جایی دورتر

توضیحات

در عکس‌های کیارنگ علایی جستجویی به گذشته و از گذشته جاری است. مسافر این عکس‌ها نه تنها در پی یافتن گذشته خویش است بلکه هم زمان در حال ساختن گذشته خود نیز هست چرا که گذشته آدمی مقوله‌ای نا‌متحرک نیست، بلکه نسبتی است که فرد هر آن با گذشته خویش داشته و آینده خود را بنابر آن پایه ریزی می‌کند. بنابراین تفارق قطعی میان گذشته و حال و آینده، تصنعی و خالی از واقعیت است. به دلیل همین عدم تفارق در زمان انفسی است که بالا و پایین رفتن از آن پله‌های آب انبار قدیمی را برای مسافر این تصاویر مقدور می‌سازد تا بتواند آن جفت چراغ روشنایی را که هنوز یکی از آن‌ها حجاب توری خود را بر سر دارد بیابد، و در ادامه به تصویری از یک بافت قدیمی برسد که توسط اسکلت‌های فلزی به منظور ترمیم احاطه شده‌اند؛ تصویری که می‌تواند حامل ترمیم رابطه فرد با گذشته خویش باشد. با چرخشی دوباره به تصویر ترمیم آن بافت قدیمی بتواند وارد تصویری دیگر شود، تصویری از درون خانه‌های روستایی، چیدمان بالش‌ها، پرده‌ها، تشک‌ها، لحاف‌ها و زیر اندازهایی با آن رنگ‌های متنوع قرمز، سبز، آبی و نارنجی.

اطلاعات بیشتر