری مهم مرتبط با نقد و نظریۀ مدرنیستی و پست‌مدرن در ایالات‌متحدۀ آمریکا است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.