همهٔ دیوارهای خانه هنرمندان ایران، از هفتم اسفندماه با تصویر پر شده است؛ چه عکس و پوستر و چه کاریکاتور؛ همهٔ زمانهای نمایش تنها تالار نمایش این خانه هم به فیلم اختصاص پیدا کرده بود. روز جمعه، اما همهٔ فضاها، از راهروها گرفته تا گالریهای بهار و تابستان، پاییز و زمستان، نامی و میرمیران، نیلوفر و ممیز را خود تصویرسازان پرکرده بودند.
رامبد جوان – بازیگر و کارگردان سینما – اجرای مراسم پایانی هشتمین تصویر سال را برعهده داشت و رضا رخشانی او را همراهی میکرد. رامبد جوان با اجرای متفاوت و شادی بخش خود به بهانههای مختلف حاضران در مراسم را به وجد میآورد. او با روشهای خلاقانه و بداههسازیهای ویژه خودش در اعلام اسامی نفرات برگزیده، شکل دلنشینی از اجرای مراسمهای اینگونه را ارائه کرد و حتا در قسمتی از برنامه، حاضران خواست به مدت ده ثانیه با صدای بلند بخندند. البته در این میان حضور رضا رخشانی و حرکات متفاوت نمایشی او در نحوهٔ عرضهٔ تندیسها و دیپلمهای افتخار و تقدیر به اهداکنندگان جوایز و نیز نوازندگی پیانو بهعنوان موسیقی متن از ویژگیهای مراسم پایانی بود.
بهرسم همیشه، گزارشی تصویری از روند برپایی هشتمین دور از جشن تصویر سال با تدوین ساسان توکلی نمایش داده شد. سیفاله صمدیان –برگزارکننده جشن تصویر سال- گزارشی کلی و کوتاه ارایه داد. او از همان ابتدا بهشوخی، خودش را رامبد جوان معرفی کرد و رامبد را صمدیان نامید. کنایه او به سختی کار برگزاری اتفاقی بزرگ با حضور بیش از ۲۵۰۰ شرکتکننده بود.
او گفت: از اول قرار نبود این همه شرکتکننده داشته باشیم؛ از دور اول که ۱۲۰ هنرمند برگزیده را دور هم جمع کردیم میخواستیم همان راه را ادامه دهیم، اما حالا کار ما بهجایی که تعداد میهمانها به بیش از ۲۵۰۰ نفر رسیده است.
برگزار کنندهٔ هشت دوره جشن تصویر سال افزود: ما مسوولیم به همه عواطف، خواستهها و انتظاراتی که این قشر از جامعهٔ هنری ایران دارند، جوابی حداقل انسانی بدهیم. اما به خاطر عدم امکانات مساوی برای همه به ویژه در ارایه اثار هنری و نیز بهخاطر عدم دلسوزی بعضی از مسوولان فرهنگی، کار به اینجا رسیده است که جشن تصویر سال تا این حد پرحجم شده است و بیش از ظرفیت اخلاقی برای جوابگویی این همه جوان مشتاق و مستعد.
او با اشاره به حضور هنرمندانی که در خارج از تالار بتهوون در دیگر فضاهای نمایشگاهی و راهپلهها مراسم را پیگیری میکردند افزود: واقعا خجالت آور است که ما در خانه هنرمندان، در جشنی با ۲۵۰۰ شرکتکننده، عدهٔ زیادی را بیرون نگه داریم و تنها ۱۵۰ نفر را تنها در سالن موجود راه بدهیم. مسالهای که بهخاطر آن، در روز اول از خیر مراسم افتتاحیه گذشتم، چون امکان پذیرایی انسانی را با این امکانات نداشتیم.
دبیر هشتمین جشن تصویر سال گفت: البته، از مجموع ۲۵۰۰ نفر، آثار بیش از ۱۷۰۰ نفر حذف شد و این درحالی بود که میدانستیم ارایه تنها یک اثر از بسیاری از هنرمندان بهویژه جوانترها میتواند باعث ایجاد انرژی یکساله برای ادامه کارهای هنری باشد.
