۱۰۳ نکته‌ای که دربارهٔ عکاسی خیابانی یاد گرفته‌‎ام

۱. یک عکس خوب بیشتر از جواب دادن به صورت مساله، سوال‌های بیشتری ایجاد می‌کند. 
۲. فاصلهٔ کانونی ۳۵ میلیمتری یک حالت ایده‌آل برای اکثر عکاسان خیابانی است. ۲۸ میلیمتری خیلی واید (اکثر سوژه‌ها این‌قدر نزدیک نمی‌شوند) و ۵۰ میلیمتری خیلی جمع و جور است. 
۳. نسبت راضی‌کنندهٔ من: هر ماه یک عکس درست و حسابی، هرسال یک عکس که بهش افتخار می‌کنم. 
۴. «وقتی شک داری، شا‌تر را فشار بده». چارلی کرک
۵. وقتی شک داری، یک قدم جلو‌تر برو. 
۶. زمانی عکاس بهتری می‌شوی که از مردم بپرسی چرا عکس‌هایت را دوست ندارند) علاوه بر اینکه چرا عکس‌هایت را دوست دارند). 
۷. یک انتقاد خشن و سازنده بهتر از تحسین خشک و خالی است. 
۸. یک نقد عکس خوب و سازنده در فضای مجازی (حداقل) باید ۴ خط باشد. ترجیحا ۸ خط یا بیشتر. 
۹. تعداد دنبال‌کنندگان شبکه‌های اجتماعیت مهم نیست، بلکه کیفیت آن‌ها اهمیت دارد. 
 

 

۱۰. ثابت‌قدم باش. با یک دوربین، لنز، فیلم یا نرم‌افزار ادیت مشخص کار کن تا به سبک خاص خودت برسی. 
۱۱. پروژه‌های عکاسی خوب و بزرگ تقریبا پنج تا ده سال طول می‌کشند. 
۱۲. به جای تجهیزات، کتاب بخر. 
۱۳. تنها زمانی ‌که پول خرج‌کردن در عکاسی خوشحالت می‌کند، وقتی است که پولت را خرج تجربه‌های جدید مثل سفر، ورکشاپ یا استاد عکاسی می‌کنی تا این‌که خرج ادوات و لنز و بدنه‌های مختلف کنی. 
۱۴. بهترین کیف‌دوربین در عکاسی خیابانی، کیف دوربین نداشتن است. 
۱۵. لحظهٔ قطعی یک افسانه است. حتی خود هِنری کارتیه برسون برای رسیدن به عکس موردنظرش، حداقل پنج عکس از صحنه‌ای که خوشش می‌آمد می‌گرفت و روی فضای صحنه کار می‌کرد تا عکس مطلوب نهایی را به‌ دست‌آورد. 
۱۶. اکثر عکاسان مشهور تنها به خاطر یک تا سه تا از عکس‌های محبوبشان به شهرت رسیدند، آن‌هم بعد از مرگ. اگر به چنین موقعیتی برسی، کارت را به‌عنوان یک عکاس، خوب انجام دادی. 
۱۷. وقتی عکاسی آنالوگ می‌کنی، نوردهی زیاد بهتر از نوردهی کم است. (فیلم در عکاسی آنالوگ جزییات بیشتری در روشنایی‌ها دارد.) 
۱۸. وقتی عکاسی دیجیتال می‌کنی، عدم نوردهی بهتر از نوردهی زیاد است. (عکس در فرمت دیجیتال، جزییات بیشتری در سایه‌ها دارد.) 
۱۹. عکس‌های خیابانی از مردمی که فقط دارند کنار بیلبورد‌ها قدم می‌زنند، خسته‌کننده است. 
۲۰. برای تبدیل شدن به یک عکاس خیابانی بزرگ، اول از همه باید بفهمی عکاس خیابانی بزرگ چیست. در مورد بزرگان عکاسی مطالعه کن. 
 

۲۱. وقتی با یک DSLR یا دوربین‌های سیستم میکروی سه‌چهارم یا یک دوربین کامپکت عکاسی خیابانی می‌کنی و نمی‌خواهی نگران ملاحظات فنی دوربین باشی، از حالت P و ایزوی ۱۶۰۰ استفاده کن. 
۲۲. پروژه‌های عکاسی از تک‌عکس‌ها بامعناترند. 
۲۳. یک کتاب عکس، بیان نهایی عکاس است. 
۲۴. طوری عکس بگیر که انگار روز آخر عکاسیت است. 
۲۵. عکاسی با یک دوربین و یک لنز ثابت سعادتی است. 
۲۶. Grain عکس را زیبا می‌کند و Noise عکس را زشت. 
۲۷. فیلم عکاسی محبوب من Kodak tri-X برای عکاسی سیاه و سفید و Kodak Portra 400 برای عکاسی رنگی است. 
۲۸. Bokeh در عکاسی خیابانی مبالغه و زیادی است. با دیافراگم هشت تا شانزده عکس بگیر. 
۲۹. در عکاسی آنالوگ، ۱۰ هزار عکسِ اولت، بد‌ترین عکس‌هایت هستند. در عکاسی دیجیتال، یک‌ میلیون عکسِ اولت. 
۳۰. راز یک عکس خیابانی به‌یاد‌ماندنی: ثبتِ احساسات. 
۳۱. عکسِ خیابانی بدون احساس، یک عکس مرده است. 
۳۲. هیچ مقداری از پردازش بعد از عکاسی، نمی‌تواند یک عکس بد را به یک عکس خوب تبدیل کند. 
۳۳. برای آپلود عکس‌هایت داخل اینترنت، حداقل شش ماه تا یک سال صبر کن، تا دقیقا متوجه شوی عکس خوبی است یا نه. 
۳۴. موقع ادیت عکس‌ها، این نکته را به‌خاطر بسپار: بچه‌هایت را بکُش. 
۳۵. عنوان‌های جذاب و قشنگ، عکس خیابانی را بهتر نمی‌کند. 
 

