اختصاصی «سایت عکاسی»، قسمت نخست – بار آخری که عکاسی کردم، نور مناسبی نداشتم اما عکس‌های خوبی گرفتم. البته می‌توانید روز دیگری عکاسی کنید، اما اگر فردایش بلیت برگشت داشته باشید و دیگر نتوانید به موقعیت مورد نظر برگردید، چه می‌کنید؟
عکاسی خیابانی به دلیل بهره‌گیری از نعمت طبیعی نور، با عکاسی استودیویی و عکاسی با فلاش متفاوت است. در این نوشته ۷ نکته از نوردهی در عکاسی خیابانی را می‌خوانید که به شما کمک می‌کند بیشترین استفاده را از نور روز داشته باشید.
مقدمه
عکاسی به نور بستگی دارد پس هر نکته‌ای پیرامون عکاسی لزوما به نور مرتبط می‌شود. در مقالهٔ پیش‌رو از چیزهای مختلفی صحبت خواهم‌کرد، از موقعیت‌های نوری مختلفی که با آن‌ها روبرو می‌شوید تا راه‌های برآمدن از عهدهٔ نوردهی این موقعیت‌ها. ایدهٔ اصلی مقاله، توانایی داشتنِ بهترین عملکرد در موقعیت‌های متفاوتِ نوری در عکاسی است.
۱. زود بیدار‌شدن/عکاسی وقتی هنوز هوا تاریک است:
زمان طلایی معمولا به موقعی گفته می‌شود که خورشید در حال طلوع یا غروب کردن است. نور خورشید زیباست. با توجه به زمان عکاسی، رنگ‌ها می‌توانند از سرد (آبی) به گرم (قرمز) تغییر کنند. نکتهٔ دشوارکنندهٔ ماجرا این است که این تغییر نور سریع رخ می‌دهد، خیلی سریع!
پس اگر می‌خواهید در زمان طلایی عکاسی کنید، بهتر است خیلی زود از خواب بیدار شوید و از خانه بیرون بروید. این موقع، زمانی است که کسبه روزشان را شروع می‌کنند و کارگرهای خیابان مشغول کارند. معمولا خیابان‌ها خالی از مردم عادی هستند اما خیلی از مردم به خاطر شغلشان در خیابان‌اند.
اگر موقع غروب عکاسی کنید، سوژه‌تان تغییر می‌کند. مغازه‌دارها تعطیل می‌کنند، فروشنده‌های خیابانی چراغ چرخ‌دستی‌شان را روشن می‌کنند و نور مصنوعی با نور طبیعی در‌می‌آمیزد. البته مردم بیشتری بیرون هستند، ساعت کاری به پایان رسیده و مردم در خیابان‌ها استراحت می‌کنند.
عکاسی در غروب- نور شدیدی دیده نمی‌شود.
در این زمان به علت نور نرم، سایه‌ها شدید نیستند و نور مناسبی برای عکاسی پرتره وجود دارد. چون نور ناکافی است احتمالا با ISO بالاتر یا سرعت شاتر پایین عکاسی می‌کنید. همچنین چون نور به‌سرعت تغییر می‌کند، عکاسی با حالت Aperture Priority ایدهٔ خوبی است. نور در این زمان، در فاصلهٔ دو ساختمان مجاور تغییر می‌کند.
هنگام عکاسی در صبح زود یا شب، باید از چهار زمان متفاوت آگاه باشید: تاریک‌روشن نجومی، تاریک‌روشن دریایی، تاریک‌روشن شهری و طلوع (غروب). درجهٔ گرمای نور (و متعاقب آن حالت نور) براساس میزان پایین‌بودن خورشید از خط افق تغییر می‌کند. خلاصه‌تر این‌که رنگ آسمان در طول چند ساعت از آبی به حالت معمول‌اش تغییر می‌کند. من به‌شخصه در تاریک‌روشن دریایی بیدار می‌شوم و برای عکاسی از خانه بیرون می‌آیم.
عکاسی سیاه و سفید در زمان طلایی باعث می‌شود عکس‌هایی با سایه‌های نرمِ زیبا داشته باشید. اگر رنگی عکس می‌گیرید، رنگ‌هایتان بهترین رنگ‌های روز خواهند بود. نکته‌ای که در مورد زمان طلایی خیلی دوست دارم، زمانی است که نور طبیعی با نور مصنوعی رقابت می‌کند. در عکاسی سیاه و سفید این اتفاق نمی‌افتد اما در عکاسی رنگی، دو درجه حرارت نوری متفاوت برای جلب کردن توجه در تصویر، با هم می‌جنگند. عکس پایین را ببینید:
در عکس رنگی، خلاف عکس سیاه و سفید، رنگ زرد تفاوت رنگی ایجاد کرده است.
