صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران

توضیحات

مجموعه کتب سده کتاب‌هایی است که به تهران از دریچه‌های گوناگون می‌پردازد. چندی پیش، از این مجموعه کتاب‌های صد سال نویسندگی در تهران و صد سال نقاشی در تهران منتشر شده بود و به تازگی کتاب جدید این مجموعه یعنی صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران منتشر شده است.

این کتاب که به همت مهدی وثوق‌نیا گردآوری شده است شامل صد عکس دیدنی از مناظر شهری تهران از صد عکاس است که معرفی مختصری از آن‌ها و فعالیت‌هایشان نیز در کتاب آمده است.
در پشت جلد کتاب، صد سال عکاسی مناظر شهری در تهران  این‌طور معرفی شده است:
«تهران امروز کلان‌شهری چندپاره است که با جمعیتی میلیونی، فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌های بسیاری را در خود جای داده است. بخشی از آنچه را در صد سال اخیر بر تهران رفته است می‌توان در عکس‌های این شهر جستجو کرد. در عکاسی مناظر شهری تهران با تمرکز بر کالبد شهر می‌توان علاوه بر نمایاندن تغییرات شکلی شهر و اماکن و چهرۀ آن، تغییرات جمعیتی، گرایش‌ها و دگرگونی‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نیز تصور کرد. علی‌رغم توجه عکاسان به این شاخه از عکاسی تاکنون در کتاب‌های عکس غلبه با بازنمایی زیبایی‌ها و جنبه‌های توریستی شهر بوده است. از این رو کتاب پیش‌رو مجموعه عکسی از چشم‌اندازهای شهری تهران در قرن اخیر است که از میان آثار صد عکاس ایرانی گردآوری شده است و می‌کوشد تا با کنار هم گذاشتن بخشی از تصاویر شهری تهران روایتی نو در این آثار دست یابد. در این مسیر آشنایی مختصر با پیشینۀ عکاسان و پیگیری نگاه عینی و گاه بازنمایی‌های ذهنی آنان نیز مد نظر بوده است.»

در میان عکاسانی که در این کتاب حاضر هستند نام‌های آشنایی همچون سیف‌اله صمدیان، کاوه گلستان، عباس کوثری و پیمان هوشمندزاده دیده می‌شود. در فصل مربوط به کاوه گلستان می‌خوانیم:
«از پیشتازان عکاسی مستند ایران است، تجارب او در عکاسی تأثیر بـسزایی در آگاهی نسل‌های بعدی هنرمندان ایرانی داشته است. او علاوه بر انجام تعداد زیادی پروژه‌های اجتماعی تأثیرگذار چون روسپی‌ها، کارگر و مجنون در دهه پنجاه گستـره بزرگی از اتقافات تاریخی مهم نظیر ناآرامی‌های ایرلند شمالی، انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق را ثبت کرده است. چاپ آثار او در بسیاری از مطبوعات معتبر دنیا او را به عکاسی نام‌آشنا در فضای بین‌المللی بدل کرد و در سال ۱۳۵۸ او برنده مدال طلای رابرت کاپا شد. او در ثبت حقیقت در ایران می‌گوید: “می‌خواهم صحنه‌هایی را به تو نشـان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشه‌دار کند و به خطر بیندازد. می توانی نگاه نکنی، می‌توانی خاموش کنی، می‌توانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتل‌ها، اما نمی‌توانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچ‌کس نمی‌تواند”.» (صفحه ۱۸۲)

بیشتر درباره کتاب