ترکیب بندی در عکاسی – دیوید پرکل

توضیحات

ترکیب‌بندی در آموزش عکاسی موضوعی بسیار ضروری و البته دشوار است. از آن جهتدشوار که قابل آموزش و اجرا بر اساس فرمول‌هایی از پیش تعیین شده نیست و آموزش آن نیازمند مطالعه و بررسی و نیز تجربه فراوان در بستر زمان است. اولین قانون ترکیب‌بندی این است که هیچ قانونی وجود ندارد. قوانین و اصول ترکیب‌بندی پیشنهادی است که عکاس پس از بررسی و آموختن آن‌ها مجاز است که از آن‌ها تبعیت کند با برای رسیدن به اهداف مشخص خود آن‌ها را نادیده بگیرد و درهم بشکند. تبعیت از ابن قوانین یا شکستن آن‌ها نیاز به آگاهی و دانش نسبت به این اصول و قواعد دارد. اصول و قواعد ترکیب‌بندی می‌توانندبدون محدودیت برای بیان شخصی و خلاقانه شما تغییر کنند. اصول را یاد بگیرید و سپس بیاموزید که چگونه این اصول را تغییر دهید. تکنیک را با شهود اشتباه نگیرید و هرگز محتوا را فراموش نکنید.

در پیشگفتار این کتاب آمده است:
عکس خوب آمیزه‌ای از تکنیک خوب و ترکیب بندی محکم است. گرچه ممکن است همهٔ افراد در مورد فرایند ترکیب بندی هم عقیده نباشند، اما خیلی‌ها قبول دارند که به کار گرفتن ترکیب بندی عکس را قوی‌تر می‌کند. تکنیک‌های عکاسی ممکن است پیچیده باشند، اما به کار بردن آن‌ها قاعده‌مند و نتیجهٔ به کارگیری آن‌ها قابل پیش بینی است. در مقابل، ترکیب بندی به تفاوت‌ها وسلیقه‌های شخصی وابسته است. ترکیب بندی موضوع دشواری است. به ویژه برای کسانی که به تازگی عکاسی را به عنوان حرفه یا هنر آغاز کرده‌اند. بسیاری از عکاسان در آغاز به دنبال فهرست یا کتابی از اصول و دستورعمل‌های ترکیب بندی می‌گردند که مانند تکنیک‌های عکاسی قابل پیش بینی باشد. نخستین قانون ترکیب بندی این است که قانونی وجود ندارد.

تکنیک‌های عکاسی، نکاتی قابل رعایت و انجام دادنی هستند (قوانین و نکاتی مانند: تنظیم فاصلهٔ عدسی، نوردهی و…) اما در مورد ترکیب بندی چنین امکانی وجود ندارد. خلق یک عکس قدرتمند با رعایت فهرست وار دستور عمل‌ها ممکن نیست، بلکه حاصل نگرشی کلی است. دانستن این نکته که چشم و دوربین چیز‌ها را متفاوت می‌بینند، کلید حل مساله است. با بررسی عناصر فرمی و تک افتاده و بررسی ترکیب بندی عکس‌های خوش ترکیب، می‌توان به درک این مساله رسید.