یکی از نکاتی که در جامعه ما هنوز به درستی برهمگان روشن نشده است، تکلیف محدوده کار عکاسان در فضاهای عمومی است. از آنجایی که تعریف این حدود، نه برای عکاس، نه برای افراد ذی نفع یا ذی ضرر و نه ماموران انتظامی روشن نیست، بنابراین گاه مشکلاتی پیش می آید که هر چند به نوعی ( و نه الزاما” به درستی) حل می شود، اما قطعا رسیدن به تعاریف مشترک تنشها را کاهش خواهد داد. در پاره ای موارد استناد به قوانین کشورهای دیگر راهگشا خواهد بود اگرچه در مواردی دیگرتوجه به اصول اخلاقی و اعتقادی افراد جامعه خودمان الزامی است. از این رو پیشنهاد می کنم دوستانی که از این قوانین آگاهند یا در شبکه جهانی اینترنت سایتهایی را می شناسند که در طرح مسئله و نتیجه گیری در این مورد کمک کنند است، لطفا اظهار نظر کنند یا این نشانیها را در اختیار بگذارند تا راه حلی عملی برای این معضل پیدا شود. قطعا” طرح گله ها و ذکر مسائل گذشته هدف نیست. هدف بازکردن گره ها و نگاهی حقوقی به آن چیزی است که در دنیا احتمالا” برایش راه حلهایی مطرح شده و شاید هم به نتایج قاطعی منجر شده است.
موضوع بحث این است:
1- حدود اختیارات قانونی عکاس و محدوده های حقوقی عکاسی از فضاهای عمومی.
2- راه حل ها، قوانین بین المللی و ملی کشورهای دیگر در این باب.
با احترام پیشاپیش به دوستانی که برای حل این موضوع پا پیش خواهند گذاشت و دست یاری خواهند داد.
اسماعیل عباسی