عکس نکتهٔ دیگری را هم نمایش می‌دهد: تفاوت (Contrast) رنگی. وقتی در زمان طلایی در خیابان عکاسی می‌کنید، به دنبال تفاوت‌های رنگی باشید. این تفاوت رنگی معمولا به صورت یک لایه‌ی نور گرم‌تر با یک نور سردتر در پس‌زمینه اتفاق می‌افتد. گرما در عکس نه تنها تفاوت رنگی ایجاد می‌کند (چشم‌های شما ابتدا نقاط گرم عکس را می‌بیند و بعد روی بقیهٔ نقاط سردتر تمرکز می‌کند)، بلکه نوعی حس عمق در عکس هم پدید می‌آورد. این یک تکنیک هنری قدیمی است: ایجاد عمق با گرم‌تر کردن نقطهٔ فوکوس و سرد کردن پس‌زمینه.
دنبال چه سوژه‌هایی باشیم: تقریبا هر چیزی در این موقعیت، نور خوبی برای عکاسی خواهد داشت، همهٔ عناصر عکس هارمونی نوری خوبی خواهند داشت زیرا نور موجود در خیابان شدت کمی دارد. در این حالت، تفاوت‌های نوری با کنار هم قرار دادن نور طبیعی و نور مصنوعی ایجاد خواهند شد. یا با یافتن تکه‌های نوری که یک پس‌زمینهٔ تاریک را گرم می‌کنند. مسائل آزاردهندهٔ این روش: زود بیدار شدن، ایزوی بالاتر، تغییر سریع نور.
۲. خورشید را پشت سرتان بگذارید
حالا شما احتمالا قهوه‌تان را نوشیده‌اید (فقط در حالتی دوست باقی می‌مانیم که قهوه استارباکس را انتخاب کرده باشید)، خورشید بالا آمده و باید برای این قضیه فکری کرد. وقتی خورشید به میزان مشخصی از خط افق بالاتر می‌آید، نورها و صحنه‌ها از لحاظ تفاوت نوری، شدیدتر می‌شوند. اساسی‌ترین نکته در این موقعیت، هرلحظه آگاه بودن از موقعیت خورشید است.
روش هوشمندانه برای عکاسی در نور شدید، قرار دادن خورشید در پشت سرتان است. حالا با رفتن به نقاط سایه، هنوز می‌توانید عکس‌هایی با سایه‌ی نرم بگیرید. اما اگر نمی‌خواهید خودتان را به فضاهای سایه‌دار محدود کنید، باید فکری به حال خورشید کنید. عکس بالا بهترین نمونه‌ای بود که توانستم پیدا کنم. خورشید پشت سرم بود و سعی می‌کردم در جهتی حرکت کنم که از خورشید بیشتر و بیشتر فاصله بگیرم.
وقتی در جایی با نور شدید روبروییم، متعاقبا سایه‌های شدید هم وجود دارند. سایه‌ها زمانی‌که با منظور مشخصی در عکس قرار گرفته باشند و در نرم‌افزار لایت‌روم Underexposed شوند، می‌توانند همانند عکس بالا به عنصری از چارچوبِ عکس تبدیل شوند. وقتی با نور شدید سر و کار دارید و نوردهی را براساس اجسامِ در معرض مستقیم نور آفتاب انجام می‌دهید، بقیهٔ نقاط عکس به‌دلیل تفاوت نوری شدید بین اجسام روشن و غیرروشن، Underexposed خواهند شد. به دلیل نور زیاد، می‌توانید با سرعت شاتر بالا عکاسی کنید و به همین خاطر پروسهٔ گرفتن عکس سریع‌تر انجام خواهد شد.
قرار‌گرفتن خورشید در پشت سر، مانند داشتن یک دستیار نور در کنارتان است. اگر نمی‌خواهید تفاوت نوری شدیدی در عکستان داشته باشید و به بازگرداندن بعضی از عناصر عکستان که به دلیل تفاوت نوری زیاد دیده نمی‌شوند علاقمند هستید، به راحتی می‌توانید از گزینهٔ Shadow در نرم‌افزار لایت‌روم استفاده کنید.
