چشم ۲۷

توضیحات

مدیا فرزین درباره‌ی عکس‌های احسان بهمنش می‌نویسد:

«در عکس‌های دیجیتال سیاه و سفید احسان بهمنش، نه جاذبه‌ی زمین توانایی مهار کردن اشیا و بدن‌ها را دارد و نه واقعیت توانایی مهار کردن عکاسی را. در نخستین نگاه عکس‌های این مجموعه محورهای اصلی توجه هنرمند را به بیننده معرفی می‌کند: معلق بودن در زمان – مکان و رویاسازی غیرمنطقی.

این عکس‌های دیجیتال نتیجه‌ی دقت فراوان در دست کاری و ترکیبند.

عکس‌های بهمنش همچون آثار صحنه سازی شده‌ی جف وال، گرچه از تکنیک فوتومونتاژ و فوتوکولاژ استفاده می‌کنند، اما فروپاشیدگی عناصر و شوک بصری را از آن حذف می‌کنند. دست کاری‌های بهمنش در تصویر گرچه صحنه سازی و ترکیب شده‌اند، اما نتیجه‌ای یکپارچه به دست داده‌اند که عناصر مختلف را به هم بافته و عجین کرده است. هدف او نه بازنمایی واقع گرایانه، بلکه تجربه‌ای روان‌شناسانه از نوع جست‌و‌جوهای سورئالیست است.»

اطلاعات بیشتر