صمدیان عنوان کرد: ظاهرا قرار است سالن ناصری را بهصورت سینما تک دربیاورند. امیدوارم در شرایطی که خانه هنرمندان فضای ایدهآل و آرامی برای ارایه آثار هنرمندان مستقل است، این سالن، تنها بهصورت سینما تک نباشد و برای مراسمهای اینچنینی هم در اختیار هنرمندان قرار بگیرد.
او ادامه داد: امسال خیلی کارها میخواستیم انجام دهیم. مهمترین آن، نمایشگاه هنر تبلیغات بود. جایی که تصویر، حضوری ایدهآل جهانی ندارد. اکثر آگهیهای تبلیغاتی بهویژه تیزرهای تلویزیونی و سینمایی در ایران درشان پشتوانه فرهنگی و هنری ایران نیست. از آنجا که امکان اجرای تکنیکی کار در سه هفته آخر سال ۸۹ مهیا نشد، بنابراین تصمیم گرفتیم نمایشگاه هنر تبلیغات را را در سال آینده به شکلی مطلوب که تمام جزییات آن نیز پیشبینی شده است، اجرا کنیم. زمان و امکانات محدود این دوره امکان برگزاری کارگاههای آموزشی نظیر آنچه که میخواستیم به کمک علیاکبر شیرژیان و دوستانش درباره فتوژورنالیزم انجام دهیم میسر نشد. علاوه بر اینها بهخاطر محدودیت مکان نمایش فیلم، از خیر نمایش بسیاری از فیلمها به ویژه بخش مرور بر آثار برگزیدهٔ دورههای قبل هم گذشتیم.
صمدیان تاکید کرد: برای دلخوشی آنها که در نمایشگاه نیستند، نمیگویم، بلکه معتقدم زیباترین جایزه، جایزهای است که هنرمند در هنگام خلق اثر خودش به خودش میدهد. یعنی لذتی استثنایی که فقط از برخود صادقانه و توام با عشق درونی شدهٔ هنرمند بهدست میآید. اگر حواسمان به پاکتی باشد که در مراسم اهدای جایزه چه اسمی از آن خارج میشود، حتا اگر جزو برندگان هم باشیم همیشه طلبکار باقی میمانیم و آن حس و شیرینی ماندگار را از خودمان دور کردهایم.
او گفت: طبیعتا ما امکان راضی کردن همه را نداشتیم. عکسهای امسال در سه ردهبندی کیفی عالی، خوب و نسبتا خوب، قرار داشتند. از نظر من حتا یکسوم کارهایی که روی دیوار هستند، میتوانست نباشند. امیدوارم دفعه آخری باشد که این قول را به خودم میدهم که از سال آینده بسیار فشردهتر و جدیتر از این، آثار را انتخاب خواهم کرد.
سیفاله صمدیان، از محمد رازدشت و حضور پررنگ و کمکرسانش در همهٔ دورههای گذشته جشن تصویر سال، و نیز از زندهیاد کوروش ابوطالب امام هم یادکرد که صبح امروز مراسم سالگرد او بر مزارش برگزار شد. صمدیان بهسنگ قبر ویژهٔ کوروش امام اشاره کرد که تصویر دوربینی حک شده بر سنگ است که داخل لنز آن آیینهای کار گذاشته شده است تا عکاسی که تا آخرین لحظات عمرش، حتا در بستر بیماری طولانیاش از عکاسی دست نمیکشید، به تنها آرزویش برسد. کسی وصیت کرده بود سنگ قبرش تنها آیینهای باشد بدون هرگونه نوشتهای.
پخش قطعههای خاطرهانگیز «ساری گلین» و «ماما» از اجرای کنسرت مشترک علیزاده و گاسپاریان، تنها موسیقیهای پخش شده در برنامه مراسم پایانی نبودند، چراکه رضا رخشانی در میانههای برنامه به هر بهانهای، با اشارهٔ رامبد جوان، پیانوی سیاهرنگ روی سن را بهصدا درمیآورد و قطعه کوتاهی داخل و خارج از نت میزد.
