نمایشگاه انفرادی وحید ولیخانی با عنوان «نبراسکا، تمپا» از جمعه ۳۰ آبان ۱۴۰۴ در گالری دیدار برگزار شده و تا ۱۴ آذر ۱۴۰۴ ادامه دارد.
در توضیح نمایشگاه چنین آمده است:
«نبراسکا، تمپا» کتاب چهارم پرونده‌ی مشق از نشر توالی است. این پرونده که بر مشق عکاسی متمرکز است، تلاش دارد تا با سرمشق گرفتن از یک یا چند عکاس سرشناس، مجموعه‌ای تولید کند که فارغ از استقلال و انسجام درونی‌اش، ارجاعاتی به مناسبات رسانه‌ای-نهادی عکاسی داشته باشد. سرمشق مجموعه‌ی پیش رو ویلیام اگلستون است؛ سرمشقی که با توجه به وجه عینی عکاسی، به نظر نمی‌رسد بتوان آن را در جایی جز آمریکا مشق کرد. همان‌طور که زانیار بلوری در متن همراه مجموعه اشاره می‌کند: «رنگ در آثار اگلستون خود آمریکاست؛ کافی‌ست به شخصی که با عکاسی و اگلستون آشنایی ندارد چند تا از عکس‌های او را نشان دهید و بپرسید به نظرش این عکس‌ها متعلق به کدام کشور است؟! پاسخ بدون شک آمریکاست». طبعاً مهم‌ترین وجه اشتراک «نبراسکا، تمپا» با سرمشق خود، همین مشاهبت رنگی به‌عنوان محور صوری آثار اگلستون است. با این حال، همان‌طور که بلوری گفته است: «وحید به درستی به ماهیت عکاسی اگلستونی پی برده و … هم ظواهر را ثبت کرده، هم با بیانی نمادین از آن پرده برداشته است. … در بیشتر عکس‌های وحید تکرار رنگ قرمز و آبی همان ترجیع‌بند اگلستونی است و در فحوای بازنمایی او همان ملال و روزمرگی و مصرف‌زدگی است». این مجموعه بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ عکاسی شده و بخش عمده‌ی عکس‌ها از خیابان نبراسکا در شهر تمپای آمریکاست. این خیابان با ساختار قدیمی و تنوع رنگ‌هایش امکان نزدیک شدن به عینیت تصاویر اگلستون را فراهم کرده است. با این حال، همان‌طور که وحید در جای‌جای بیانیه‌اش اشاره می‌کند، این عکاسی صریح و به ظاهر بی دردسر برای یک عکاس غیر آمریکایی با چالش‌های زیادی همراه است. او در بیانیه‌ی مجموعه‌اش می‌نویسد:
«من از کشف و شهود ارتباط میان ابژه‌ها در یک منظره یا فضای شهری و بازی فرمی آن‌ها در قاب عکاسانه لذت می‌برم و به‌عنوان یک عکاس صریح از این رسانه برای ثبت آن‌ها استتفاده می‌کنم. بر همین مبنا پیدا کردن موضوعیت در فضای عمومی و خصوصی آمریکایی برایم چالش برانگیز شد؛ زیرا که فارغ از فشارهای برخاسته از مسائل سیاسی، کوچک‌ترین گرایشی به موضوعیتی مخاطب غربی آثارم را به سمت این سوال می‌برد که ارتباط شخصی و نژادی‌ات با آن موضوعیت چیست؟»
چنین سوال‌هایی بخش مهمی از دغدغه‌های رویکرد مشق عکاس را ارضا می‌کند؛ چرا که فارغ از محتوای درون عکس‌ها، ثبت و ارائه‌ی این عکس‌ها توسط عکاسی متعلق به جامعه‌ای دیگر، مسائلی نهادی را آشکار می‌کند. سوال برانگیز بودن علت تولید چنین تصاویری، نشان می‌دهد که نهادهای هنری به صورت پیشینی از هر فرد چه انتظاراتی دارند.
توالی
۳۰ آبان تا ۱۴ آذر ۱۴۰۴
ساعت بازدید: شنبه تا چهارشنبه و جمعه‌ها از ۱۶ تا ۲۰
گالری روزهای پنج‌شنبه تعطیل است.
آدرس: میدان هفت‌تیر، خیابان مفتح جنوبی، قبل از طالقانی، کوچه مبینی، شماره ۱۰.