آناهیتا قبائیان مدیر گالری راه ابریشم، مدیر هنری چندین نمایشگاهی است که در این روزها در پاریس برگزار می‌شود.
این نمایشگاه‌ها عبارتند از بینال «فتو که» و «۱۶۵ سال عکاسی ایران» + در موزه «که برنلی» + ، نمایشگاه «سی سال عکاسی مستند و مستند اجتماعی» در ضرابخانه قدیمی پاریس، + که به نگارخانه تبدیل شده، و نمایشگاهی از آثار شادی قدیریان در گالری «بدوان لبون» +
موزه «که برانلی» سه سال است که افتتاح شده و در مرکز شهر پاریس در کنار برج ایفل قرار دارد که به گقته قبائیان یکی از چند موزه مهم فرانسه است و دائما در کلاس بندی‌هایی که میزان رفت و آمد و توجه مخاطبان را می‌سنجد رتبه‌های بالایی را به خود اختصاص می‌دهد.
از او درباره آشنایی‌اش با موزه و چگونگی انتخابش به عنوان مدیر هنری این دوره پرسیدیم و او گفت:
سال ۲۰۰۷ که اولین دوره بینال برگزار شد، شش عکاس ایرانی حضور داشتند که همگی از گالری ما بودند و به خاطر کیفیت بالای آثار همه مجذوب شدند و راجع به آنها صحبت می‌کردند. این گونه زمینه آشنایی اولیه ایجاد شد و البته احتمالا به خاطر آشنایی با شخص من هم بود و لابد آنها به این نتیجه رسیدند این کاندیدا برای انجام این کار مناسب تر است. بنابراین از همان دو سال پیش، به عنوان مدیر هنری این برنامه‌ها انتخاب و برای برگزاری این برنامه‌ها استخدام شدم.»
قبائیان در پاسخ به اینکه آیا از حاصل کار رضایت دارید یا خیر گفت:« با نیرویی که ما گذاشتیم و همکاری و کمک حسن سربخشیان و بهمن جلالی، کریتورهای برنامه، توانستیم این همه کار از افراد مختلف جمع آوری کنیم. این روزها مجله‌ها و روزنامه‌های متعددی به دست ما می‌رسد که همه پر است از نقد و نظر و گزارش درباره این نمایشگاه‌ها و موج خوبی به راه انداخته است.»
او گفت: «البته طبیعتا به دلیل محدود بودن بودجه و فضا و مشکلات مختلف، نمایشگاه‌ها صددرصد کامل نیست اما باعث شده که در فصل پاییز ۲۰۰۹ در پاریس، صحبت از عکاسی ایرانی باشد و حتی «پاریس فتو» هم تم امسالش عکاسی ایرانی و عرب است این به احتمال زیاد ناشی از تاثیر کار ماست. چون ما کارمان را برای این نمایشگاه‌ها از دو سال پیش شروع کردیم و پاریس فتو برنامه ریزی‌اش را از هفت ماه پیش شروع کرده است.»
بازار عکس پاریس فتو، + 28 آبان تا ۷ آذر (۱۹ تا ۲۲ نوامبر)، یکی از مهم‌ترین بازارهای عکاسی فرانسه است.
قبائیان درباره انتخاب کریتورهای این نمایشگاه‌ها گفت: «انتخاب کریتورها به خواست من بود. به خاطر اینکه تمایل دارم با افرادی که هم تخصص دارند و هم از لحاظ اخلاقی با هم هماهنگ هستیم، کارها را انجام بدهم.
آقای بهمن جلالی که استاد من هستند و هشت سال است که در گالری راه ابریشم از همکاری ایشان بهره برده‌ام و همین طور حسن سربخشیان که در رشته خودش تخصص بالایی دارد.
بر این اساس هم از موزه خواستم که آنها را دعوت کند و هم خودم خواهش کردم و آنها هم پاسخ مثبت دادند و با همکاری فشرده همگی، برای اولین بار توانستیم نمایشگاه‌هایی با این ابعاد در پاریس برگزار کنیم.»
یکی از این نمایشگاه‌هایی که قبائیان به آن اشاره می‌کند نمایشگاه سی سال عکاسی مستند و مستند اجتماعی است که از جمعه پانزدهم آبان (ششم نوامبر) با آثاری از عباس کوثری، حسن سربخشیان، علی زارع، جمشید بایرامی، محمد فرنود، امید صالحی، جواد منتظری، رضا معطریان، مجید سعیدی، بابک بردبار، محبوبه کرملی، مهدیه مرادی، ماستری فرهانی، محمد خیرخواه، نیوشا توکلیان، لاله شرکت، علی فریدونی، کاوه کاظمی، امیرعلی جوادیان و تورج خامنه‌زاده افتتاح شود.
از او درباره انتخاب آثار عکاسان برای نمایشگاه‌ها پرسیدم و او پاسخ داد: «عکس‌ها را کریتورها انتخاب می‌کنند و من هم به عنوان مدیر هنری در مورد آنها و شکل و شیوه نمایش دادن شان، نظر دادم.»
نظرش را درباره انتقاداتی که به انتخاب آثار شده، پرسیدم. گفت: «چطور می‌شود در فضایی محدود و مشخص که با دیوارهایی محصور شده، همه آنچه می‌خواهیم و دوست داریم را به نمایش بگذاریم؟
ما در مجموع از ۴۰ تا ۴۵ عکاس کار نمایش دادیم و نمی‌دانم چطور ممکن بود از این فراتر برویم.
تعدادی از این عکاسان هم با گالری راه ابریشم کار می‌کنند و تعدادی هم نه. بنابراین این طور نبوده که ما فقط عکاسانی را که با ما همکاری می‌کنند، برده باشیم.
صد در صد کارهای دیگرانی هم هست که ارزش نمایش دادن را دارد اما ما نمی‌توانیم همه را پوشش بدهیم. به هرحال امیدوارم راهی باشد که بتوانیم در آینده این کار را ادمه بدهیم و نمایشگاه‌های متنوع و بهتری برگزار کنیم.»
آیا پیشنهاد دیگری برای برگزاری نمایشگاه دارید؟ این سوال بعدی ما بود که در پاسخ قبائیان گفت: «همان طور که گفتم ما کاری کردیم که در اکثر مجله‌ها و روزنامه‌های فرانسه به طور مفصل درباره آن صحبت شده.
به هر حال این نمایشگاه تازه اتفاق افتاده و باید هضم بشود تا نتایج آن مشخص شود و ببینیم کار عکاسی ایرانی و دست اندرکاران عکس ایران آنقدر خوب است که ما را جای دیگری هم ببرند یا نه.
به هر حال ما به علاقمندان عکس در دنیا پیشنهاد بزرگی ارایه دادیم و فکر می‌کنم برد لازم را پیدا کرده است.»