کلیپی از زندهیاد محمد رازدشت هم روی پرده رفت. رویا رازدشت –دخترش- آنرا ساخته بود. زندهیاد رازدشت در این کلیپ خودش در بهشت زهرا بر سر قبرهای خالی قدم میزند و دنبال جای خودش میگردد. کلیپهایی جامجهانی و انقلاب مصر هم –به انتخاب محمد فرنود از آثار عکاسان آژانس عکس سیپا – نشان داده شد که فرزاد خوشدست آنها را آماده نمایش کرده بود. سپس صمدیان، با نشان دادن عکسی از محمد فرنود در بیمارستانی در فرانسه با اشاره به تلاشهای زیاد او در جمعآوری تصاویر برتر سال دربارهٔ وقایع اخیر جهان برای چاپ در کتاب تصویر سال از عمل جراحی اخیر چشم فرنود هم یاد و برای او آرزوی سلامتی کرد.
پر سر و صداترین بخش اما، اهدای جوایز جوانان زیر ۲۵ سال بود. تقدیرشدهها علاوه بر لوح تقدیر، تندیسک تصویر سال را نیز دریافت کردند. به برندگان دیپلم افتخار علاوه بر دیپلم افتخار و تندیسک تصویر سال، سکه بهار آزادی اهدا شد. اما برندگان تندیس جشن تصویر سال نیز علاوه بر اصل تندیس دوربین عکاسی Canon G۱۲ هدیه گرفتند. همه جوایز از طرف بنیاد رسولاف تهیه شده بود.
در این میان، احسان رسولاف – مدیر گالری محسن – به ارایه گزارشی درباره گالری و بنیاد محسن رسولاف پرداخت.
رامبد جوان برگزیدهها را از بخش گرافیک و کاریکاتور آغاز کرد و بعد از عکس نوبت به فیلمهای بخش جشنواره فیلم تصویر رسید.
بخش گرافیک هشتمین جشن تصویر سال را بهرام کلهرنیا، پریسا تشکری و اونیش امینالهی داوری کردند. جوایز برترینها نیز توسط هر سه داور حاضر در مراسم اهدا شد. برگزیده نخست و برنده تندیس جشن تصویر سال، علیرضا حصارکی بود و دیپلم افتخار به مسعود آقایی و معصومه میری اعطا شد. مسعود مرگان و آرمان خلعتبری، مرتضی طاهری، سیدعباس عمادحقی، میلاد فروزنده مورد تقدیر قرار گرفتند.
در بخش کاریکاتور، بنا بر رای کامبیز درمبخش، مسعود مهرابی و مهدی کریمزاده، محمود آزادنیا تندیس جشنواره را گرفت؛ آزادنیا با ابراز شادی بسیار از دریافت تندیس در آخرین روزهای ۲۵ سالگیاش، از حاضران خواست که رقص شادی او را با کف زدن همراهی کنند. در این بخش به شاهین کلانتری، دیپلم افتخار رسید و از ایمان مهتابی هم قدردانی شد. کامبیز درمبخش و مهدی کریمزاده جوایز را به برگزیدگان کاریکاتور اهدا کردند.
اما در بخش پرتعداد و ششگانهٔ عکس که با داوری محمود کلاری، میترا محاسنی و نادر داوودی انجام شده بود، جوایز توسط نادر داوودی بهعنوان نماینده هیات داوران تقدیم شد. در بخش هنر و هنرمندان، محسن رضایی تندیس تصویر سال گرفت و دیپلم افتخار به سپهر کبیریمجد و محمدرضا سلطانی رسید. در بخش نگاهی دیگر برگزیدهٔ نخست و برندهٔ تندیس جشنواره، پانتهآ صادقیراد بود و به شکوفه بیاتی و میعاد آخی دیپلم افتخار اهدا شد. قاسم براتی و محمد بنیامین پاسوار تقدیریهای این بخش بودند.
