کامران شیردل بهعنوان یکی از پیشگامان سینمای مستند ایران، همواره بهمانند استاد و مرادش آنتونیونی، تصویر خود را از واقعیت در مستندهایش به نمایش میگذارد و مخاطبان را در برابر پرسشی دشوار به داوری دربارهی حقیقت آن واقعه دعوت میکند. اما آثار سفارشی و غیرسفارشی او، حتی آنها که به عنوان مستندهای صنعتی ساخته شدهاند، ناخواسته در بنبست تعبیرهای سیاسی روز توقیف و تصویرهای او اسنادی مهم از جامعهشناسی تاریخ معاصر ایران میشوند.
شیردل که نخستین فیلمساز ایرانی است که از عکس به عنوان اینسرت (لایی) در سینمای خود متناوباً بهره برده است، عکسهای پروژهی حاضر را نیز تنها به قصد ساخت یک فیلم مستند بهعنوان اینسرت عکاسی میکند که در پرسههای نامشخصی در روزهای منتهی به انقلاب در سال ۱۳۵۷ بدون سفارشی خاص برای یک شبکهی خبری یا تلویزیونی در تهران انجام شده است.
اکنون عکسهای کامران شیردل با رویکردی مستقل از فیلمها و نه بهعنوان اسنادی تاریخی، اجتماعی و سیاسی که بهعنوان روایتی خرد در حاشیهی متن بزرگ روایت انقلاب در کنار راشهایی که هیچگاه به فیلم تبدیل نشد به نمایش گذاشته میشود.
در توضیح نمایشگاه به نقل از میکلآنجلو آنتونیونی آمده است: «من نه جامعهشناسم، نه سیاستمدار. از من تنها بر میآید که آینده را برای خودم تصویر کنم.»
«حوالی؛ انقلاب در پرسههای کامران شیردل» عصر جمعه ۹ آذر ۱۳۹۷ در مرکز نبشی به نمایش در می آید.
گشایش و رونمایی کتاب: جمعه ۹ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۶ تا ۲۰
بازدید: ۱۰ آذر تا ۵ بهمن، شنبه تا پنجشنبه، ۱۲ تا ۲۰ و جمعهها، ۱۶ تا ۲۰
مرکز نبشی: خیابان ویلا، نبش کوچهی خسرو، پلاک ۵۱ – ۸۸۹۱۲۲۱۲