اختصاصی «سایت عکاسی» – روزهای پایانی تابستان است و از چند روز پیش شهر کوچک و تاریخی پرپینیان در جنوب فرانسه دوباره به قلب تپنده فتوزورنالیسم دنیا تبدیل شده است.
شمار زیادی از عکاسان و علاقهمندان بازدید از آثار فتوژورنالیستی و مستند راهی بیست و هفتمین دورهٔ جشنوارهٔ فتوژورنالیستی «Visa pour l’Image» شدهاند؛ یکی از مهمترین و معتبرترین میعادگاههای این ژانرهای پرمخاطب عکاسی در جهان. امسال شاهد حضور پررنگ سه عکاس ایرانی در این رویداد مهم هم هستیم.
مطابق روال دورههای گذشته برنامههای متنوعی چون نمایشگاههای عکس، نمایش فیلم، برگزاری نشستهای تخصصی، گفتگو با ادیتورها و عکاسان برجسته، اهدای جوایز برخی مسابقات و بازدیدهای دانشآموزی برای این دوره هم تدارک دیده شده است.
به سنت دورههای گذشته شماری از مهمترین جوایز و گرنتهای مرتبط با عکاسی خبری و مستند هم برندگان خود را در پرپینیان معرفی کردند. امسال یک عکاس ایرانی هم برنده یکی از مهمترین جوایز این دوره شده است.
گرنت معتبر و ارزشمند آژانس گتیایمجز اسامی ۵ عکاس منتخب امسال را معرفی کرده که نام مژگان قنبری از ایران هم در میان این اسامی به چشم میخورد. این عکاس جوان ایرانی به تازگی در مقطع کارشناسی ارشد رشته عکاسی خبری و مستند از دانشکده ارتباطات لندن فارغالتحصیل شده است و در بیشتر کارهایش به زندگی زنان و جوانان ایرانی میپردازد.
او با مجموعه عکسی به نام «زنان» موفق به کسب یکی از ۵ گرنت ۲۰ هزار دلاری بنیاد گتیایمجز برای عکاسی رسانهای (ادیتوریال) شده است.
خاویر آرکنیلاس عکاسی که تاکنون برنده جوایز متعددی بوده و در دانشگاه مادرید جامعهشناسی تدریس میکند با مجموعهای درباره خشونتهای مرگبار در هندوراس یکی دیگر از برندگان این گرنت است. به گفته او در هر ۷۴ دقیقه یک نفر در هندوراس در اثر خشونتهای ناشی ار فساد اجتماعی و سیاسی کشته میشود.
سووید داتا (متولد ۱۹۹۰ در هند) با مجموعه عکسی درباره محله روسپیان کلکته که دومین کلونی بزرگ روسپیان در آسیا به شمار میرود، مت ایش (متولد ۱۹۸۶ در آمریکا) با مجموعهای درباره تجارت مرگبار هروئین در ایالت اوهایوی آمریکا و سالواتوره اسپوزیتو با مجموعهای درباره مشکلات اجتماعی و اداری در ناپل ایتالیا دیگر برندگان کرنت گتیایمجز در بیست و هفتمین جشنواره پرپینیان هستند.
در بخش اصلی جشنواره یعنی ۲۶ نمایشگاه عکس که با موضوع آثار عکاسان مختلف و نهادها و جوایز مختلف برپا میشود هم امسال دو عکاس ایرانی مقیم خارج از کشور حضور دارند. آلفرد یعقوبزاده که در بیست و پنجمین دوره پرپینیان هم حاضر بود امسال با ۴۰ عکس درباره زنان ایزدی که توانستند از دست داعش بگریزند در نمایشگاه حاضر است.
به گفته آلفرد یعقوبزاده، این مجموعه شامل عکس زنان ایزدی شهر سنجار است. این شهر از سوی داعش مورد حمله قرار گرفت و زنان و کودکان آن به اسارت گرفته شدند. برخی از زنان اسیرشده توانستند فرار کنند و خود را به اردوگاهی در شمال عراق برسانند. این زنان از سوی گروه داعش مورد تجاوز قرار گرفتهاند که بخش اول این مجموعه، عکاسی از این زنان است. این عکاس ایرانی در بخش دوم مجموعه خود به سراغ زنان ایزدی رفته که بعد از رهایی از اسارت، فنون نظامی را یاد گرفته و اکنون درحال مبارزه با داعش هستند.
منوچهر دقتی عکاس ایرانی که از سال ۱۹۷۸ عکاسی میکند و از سال ۱۹۸۵ در خارج از کشور زندگی کرده و مشغول کار به عنوان عکاس خبری در گوشه و کنار دنیا بوده است دیگر عکاس حاضر در نمایشگاه امسال است. این عکاس ایرانی که سابقه همکاری با بسیاری از رسانهها و نهادهای بینالمللی از جمله سازمان ملل و آسوشیتدپرس را در کارنامه دارد در سالهای اخیر ساکن جنوب ایتالیا بوده است. مجموعه عکس او در پرپینیان امسال «روبرو شدن با واقعیت» نام دارد و بر روی وبسایت جشنواره توضیحی درباره محتوای آن موجود نیست.