در بخش مستند اجتماعی، برگزیدهٔ نخست و برندهٔ تندیس تصویر سال، روشن نوروزی بود و دیپلم افتخار به احمد خیالهنژاد و مختار حسینزاده اعطا شد. اما در بخش عکسهای خبری تندیس تصویر سال به رضا دهداری اعطا شد و دیپلم افتخار را منا هوبهفکر و میلاد بهشتی دریافت کردند. این بخش نیز همچون بخشهای هنر و هنرمندان و مستند اجتماعی تقدیری نداشت. در بخش عکسهای ورزشی نیز شاهین کمالی تندیس گرفت و دیپلم افتخار به علی صفری و غزاله کشاورز اعطا شد. حامد بارچیان و آریا جعفری تقدیر شدهها در این بخش بودند. بخش عکسهای موبایلی، تندیس نداشت و دیپلم افتخار به فرشید نصرآیادی و سروش جوادیان اعطا و از فرزاد قاسمی قدردانی شد.
بنا بر این گزارش، بخش مسابقهٔ عکس «نور» به هنرمندان عکاس زیر ۳۰ سال اختصاص داشت. در این بخش تندیس نور به فردین نظری اهدا شد و دیپلم افتخار هم به مقداد مددی و آرزو باباگلی رسید. سهیل زندآذر و سیداحسان میرصادقی نیز تقدیر شدند. جایزههای این بخش توسط حسین خطیبی – مدیر شرکت نور – به برگزیدگان اهدا شد.
بنا بر این گزارش، در بخش مسابقه جوانان زیر ۲۵ سال جشنواره فیلم تصویر، رخشان بنیاعتماد، رضا میرکریمی، عزیز ساعتی، حبیب رضایی و امید روحانی آثار را داوری کردند. حبیب رضایی بهنمایندگی از سوی هیات داوران و هدیه تهرانی از جمله هنرمندان حاضر سینمایی در مراسم، اهدای جوایز این بخش را بر عهده داشتند.
در بخش فیلمهای کوتاه این جشنواره برنده تندیس تصویر سال اعلام نشد اما دیپلم افتخار را به فیلمهای «آنفولانزای A» بهکارگردانی اکتای سرشت و «پایان بیصدا» بهکارگردانی یوسف حاتمیکیا اهدا شد و از فیلمهای «یک بدون عنوان تلخ» ساختهٔ سارا ایوزخانی و «هوای بسته بندی شده» ساخته اکبر ترابپور با اهدای تقدیرنامه قدردانی شد.
اما در بخش فیلمهای نیمهبلند، داوران دو فیلم را شایسته دریافت تندیس معرفی کردند؛ فیلم مستند «ده تا» ساختهٔ محمدصادق دهقانی و «سلاطین خیابانها» بهکارگردانی مشترک زینب تبریزی و پالیز خوشدل. همچنین دیپلم افتخار به دو فیلم «ننو گهواره دستی ننههامان!» ساخته احسان شادمانی و «هر چیز بیاهمیت» ساخته مصیب حنایی تعلق گرفت. فیلمهای «اتاق سفید» بهکارگردانی سیاوش مقدم و «چاه» بهکارگردانی امیررضا جلالیان نیز تقدیر شدند.
نمایش فیلمهای برگزیدهٔ بخش مسابقه جوان قسمت دیگر مراسم بود. اما فیلم سورپریز این مراسم فیلم مستند «بر فراز سالیان» ساختهٔ سعید قربانی بود. قربانی در این فیلم علاوه بر ارایه صحنههایی از مراسم «در ستایش هفتادسالگی»، درباره عباس کیارستمی، محمد احصایی و آیدین آغداشلو با بزرگان هنر و سینما گفتوگو کرده است.
عرقبههای ساعت که به ۲۲ نزدیک میشدند، پرونده تصویر سال هشتم هم بسته شد؛ با اینکه در آخرین لحظهها از قول مجید جوزانی – مدیرعامل خانه هنرمندان – اعلام شد که نمایشگاه تصویر سال تا روز دوشنبه ۲۳ اسفند ماه جاری ادامه دارد و پس از تعطیلات ۱۴ روزهٔ نوروز خانه هنرمندان، این نمایشگاه تا یک هفته برای بازدید عموم برقرار خواهد بود.
g تصویر ۳۶۰ درجه عکس گروهی هشتمین جشن تصویر سال، ۲۰ اسفند ۸۹ – عکاس: ساسان توکلی فارسانی
برای مشاهده به Flash Player نیاز است.