۳. چه کسی از کمی نور خورشید بدش می‌آید؟
روش دیگری که معمولا مردم دوست ندارند اما برای من جذاب است، قرار‌دادن خورشید در جلو به جای عقب است. اکثرا این روش را دوست ندارند زیرا در این حالت چهرهٔ سوژه در سایه قرار می‌گیرد. این همان چیزی است که من خیلی دوست دارم. معمولا چهار روش برای حل این موضوع وجود دارد:
الف. یافتن چیزی برای پنهان‌کردن خورشید: این همان روشی است که در مورد عکس محبوبم اعمال کردم. وقتی خورشید خیلی درخشان است، پشت برگ‌ها، درخت‌ها، ستون‌ها و حتی پشت سر آدم‌ها، پنهانش کنید. از شدت نور کاسته خواهد شد. در عکس پایین، خورشید را پشت ساختمان و در گوشهٔ قاب پنهان کردم. به شخصه وجود خورشید در روبرو را ترجیح می‌دهم زیرا در این‌صورت مجبورم راهی برایش پیدا کنم، چون نمی‌توانم نادیده‌اش بگیرم.
این هم عکسی که رابی جانگ، خواننده ای که باعث نوشتن این متن شد، گرفته است:
همچنین می‌توانید از بدن کسی برای پوشاندن خورشید استفاده کنید:
ب. از خورشید مستقیما عکس نگیرید: وقتی خورشید در مقابلتان قرار دارد، خیلی راحت می‌توانید از خورشید عکس نگیرید. چرا باید حتما خورشید در عکستان باشد؟
وقتی خورشید جایی در مقابلتان است و می‌خواهید از کسی عکس بگیرید، احتمالا سوژه سایه خواهد شد و به‌دلیل نوردهی متفاوت، سوژه‌های تیره‌ای خواهید داشت که افکت خوبی به عکستان می‌دهند.
پ. از خورشید مستقیم عکاسی کنید: می‌توانید مستقیما از خودِ خورشید عکس بگیرید. برای من، یکی از جذاب‌ترین عناصر برای قرار‌گرفتن در چارچوب عکس، خورشید است زیرا ما به این علت که نمی‌توانیم به طور مستقیم خورشید را با چشم‌هایمان ببینیم، از نگاه کردن به آن پرهیز می‌کنیم. پس به نظر من، قرار دادن خورشید در عکس می‌تواند یک سورپرایز تصویری باشد.
ت. نوردهی نقاط برجسته و ترمیم نرم‌افزاری: بعضی وقت‌ها با نوردهی به آسمان، از پس نور خورشید برمی‌آیم و بعد خیلی راحت و با استفاده از نرم‌افزار لایت‌روم، نقاطی که سایه شده‌اند را بازیابی می‌کنم. مثل این عکس:
سوژهٔ عکس نسبت به آسمان روشن، در سایه قرار دارد. بعد از عکاسی با نوردهی بر آسمان، با استفاده از نرم‌افزار، مرد داخل عکس را بازیابی کردم. به همین دلیل همیشه توصیه می‌کنم به‌جای JPEG به صورت RAW عکاسی کنید چون عکاسی RAW فضای بیشتری برای کلنجاررفتن با عکس می‌دهد. این هم نسخهٔ ادیت‌شدهٔ عکس:
هشدار: نور خورشید ممکن است عکس را کاملا پر کند (نوردهی خیلی زیاد یا خورشید خیلی نزدیک به صورت). در این حالت، شما می‌مانید و یک عکس به‌درد‌نخور. این عکس را ببینید:
هیچ چیزی در قسمت سفید عکس وجود ندارد. این قسمت از دامنهٔ تحت پوشش دوربین بالاتر است. کم کردن نوردهی ممکن است موثر باشد اما در آن‌صورت احتمالا هیچ چیزی در قسمت سیاه عکستان نخواهید داشت!
پی‌نوشت:
– پایان قسمت نخست
– قسمت دوم را اینجا بخوانید.
سلام و ممنون از اطلاعاتی که برای آموزش می گذارید…عالی بود
مرسی
مفید بود
خیلی ممنون عالی بود
توضیحات بسیار ساده وقابل فهم ،
حتی برای آماتورها میباشد.مرسی، بسیار مفید وآموزنده بود
سپاس بسیار…به آموزه هایم خیلی کمک کرد و این که بتونم کارهامو با دقت و دلگرمی بیشتری پیش بگیرم.باز هم سپاس