مراسم اعطاء مدال ملی لیاقت فرانسه به رضا دقتی عکاس و خبرنگار ایرانی از سوی دولت این کشور دوم نوامبر ۲۰۰۵ با حضور رییس و چند تن از سناتورهای مجلس سنا فرانسه، رسانه های خبری، اندیشمندان ایرانی، افغان و فرانسوی برگزارشد.
رضا دقتی عکاس و خبرنگار ایرانی پیشتر از سوی دولت فرانسه به پاس تلاشهای چندین ساله وی در جهت ثبت و انعکاس وقایع و جنگ های سه دهه گذشته،مبارزه در راه احیای حقوق کودکان سراسر جهان، تلاش در جهت رفع تبعیض ،مبارزه با بی سوادی کودکان جهان سوم و …به عنوان شوالیه منسوب شده بود.
کریستیان پونسوله به هنگام اعطای این مدال با تقدیر از تلاشهای بی وقفه رضا دقتی در راه اهداف انساندوستانه از او به عنوان خبرنگار بزرگی یاد کرد که در طول زندگی خود همواره به مبارزه برای احیای حقوق انسانهای جهان پرداخته است. رییس مجلس سنا در بخشی از سخنان خود گفت: «امشب در اینجا جمع شده ایم تا شاهد قدردانی دولت فرانسه از زحمات رضا باشیم. کسیکه همواره با نگاهی پر از انسانیت اتفاقاتی که دنیای ما را متحول کرده را به ما نشان داده است. این تصاویر به همه ما درس همبستگی و ایمان و انسانیت می دهد.»
وی در بخشی از سخنان خود خطاب به رضا دقتی گفت:«چهره زنان و مردانی را که شما از چهار گوشه جهان گرد آورده اید نشانگر یگانگی انسان است.نگاه و توجه خاصی که به کودکان بی دفاع در جهان دارید موجب شده است که همواره تلاش کنید از دریچۀ دوربین معصومیت نگاه آنان را به تصویر در آورید. به خاطر فعالیت های انساندوستانه ای که در همه جای جهان داشته ای و تلاشی که در افغانستان، سارایوو، لبنان، فلسطین و…داشته اید من به نام ریاست جمهور فرانسه شما را به لقب شوالیه منسوب می کنم.» رییس مجلس سنا در پایان رضا دقتی را یکی از افتخارات کشور فرانسه دانست که در طول زندگی خود با دنبال کردن اهداف انساندوستانه در چهار گوشه جهان گامهای مهمی را در جهت اعتلای آزادی بیان برداشته است.
رضا دقتی به هنگام دریافت مدال لیاقت از رییس سنا ضمن تشکر از وی و دولت فرانسه به خاطر امکان حس ارزشهای والای انسانی و آزادی عنوان کرد:«این نشان موجب حساسیت مضاعف من در تداوم تلاش برای به تصویر کشیدن مظلومیت کودکان و مردم جهان خواهد شد.»
رضا دقتی عکاس و خبرنگار ایرانی که همواره از تصویر به عنوان وسیله ای برای پیشبرد اهداف انسان دوستانه و مبارزات خود برعلیه استبداد استفاده کرده در طی بیست و پنج سال گذشته وقایع بیش از صد کشور جهان را تحت پوشش خبری قرار داده و در این راه از هیچ تلاشی فرو گذار نکرده است. رضا تنها عکاس خبری در جهان است که به هنگام فتح کابل در سال ۱۹۹۲ در کنار احمد شاه مسعود فرمانده فقید افغانستان وارد این شهر شد و سالها مسئولیت پخش کمکهای جامعه جهانی از طرف سازمان ملل متحد در افغانستان را بر عهده داشت وی با تأسیس بنیاد فرهنگی “آیینه” در سال ۲۰۰۱ در افغانستان موفق به آموزش نوجوانان و جوانان افغانی در رشته های روزنامه نگاری، عکاسی، فیلم برداری وطراحی تا بالاترین سطح حرفه ای شده است به طوریکه هم اکنون بسیاری از این دانش آموختگان در سطوح بین المللی مشغول فعالیت هستند.
رضا تاکنون موفق به کسب جوایز متعددی از سوی سازمانهای بین المللی به جهت انعکاس اخبار و وقایع مهم جهان شده و بسیاری از عکسهای تهیه شده توسط وی موجب جلب افکار عمومی جهان درسطح جهانی شده است. وی در سال ۱۳۳۳ در شهر تبریز متولد شده و از هنگام تحصیل در دبیرستان مبارزات خود علیه استبداد آن دوران را آغاز کرده است و سالها نیز به این مبارزه ادامه داد تا جاییکه در هنگام تحصیل در دانشگاه و به علت گسترش فعالیت و مبارزاتش با استبداد شاهنشاهی در سال ۱۳۵۳ دستگیر و به مدت سه سال به زندان محکوم شد و در طول این دوران بارها به مدت طولانی در سلول انفرادی زیرشکنجه ساواک قرار گرفت. رضا عکاسی را از چهارده سالگی آغاز کرد و از سال ۱۳۵۷ به طور حرفه ای به عکاسی خبری و همکاری با نشریات معتبر دنیا پرداخت. وی هم اکنون با ماهنامه معتبر نشنال جئوگرافیک همکاری دارد. ضمن آنکه آژانس عکاسی وبیستان که توسط وی تاسیس شده است یکی از معتبرترین منابع عکاسی خبری به شمار می رود.
مدال ملی لیاقت فرانسه بالاترین نشان کشور فرانسه است و به کسانی اعطا می شود که در راه اهداف انساندوستانه و اعتلای این فرهنگ تلاش کرده اند. رضا دقتی اولین ایرانی است که به دریافت این نشان نایل آمده است.
با سلام وتبریکی ازنهایت یک صمیمت
وقتی حرف ازشکوه یک وجود وازلطافت یک حضور است آیا بازمی توان زیاده گویی کرد و یا باید درنهایت یک سکوت به این تمثال عشق احترام گذاشت وسعی درگوش دادن ضربان وجودش برای رسیدن به درکی فراتر ازخود اندیشیدن کرد؟رضا عزیز یک بار پس ازشنیدن صدایت به تو لقب غریبه ای با صدایی ازدور را دادم که دیگر برایم عغریبه ,غریبه نبود و باز ,یک باردیگر؛ این صدا ,واین چهره , برایم آشنا شد .آشنا ترازخودم!وبازتبریک به تو اسطوره امید در کوهستان ودرهرجایی که هنوزاحساسی زنده مانده است.
جدا باعث افتخار و مباهات همه ایرانی هاست و اما دریغ که این سرزمین کهن چه بی صدا فرزندانش را یکی یکی به خاک می سپارد .
جناب دقتی تبریک صمیمانه این حقیر را بعنوان یک علاقمند به هنر عکاسی پذیرا باشید
بهروزیتان نامیرا
عبادی