 

۳۶. واترمارک‌ در عکس‌های خیابانی، تجربهٔ مشاهدهٔ بیننده را نابود می‌کند.     
۳۷. خرید یک دوربین گرانقیمت‌تر، شما را عکاس خیابانی بهتری نمی‌کند. 
۳۸. عکاسی آنالوگ اصول بیشتری از عکاسی خیابانی را آموزش می‌دهد. (و ممکن است از شما عکاس بهتری بسازد) 
۳۹. عکاسی خیابانی چالش‌برانگیز‌ترین ‌ژانر عکاسی بین انواع مختلف است. 
۴۰. یک عکس خیابانی ارزشمند نیازمند یک محتوای قوی (آن‌چه داخل عکس است) و فرم (ترکیب‌بندی) است. 
۴۱. برای خودت عکس بگیر، نه دیگران. 
۴۲. کمترین زمان را داخل سایت‌های مرور تجهیزات عکاسی بگذران. به جایش مگنوم فوتوز را ببین. 
۴۳. هیچ وقت نمی‌توانی پول زیادی صرف خرید کتاب‌های عکاسی کنی. 
۴۴. تو بد‌ترین منتقد کار‌هایت هستی. همیشه نظر دیگران را بپرس. آن‌ها کمک می‌کنند نقص‌های کارت را بهتر ببینی. 
۴۵. عکاسی با یک فاصله کانونی ثابت برای مدت طولانی، کمک می‌کند بتوانی قبلِ عکاسی، تصویر مورد نظرت را مجسم کنی و به سبک خاصت برسی. 
۴۶. تو فقط به اندازهٔ بد‌ترین عکس خیابانی که منتشر می‌کنی، عکاس خوبی هستی. 
۴۷. راز عکس‌های خوب با چند سوژه در عکس: سوژه‌هایت را پشت سرهم قرار نده و دنبال نمودهای احساسی باش. 
۴۸. چگونه می‌شود قاب بهتری درست کرد: برای یکسال عکس‌هایت را کراپ نکن. 
۴۹. چگونه ادیتور بهتری می‌شوی: عکس‌هایت را برای یک سال داخل شبکه‌های اجتماعی آپلود نکن. 
۵۰. سعی کن از ارتفاع برابر با چشم‌های سوژه‌ها عکاسی کنی (یا از خیلی بالا‌تر یا خیلی پایین‌تر). خم شو وقتی داری از مردم نشسته یا آدم‌های قدکوتاه یا بچه‌ها عکس می‌گیری. یا اینکه از یک جایگاه و ارتفاع خیلی بالا‌تر از آن‌ها عکاسی کن. 
 

 

۵۱. حدود ۹۹ درصد عکس‌های خیابانی، با پس‌زمینهٔ شلخته نابود می‌شوند. 
۵۲. برای گرفتن یک عکس خیابانی مرتب، اول پس‌زمینهٔ مرتب را پیدا کن و بعد صبر کن تا سوژه‌ات وارد صحنه شود. 
۵۳. اگر مادرت عکس‌های خیابانی‌ که می‌گیری، را دوست دارد، عکس‌هایت احتمالا خسته‌کننده و معمولی‌اند. 
۵۴. همیشه دوربین‌ همراهت باشد. 
۵۵. اجباری نیست که سوژهٔ انسانی داخل عکس‌های خیابانی وجود داشته باشد (اما معمولا عکس‌ها با سوژهٔ انسانی جذاب‌ترند). 
۵۶. برای عکاسی خیابانی حتما نباید دوربین لایکا داشته باشی. از چیزی که داری، راضی باش و ازش درست استفاده کن. 
۵۷. ۹۹ درصد وقتت را به ادیت عکس‌هایت بگذران (بهترین عکس‌هایت را انتخاب کن) و فقط یک درصد از زمانت را به پردازش بعد از عکاسی اختصاص بده. 
۵۸. سبک در عکاسی خیابانی ترکیبی از داشتن تجهیزات مناسب و سازگار (دوربین و فاصله کانونی) و همچنین دیدن (هنگام عکاسی یا موقع پردازش بعد از عکاسی) و محتوا (سوژه‌هایی که ازشان عکس می‌گیری) است. 
۵۹. زیاد عکس گرفتن از یک صحنه بهتر از کم عکس گرفتن از آن صحنه است. 
۶۰. آندرس پترسون می‌گوید: با قلبت عکس بگیر، با مغزت ادیتشان کن. 
۶۱. وقتی بیرون مشغول عکاسی هستی، خیلی خوب است که یک عکاس همراه داشته باشی. 
۶۲. بروس گیلدون می‌گوید: درون خودت را عکاسی کن. 
۶۳. عکس گرفتن از یک شخصیت جذاب کافی نیست. تلاش کن تا آن شخصیت را داخل یک زمینهٔ جذاب یا با یک ژست خوب ثبت کنی. 
۶۴. از آدم‌های بی‌خانمان یا اجراهای خیابانی عکاسی نکن. به ندرت از داخلشان، عکس خوبی دربیاید. 
۶۵. نگران این نباش که عکس‌هایت به عنوان عکس خیابانی شناخته می‌شوند یا نه. فقط هدفت گرفتن عکس‌های بامعنی و به‌یادماندنی باشد. 

