هنر و عکاسی

توضیحات

در پیشگفتار کتاب می‌خوانیم

تدوین کتاب را مدیون کسانی هستم که طی ۱۲۵ سال اخیر اینجا و آنجا سعی کرده‌اند تا پیوند عکاسی را با هنر بررسی کنند.

به علاوه، شالوده‌های استواری که نخستین کتاب‌های منتشر شده درباره تاریخ عکاسی نهاده‌اند و نیز کوشش‌هایی که اخیرا برای تلفیق تاریخ عکاسی با تاریخ سایر هنرهای تصویری شده است، راه گشایم بوده‌اند.

در سال‌های اخیر مسائل مربوط به روابط عکاسی وهنر مورد بررسی وسیع قرار گرفته است که شاید بتوان گفت گرایش بسیاری از هنرمندان به تصویر سازی از طریق عکاسی، تا حدودی تحت تاثیر این گونه پژوهش‌ها رشد یافته است.

اخیرا سه کتاب ارزنده که منحصرا به مسئله هنر و عکاسی پرداخته‌اند اطلاعات جدیدی ارائه داده‌اند. این کتاب‌ها عبارتند از: تاریخ مختصر هنر از نی یپس تا عصر حاضر نوشته آندره وینیو، نقاشی و عکس از وان درن کوک و هنر و عکاسی نوشته اوتو اشتلتسر. حال، این سئوال مطرح می‌شود که هدف از نوشتن کتاب دیگری در این زمینه چیست. اعتقاد من این است که هنوز چیزهایی برای گفتن هست.

در مقدمه کتاب آمده است

به دنبال کشف عکاسی هیچ هنرمندی به استثنای شماری معدود، دیگر نمی‌توانست بدون داشتن میزانی از شناخت درباره رسانه جدید در کار خود موفق باشد؛ هیچ عکاسی هم نمی‌توانست بدون داشتن شناخت از دیگر هنر‌های دیداری، کار خود را به خوبی انجام دهد. ماحصل پیوند عکاسی و هنر پدیده‌ای بود با سبکی بسیار پیچیده. ساده اندیشی خواهد بود اگر این پدیده را صرفا هنر تاثیر پذیرفته از عکاسی یا عکاسی تاثیر پذیرفته از هنر بدانیم.

بسیاری از هنرمندان ایده‌های فرمالیستی خود را بر اساس عکس‌هایی تدوین کردند که خود از پیش تحت تاثیر نقاشی بود.در عین حال، بسیاری از عکاسان نیز ملهم از نقاشی‌هایی بودند که عناصر تشکیل دهنده‌شان بر گرفته از فرم عکاسی بود. در واقع شاید کثرت بدعت‌های تصویری در نقاشی، پس از پیدایش عکاسی، ناشی از پیچیدگی تاثیرات متقابل این دو رسانه بر هم یا فرایند قرار دادن یک رسانه در معرض نفوذ رسانه دیگر باشد. نکات برجسته تاریخ عکاسی و رابطه آن با هنر باید بیشتر بر اساس موضوع تصویر نگاشته شود تا بر اساس توالی زمانی، گرچه هر پیشرفت عمده در عکاسی برای شاخه‌های مختلف نقاشی معانی متفاوتی هم داشته است. دهه ۱۸۸۰ به راستی دوره حساسی در هنر و عکاسی قرن نوزده محسوب می‌شد.

پیدایش دوربین کداک و رواج عکاسی در میان مردم، اختراع دوربین فوق العاده حساس و سریع و نخستین کوشش‌های امید بخش برای فیلمسازی. از دهه ۱۸۹۰ علی رغم قیل و قال‌های رایج، عکاسی به عنوان رشته تثبیت شده‌ای از هنر پذیرفته شد. مفاهیم زیبا‌شناسی سنتی سرانجام واژگون شد و یا بهتر گفته باشیم دوباره روی پا‌هایش ایستاد و قلمرو کار نقاشان و عکاسان هم تا حدودی مشخص شد. بالاخره، در قرن حاضر ترکیب عکاسی با سایر هنر‌های بصری به گونه‌ای و در ابعادی صورت گرفت که پیش‌تر هیچ‌گاه تصور آن نمی‌رفت. ساختار این کتاب به طور عمده بر اساس این الگو شکل گرفته است.

فهرست
پیشگفتار
مقدمه
اختراع عکاسی
چهره‌نگاری
منظره و موضوعات روزمره
دلاکروا و عکاسی
معمای رئالیسم
قدرت عکاسی
امپرسیونیسم
دگا و ثبت لحظات
بازنمایی حرکت در عکاسی و هنر
عکاسی به‌مثابه هنر: هنر به‌مثابه عکاسی
فراسوی عکاسی
فراسوی هنر
نتیجه‌گیری

اطلاعات بیشتر