تماشای رنج دیگران

توضیحات

در باب رنجی که از آن من نیست و به دیگران تعلق دارد چیز چندانی نمی‌توان گفت؛ چراکه هر گفتمانی به‌سرعت به کلیشه ختم می‌شود و گنده‌گویی سرنوشت محتومش است! عکاسی هم از این جهت که در معرض سوءاستفاده و انحراف بی‌وقفه قرار دارد، در جایگاه متزلزی به سر می‌برد و همواره در چنگال قدرت و به‌طبع رسانه دست‌و‌پا می‌زند.

همان‌طور که سانتاگ در کتاب اشاره می‌کند عکس‌ها به‌خودی‌خود مرگ‌زادند و در این مورد به‌خصوص که عکاسی جنگ باشد، مرگ‌های مکرر و رذالت بی‌پایان مدام در حال ثبت‌شدن‌اند. نمایش فلاکت «آن دورها»، جایی که «چه خوب است از آنِ من نیست»، در برخی مواقع سانسور، یا حتا قدغن می‌شوند و تماشای آن هم همیشه طاقت‌فرسا و اسفناک بوده و هست. تنها آن‌ها که در جنگ بوده‌اند می‌دانند انفجار و فروپاشی بدن‌ها و سوختن آرزوهای غیرقابل‌بازگشت را شاهدبودن به چه معناست و ویرانی محض چگونه طی چند ثانیه‌ی ملعون اتفاق می‌افتد.

می‌توان گفت نثر بُرنده و بی‌باک سانتاگ برای یافتن متهمان و راهکارها، به‌چالش‌کشیدن جایگاه قدرت و انتقاد شدید نسبت به آذین‌بستن عکس‌های جنگ و سیستم قدیس‌پروری دلایلی هستند که مترجم را به ترجمه این اثر ترغیب کردند.

اطلاعات بیشتر