در جست‌و‌جویِ زمان نو – ۲ جلدی

توضیحات

صد سال از تاسیس مدرسه‌ی صنایع مستظرفه می‌گذرد: مدرسه‌ای با شیوه‌ی جدید آموزش به روش غربی. امروز که به دنیای هنر معاصر ایران می‌نگریم، تصویر جهان هنر یک سده پیش ایران قابل تصور نیست. حتی نمی‌توان تصور کرد این تغییرات بنیادین ظرف چهار نسل به وقوع پیوسته و این دنیا نبیره‌ی آن جهان است.

تصویری که ایرانیان در این یک سده خلق کرده‌اند، هیچ شباهت و تناسبی با تمام تصاویری که از ۵۰۰ سال پیش می‌کشیدند یا می‌دیدند ندارد. تغییری که گویی از مغز و چشمی جهش‌یافته برآمده‌است. برای فهم این دوره‌ی صدساله ناچاریم آن را بر اساس تغییر گفتمان‌ها –که با تغییرات سیاسی اجتماعی همزمان بود- دسته‌بندی کنیم؛ که این معیار مناسبی به نظر می‌آید.

کتاب «در جست‌وجویِ زمان نو» در ۲ جلد، عمدتاً از چینش مجدد گزیده‌ای از مقالات بخش حرفه: نقاش شماره‌ی ۵۷ فصلنامه‌ی حرفه: هنرمند پدید آمده‌است و ادعای آن فراهم کردن مقدّماتی برای نگارش تاریخ انتقادی هنر معاصر ایران است.

مقالات اول به هنر قاجاریه می‌پردازد. قاجاریه مفصل اتصال سنت بزرگ هنر ایرانی است با دوران تجدد. از پی آن، مقالاتِ مربوط به دوران تجدد را خواهید خواند. عصر تجدد دورانی است متفاوت با سال‌های ماقبل خود و هر توضیحی پیرامون هنر معاصر وابسته است به تعریفی از این دوران.

اگر روند تغییرات از ۱۳۲۷ که اولین فارغ التحصیلان هنر از اروپا آمدند تا ۱۳۵۷ مسیری با شیبِ قابل پیش‌بینی بود، انقلاب یک گسست بود در جریان هنر. از ۱۳۵۷ به مدت یک دهه فضا انقلابی بود و نقاشان انقلابیِ مذهبی میدان‌دار و دیگران یا مهاجر و یا در حاشیه. تغییرات که آغاز شد یک دهه طول کشید تا گسستی دیگر در روند تحولات هنری اتفاق بیفتد و ۱۳۷۷ آغاز تحولات بود. تقسیمات بعدی کتاب به این فواصل و دوره‌ها اختصاص دارد که گفتمان‌ها جای خود را به یکدیگر می‌دهند و تحولات اجتماعی چهره‌ی دنیای هنر ایران را دگرگون می‌کند.

مقالات این کتاب به قلم ایمان افسریان، آیدین آغداشلو، رویین پاکباز، آریاسپ دادبه، ثمیلا امیرابراهیمی، بابک احمدی، فرشید آذرنگ، منا زهتابچی، خیزران اسماعیل زاده، تورج حمیدیان، فائقه بقراطی، هدا اربابی، شادی ملک، علیرضا سیداحمدیان، محمدمنصور هاشمی، باوند بهپور، مریم عمرانی، مهسا فرهادی‌کیا، مهران مهاجر، وحید حکیم، مجید اخگر و مسلم خضری نوشته شده‌است.

اطلاعات بیشتر