این بخش به عنوان اصلیترین قسمت فستیوال از ۷ تا ۲۲ شهریور ۹۴ برای بازدید عموم دایر است و سپس از ۲۳ تا ۲۷ شهریور جاری هم برای بازدید تورهای دانشآموزی و دانشجویی برپا خواهد بود. یکی از عکاسان امسال که به عنوان مدرس و راهنما در این تورها حضور خواهد داشت منوچهر دقتی اعلام شده است.
امسال جایزهٔ ۸ هزار یورویی گزارش تصویری خبری Arthus-Bertrand (یکی از سه جایزهٔ اصلی فستیوال) نصیب دانیل برهالک شد که به صورت رپرتاژی برای نیویورک تایمز و گتیایمجز کار میکند. مجموعه عکس برنده این عکاس استرالیایی بر روی شیوع بیماری مرگبار ابولا در قاره آفریقا متمرکز بود که سال گذشته هزاران نفر را در چند کشور آفریقای غربی به کام مرگ فرستاد و یکی از مهمترین بحرانهای بهداشتی جهان را رقم زد.
دهمین جایزهٔ ۸ هزار یورویی شهر پرپینیان نیز که از دو سال پیش به یاد RÉMI OCHLIK (عکاس ۲۸ سالهٔ فرانسوی که اسفندماه ۹۰ در جریان درگیریهای نظامی در شهر حمص سوریه کشته شد) به این نام خوانده میشود، به خاطر مجموعه عکسی با موضوع فعالیتهای لژیون ارتش فرانسه در جمهوری آفریقای مرکزی به ادوارد الیاس (عکاس جوان گتیایمجز) اهدا شد. این مجموعه یکی از مجموعه عکسهای ارائه شده در بخش نمایشگاه اصلی امسال هم بود.
آناستازیا رودنکو (متولد ۱۹۸۲ در قزاقستان) با مجموع عکسش پیرامون بیماریهای روانی در روسیه موفق به کسب پانزدهمین جایزه بهترین فتوژورنالیست زن سال Canon شد. این جایزهٔ ۸ هزار یورویی را شرکت Canon فرانسه با همراهی موسسهٔ Images Evidence و مجلهٔ مد ELLE اهدا میکند.
امسال دایانا زینب الهنداوی با مجموعه عکسی درباره برگزاری دادگاه ۳۹ عضو ارتش کنگو که متهم به تجاوز و خشونت جنسی شده بودند جایزه جایزهٔ بشردوستانهٔ کمیتهٔ بینالمللی صلیب سرخ (ICRC) سال ۲۰۱۵ را از آن خود کرد.
فستیوال Visa pour l’Image با همکاری مجلهٔ فیگارو از دو سال پیش جایزهٔ «یک عمر دستاورد عکاسی خبری» را بنیان گذاشتهاند که به ترتیب نصیب دان مککالین (متولد ۱۹۳۵ در لندن) و یوجین ریچاردز (متولد ۱۹۴۴ در آمریکا) شده است. این جایزه به عکاسان باسابقهای اهدا میشود که در عکاسی خبری سابقهٔ درخشانی داشته و هنوز هم به کار عکاسی مشغول هستند. سومین دوره این جایزه ۸ هزار یورویی امسال به Pascal Maitre از فرانسه تعلق گرفت.
آلفونسو مورال (متلود ۱۹۷۷ در اسپانیا) هم با مجموعه عکسی درباره زندگی روزمره و درگیریهای مذهبی در طرابلس لبنان موفق به کسب هفتمین جایزه ۸ هزار یورویی Pierre & Alexandra Boulat شد.
ششمین جایزه فتوژورنالیستی بنیاد Carmignac فرانسه هم امسال نصیب Christophe Gin شد. گفتنیست نیوشا توکلیان پیش از این در سال ۲۰۱۳ برنده پنجمین دوره این جایزه شده بود.
امسال جایزه ۸ هزار یورویی جدید به نام Camille Lepage هم به جمع جوایز اضافه شده است که به نام فتوژورنالیستی با همین نام اهدا میشود که در جریان پوشش تصویری درگیریهای جمهری آفریقای مرکزی در سال ۲۰۱۴ کشته شد. جایزه Camille Lepage ۲۰۱۵ نصیب Romain Laurendeau شد که بر روی موضوع زندگی جوانان در الجزایر کار کرده است.
بنیاد Yves Rocher هم با اهدای جایزهای ۸ هزار یورویی قرار است از این پس در پرپینیان حضور داشته باشد. این جایزه به عکاسی اهدا میشود که علاقهمند به تکمیل پروژهاش با موضوع محیط زیست، دشواریهای توسعه پایدار و رابطه انسان و زمین باشد. اولین دوره این جایزه به لیان میلتون (عکاس آمریکایی مقیم برزیل) رسید که بر روی موضوع منطقهای با آب و هوای ویژه در شمالشرقی برزیل کار کرده بود.