آثار چهار هنرمند کشورمان محمدمهدی و منیر قان بیگی، محسن راستانی و مرتضی دره باغی در پنجاه و چهارمین دوسالانه ونیز به نمایش در میآید.
به گزارش روابط عمومی موزه هنرهای معاصرتهران، پنجاه و چهارمین دوسالانه بینالمللی ونیز باموضوع «نور و روشنایی» از روز ۱۴ خردادماه (۴ ژوئن) به مدت شش ماه در شهر ونیز ایتالیا برگزار میشود. در همین راستا محمدمهدی و منیر قان بیگی با اثر مکعبهای سفالی، مرتضی دره باغی با اثر چیدمان روشنایی و صلح، محسن راستانی با تعدادی اثر فتو آرت در پنجاه و چهارمین دوسالانه بینالمللی ونیز شرکت میکنند.
در خصوص انتخاب هنرمندان ایرانی فراخوان دوسالانه در دی ماه سال گذشته منتشر شد و ۲۳۵ اثر به موزه هنرهای معاصرتهران رسید که توسط شورای انتخاب و داوری آثار متشکل از اصغر کفشچیان مقدم، بهروز دارش، تاها بهبهانی، عبدالمجید حسینی راد، غلامعلی طاهری و ایرج اسکندری مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. پس از بررسیها در نهایت آثار محسن راستانی، مرتضی دره باغی و محمدمهدی و منیر قان بیگی (کار مشترک) برای شرکت در پنجاه و چهارمین دوسالانه ونیز انتخاب شد.
محسن راستانی با چهار اثر عکس در دوسالانه ونیز شرکت میکندکه در این آثار افسانههای گذشته را در کنار آدمهای امروزی و قصههای جدیدشان در کنار یکدیگر قرار داده است کهگاه بیخبر از هم درکنار هم ایستادهاند و گاهی با یکدیگر کار مشترکی را انجام میدهند و قاب عکسهای راستانی مکانی برای تأمل درباره این حضوراند.
محسن راستانی متولد ۱۳۳۷ دارای کارشناسی عکاسی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، عضو هیأت موسس انجمن صنفی عکاسان مطبوعات ایران و عضو هیأت مدیره و هیأت موسس انجمن عکاسان ایران است و سابقه داوری چند جشنواره عکاسی داخلی و خارجی را در کارنامه خود دارد و تاکنون در نمایشگاههای متعدد داخلی و خارجی به نمایش درآمده است.
راستانی برگزیده بهترین عکس ژورنالیستی طنز از نمایشگاه بینالمللی عکاسی خلاقه انگستان (۱۹۹۲) وجایزه ویژه برای عکسهای سیاه و سفید موزه هنرهای معاصر تهران (۱۳۷۰) است.
راستانی گزارش تصویری از دفاع مقدس، جنگ داخلی بیروت و جنگ بوسنی و هرزگوین را در کارنامه خود دارد.
محمدمهدی و منیر قانبیگی ۱۲ مکعب سفالی را در پنجاه وچهارمین دوسالانه ونیز ارائه میکنند که این اثر را با الهام از مکعبهای کشف شده در نزدیکی شاهرود (مربوط به هزاره ششم قبل از میلاد) و تأثیر از خانه خدا ساخته شده است.
محمدمهدی قان بیگی متولد ۱۳۲۴ دارای کارشناسی نقاشی مدرن از کالج هنری کانتر بری در سال ۱۳۵۷ و کارشناسی ارشد تاریخ هنر از مورلی کالج لندن در سال ۱۳۵۹ و دارای درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
قان بیگی سابقه دبیری و داوری در جشنوارههای مختلف سفال، سرامیک و نقاشی را دارد و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲ عضو شورای انتخاب آثار برگزیده موزه صنایع دستی و از سال ۱۳۸۲ تا کنون عضو شورای ارزشیابی میراث فرهنگی است.
قان بیگی چندین نمایشگاه انفرادی در داخل و خارج از کشور برگزار کرده است و آثارش در بیش از ۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران و خارج از کشور به نمایش درآمده است.
قان بیگی در فستیوال هنری ایران در دوسلدورف سال ۱۳۷۰ نیز شرکت داشته است و به عنوان اولین برگزیده صنایع دستی جایزهای را از رئیس جمهور سریلانکا در سال ۱۳۷۰ دریافت کرده است.
مرضیه کریمزاده ترابی (منیرقان بیگی) متولد ۱۳۲۸فارغالتحصیل رشته سرامیک دانشکده کمبل بری انگلستان، دارای مدرک درجه ۲ هنری از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، گذراندن دوره عکاسی و باتیک درکالج ایلینگ لندن وهمچنین وی در دانشگاه الزهراو دانشکده میراث فرهنگی تدریس میکند.
مرتضی دره باغی اثر «روشنایی و صلح» را با تکنیک لایت باکس و چاپ روی آینه به طول ۴ متر و عرض و ارتفاع ۲ متر برای پنجاه و چهارمین دوسالانه ونیز ارائه میکند. این اثر برگرفته از ۲۴۰ هزار شهید ایرانی است که در جنگ ایران و عراق کشته شدهاند که با روشنایی و نور از آنها یاد میشود. تصاویر در این اثر بر روی آینه چاپ شده و بسته به موقعیت سنی در ارتفاعی مشخص نصب شده است و اگر کسی از این اثر دیدن کند در افق صورت خود تصویر شهیدی را خواهد دید که به خاطر آینهای بودن تصاویر انعکاس صورت خود را مشاهده میکند و موقعیت صورت هر بیننده با تصویر چاپ شده منطبق میشود.
دره باغی در این اثر به لحاظ حسی به دنبال کشف و انتقال این مفهوم است که مخاطب در ذهن خود جابجایی را تصویر کندکه میتوانست این شهید بازدید کننده اثر باشد و یا تصویر خود ما بر این دیوار نقش بسته باشد.
مرتضی دره باغی متولد ۱۳۴۸ فارغ التحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران و لیسانس نقاشی از دانشکده هنر دانشگاه آزاد تهران است که تاکنون در ۲۲ نمایشگاه انفرادی و ۴۳ نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از کشور شرکت داشته است.
دره باغی برگزیده سومین دوسالانه نقاشی معاصر جهان اسلام (۱۳۸۳)، چهارمین دوسالانه ملی نقاشی (۱۳۷۶) و دومین نمایشگاه بین المللی گل و گیاه تهران (۱۳۷۲) است.