ارتباط بی‌واسطه با پرتره‌ها

توضیحات

چهره، مهم‌ترین عنصر گویا و دریای ساکت و آرامی است که حالت‌های مختلف انسان (خنده، گریه، تفکر، افسردگی، نگرانی و…) آن را موج دار می‌کند. زندگی و شرایط حاکم بر آن، به طور اجتناب ناپذیری بر چهرهٔ افراد تاثیر می‌گذارد. به طور کلی، افراد، ترکیبی از ویژگی‌های مورو ثی و اعمال و رفتار متاثر از فرهنگ حاکم و شرایط زمان خود هستند؛ اما بدیهی ست که افراد را بر اساس ظاهرشان تشخیص و تمیز می‌دهیم.

عینیت سطح تصویر در عکاسی چهره، اگر شرایط ذهنی موضوع را کتمان نکند، آن را آشکار هم نمی‌سازد؛ خودهای درونی متاثر از فرهنگ، محیط و اجتماع، آشکار نمی‌شوند. پرتره‌ها مملو از کد‌ها و نشانه‌های بصری هستند که بر هویت، طبقهٔ اجتماعی و مسائل بیشماری دلالت می‌کنند. پرتره‌ها، «راهنماهای آموزشی» محدودی – و از یک نظر، نا‌محدود – هستند.

در هر صورت، پرتره‌ها یک یا چند ویژگی از خصوصیات منحصر به فرد موضوع اصلی را به نمایش می‌گذارند. آنری کارتیه – برسون، هر چند به عنوان عکاس پرتره نگار شهرت ندارد، اما تقریبا به تمام ژانر‌های عکاسی – و طراحی – دست یازیده است. کتاب حاضر نگاهی ست به روند طراحی و عکس‌های پرترهٔ کارتیه – برسون که از چشم ریزبین و دقیق مورخ مشهور هنر، ارنست هانس جوزف گامبریج، دور نمانده است.

درباره نویسنده:

آنری کارتیه – برسون، عکاس فرانسوی، پدر فتوژورنالیسم نوین به شمار می‌آید. وی اتفاقات مهمی را، با دوربین ۳۵ میلی متری لایکا، در کشورهای مختلف تحت پوشش قرار داد.
کارتیه – برسون نظریه‌پرداز «لحظه‌ی قطعی» در عکاسی است. او که عکاسی را به طراحی ترجیح داده بود، عکاسان نسل معاصر خود را تحت تاثیر بینش خود قرار داد. وی از موسسین آژانس عکس مگنوم است که تا اواخر قرن بیستم میلادی به عکاسی ادامه داد و در سوم اگوست سال ۲۰۰۴، چشم از جهان فروبست.

اطلاعات بیشتر