آغاز تور نمایشگاهی تصویر سال در آنسوی مرزها
در نخستین ایستگاه همکاری موسسه فرهنگی اکو و تصویر سال، گالری اکو با ارایهٔ منتخبی از آثار دورههای مختلف نمایشگاه تصویر سال، در تهران گشایش یافت.
سیفاله صمدیان در این باره عنوان کرد: از نخستین دورههای جشن تصویر سال بر آن بودیم که با برنامهریزی دقیق، امکان ارایه آثار منتخب دورههای مختلف تصویر سال را در سایر. کشورهای جهان نیز فراهم کنیم.
او گفت: اصلیترین مساله در برنامهریزی و انتخاب مراکز نمایشگاهی کشورهای مقصد ازسوی برگزار
کنندگان جشن تصویر سال، حفظ استقلال و غیردولتی بودن مجموعه آثار ارایه شده در تصویر سال بود. به نحوی که هرگونه ارایه آثار میبایست صرفا درقالب یک برنامه فرهنگی هنری از آثار هنرمندان ایرانی بهویژه جوانان در رشتههای مختلف هنرهای تصویری در سایر نقاط دنیا ارایه شود. آن هم در زمانهای که جو سیاستزده غالب جهانی هرگونه حرکت مستقل و صرفا هنری را تحت و الشعاع خود قرار میدهد. از این رو در اولین ایستگاه حرکت به آن سوی مرز موسسه فرهنگی اکو که تنها نهاد مسوول فرهنگی و هنری در رابطه با کشورهای عضو سازمان همکاریهای اقتصادی منطقهای میباشد و از پیش از انقلاب دفتر آن فقط در تهران مستقر بوده و حتا ریاست اجرایی آن از طرف کلیه کشورهای عضو اکو انتخاب میشود به عنوان پل ارتباطی هنرمندان عضو تصویر سال و هنرمندان کشورهای همسایه انتخاب کردیم.
صمدیان یادآوری کرد: همکاری در افتتاح گالری موسسه فرهنگی اکو در تهران دومین مشارکت فیمابین در جریان برگزاری هشتمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر بود. در اولین مرحله، نمایش ویژه فیلمهای چهار کشور عضو اکو -ترکیه، افغانستان، ایران و قزاقستان – به انتخاب رضا میرکریمی – کارگردان شاخص ایرانی – در یک سانس ویژه روز ۱۹ اسفند در قالب نمایش ویژه ۹ فیلم کوتاه و نیمه بلند در جشنواره فیلم تصویر بود که با استقبال دوستداران سینما مواجه شد.
به گزارش دبیرخانه تصویر سال، در مراسم افتتاح گالری اکو در تهران که روز شنبه ۲۱ اسفند در خیابان اقدسیه تهران برگزار شد، هنرمندانی از جمله نصراله افجهای، غلامحسین امیرخانی، مهدی عسگرپور رضا میرکریمی و…، همچنین وزیر فرهنگ تاجیکستان و سفرای کشورهای همسایه در ایران حضور داشتند و ۶۰ اثر از هنرمندان کاریکاتوریست، طراح گرافیک و عکاس ایرانی به نمایش درآمد.
بر اساس توافقهای صورت گرفته میان برگزار کنندگان جشن تصویر سال و مسوولان موسسه فرهنگی اکو، قرار است پس از افتتاح گالری اکو در تهران این نمایشگاهها پس از ایران، اوایل سال آینده در کشورهای عضو اکو با اعلام اسامی هنرمندان هر یک از گروههای نمایشگاهی و نیز امکان بررسی همراهی تعدادی از هنرمندان در هر یک از تورهای نمایشگاهی در کشورهای دیگر نیز عرضه شوند.
Source :
دبیرخانه تصویر سال