پیمان هوشمندزاده – مرگت چه بود؟

توضیحات

در مقدمه کتاب آمده است:

هر سلام یک عکس
خیلی زود یاد گرفتم که وقتی دوربین‌به‌دست، خونسرد، لخ‌ولخ‌کنان و در شهری غریب دنبال موضوعی برای عکاسی می‌گردی، چه به تو سلام کنند و چه به کسی سلام کنی، تو در آستانه‌ی رسیدن به یک عکس هستی.
پس طبیعی ا‌ست که همیشه از هر سلامی استقبال کنم. سلام آستانه ا‌ست، دری ا‌ست برای ورود به جهانی ناشناخته که، اگر خوش‌شانس باشیم، با استکانی چای همراه می‌شود. چند برگی جلوتر، چندتایی از این سلام‌ها را می‌بینید.

هر سلام یک عکس
از ۶۹/۵/۷ که اولین حلقه را جا انداختم تا امروز که ۹۶/۵/۷ باشد، همین‌طور یک‌نفس مشغول سلام کردنم. متأسفانه هیچ دلیل منطقی‌ای برای این سلام‌ها ندارم. وقتی می‌پرسند این عکس‌ها را برای چه می‌خواهی نمی‌توانم جواب درستی بدهم. همیشه از زیر این سؤال در می‌روم.
عکاسی مستند مثل کفتربازی است. کفتربازها هم نمی‌توانند کسی را قانع کنند. یک عمر بالای پشت‌بام می‌چرخند و کفترهایشان را نگاه می‌کنند. خرج می‌کنند. وقت صرف می‌کنند. سفر می‌روند. درست مثل عکاس‌ها. ولی با هیچ روشی نمی‌توانند کارشان را توجیه کنند.
می‌فهممشان: کِیفی در آن کار هست که با عقل جمع نمی‌شود، لذتی می‌برند که با کلام جور نیست.

هر سلام یک عکس
یادم نیست کجا، ولی کسی به کسی می‌گفت: و سلام یعنی از من به تو آزاری نمی‌رسد.

اطلاعات بیشتر