یک عکس، یک عکاس: درِک ریجرز

Helena, Sloane square by Derek Ridgers (1982)

این تصویر، عکاسی مد خیابانی را در اوج آن نمایش می‌‌دهد؛ می‌‌توان گفت چکیده‌ی یک دوره از تاریخ سبک پوشش را در خود جای داده است بدون آنکه از سوژه‌‌اش بهره‌‌کشی کند. قدرت عکس به سبب انتخاب آگاهانه‌ی سوژه و شیوه‌ی کادربندی آن است؛ عکاس با استفاده از کادر بسته و برش(کراپ) تنِ مدل، توجه ما را تنها بر روی چهره و سرپوش او متمرکز می‌‌کند.
گویی هلنا در این عکس یک الهه‌ی مد خیابانی است، در حقیقت او به شکل بانوی جوانی با هویت فردی مستقل نمایانده شده، نه به شکل زنی که نماینده‌‌ای نوعی از یک طبقه یا جامعه‌ای خاص است.
ریجرز علاوه بر دقت در نمایش لباس هلنا، به نگاه مستقیم و نافذ او توجه کرده است. نتیجه‌ی به‌دست آمده، نه صرفاً یک عکس مد، بلکه یک پرتره‌ی مستند گیرا در خیابان است.

درِک ریجرز، عکاس ساکن لندن، در اواخر دهه‌ی ۷۰ میلادی به خرده فرهنگ‌‌های سبک‌‌های جدید پوشش علاقه‌‌مند شد.
جوانان زیبایی که او از آنها عکاسی می‌کرد خلاق بودند، به مدها عشق می‌ورزیدند، و لباس‌‌ها و زیورآلات خود را در ترکیب‌‌های غریب و تازه می‌‌پوشیدند و چه بسا خود آنها را طراحی می‌کردند و می‌‌دوختند تا سلیقه و ذوق فردی خود را به نمایش بگذارند.
آنها عضو یک گروه مد و سبک پوشش مستقل بودند که به شکل اختصاصی برای ریجرز مدل می‌‌شدند.
باید دقت کرد که این عکس حاصل همکاری بین عکاس و سوژه است – به این معنی که هر دو آنها از هدف و خواست یکدیگر خبر دارند – امری که موجب می‌‌شود ریجرز شاهد و راوی دورانی قابل‌‌توجه از فرهنگ بریتانیایی باشد.