 ۶۶. نمایش حقیقت، کار عکاس خیابانی نیست (وظیفهٔ عکاس خبری است). 
۶۷. از تعامل داشتن با سوژه‌هایت موقع عکاسی در خیابان نترس. قرار نیست همهٔ عکس‌هایت کاندید (ثبت لحظه‌ای واقعی و ناگهانی از سوژه) باشند. 
۶۸. می‌توانی عکس‌های خیابانی جذابی از سوژه‌ها در حال ژست‌گرفتن بگیری. اما طوری برای مخاطبانت وانمود نکن که آن عکس‌ها کاندید و بی‌هوا بودند. 
۶۹. هیچ تعریف درست و دقیقی از عکاسی خیابانی وجود ندارد. تعریف مشخص خودت را داشته باش و فقط عکس بگیر. 
۷۰. معمولا وقتی داری داخل خیابان عکس می‌گیری، نمی‌توانی صحنه را کنترل کنی. اما می‌توانی خودت را کنترل کنی که هر عکسی را منتشر نکنی. به طور مثال: برای اشکالات کوچک داخل عکس‌هایت بهانه نیاور، فقط در ادیت حذفشان کن. 
۷۱. به انتقاد بقیهٔ عکاسان اهمیت نده مگر این‌که پورتفولیوی آن‌ها را قبلا دیده باشی. 
۷۲. لنزهای زوم مانع این می‌شوند که روزی عکاس خیابانی بزرگی شوی (هیچ وقت نمی‌توانی در یک فاصلهٔ کانونی ثابت ماهر شوی). با لنز ثابت عکس بگیر (ترجیحا با لنز ۳۵ میلی‌متری فول‌فریم). لنزهای ۲۸ و ۵۰ میلی‌متری هم خوب‌اند (اگر بتوانی از آن‌ها درست کار بکشی). 
۷۳. یک تک‌عکس نمی‌تواند داستان‌گویی کند (چون اول، وسط و پایان ندارد). فقط عکس‌های سری و پروژه‌های عکاسی می‌توانند داستان بگویند. 
۷۴. عکس‎‌هایی که می‌گیری، بیشتر بازتاب خودت نتو هستند (تا بازتاب سوژه‌هایت باشند). 
۷۵. اهمیت دیدن عکس‌های خوب: تو چیزی هستی که می‌خوری. غذای خوب فرانسوی مساوی است با عکس‌های خوب در کتاب‌ها، گالری‌ها و نمایشگاه‌ها. غذای فست‌فودی مساوی است با اکثر عکس‌ها داخل فیس‌بوک، اینستاگرام و فلیکر (نه همیشه، اکثرا). 
۷۶. ۹۹ درصد مردمِ فعال داخل اینترنت نمی‌دانند یک عکس خیابانی خوب چیست. همیشه به کامنت‌ها، لایک‌ها و تعریف‌هایی که از عکس‌هایت در شبکه‌های مجازی می‌گیری، اعتماد نکن. به جایش، وقتت را داخل سایت‌های گروه‌های منتقد عکاسی خیابانی بگذران. 
۷۷. بهترین فرصت‌های عکاسی خیابانی را در غیرقابل‌انتظار‌ترین مکان‌ها پیدا می‌کنی. 
 

 

۷۸. وقتی به یک آدم جالب یا یک صحنهٔ خوب برمی‌خوری، فقط یک عکس نگیر و بگذر. سعی کن حداقل پنج عکس بگیری (یا بیشتر اگر امکان دارد). 
۷۹. از لنزهای تله در عکس‌های خیابانی دوری کن. یادت باشد: ناخوشایندی یا creepiness متناسب است با فاصلهٔ کانونی. 
۸۰. بازتاب‌ها و سایه‌های خودت را در عکاسی خیابانی ترکیب کن. آن‌ها معمولا عکس‌های خوبی به‌وجود می‌آورند. (کارهای لی فریدلندر را ببین). 
۸۱. عکس‌هایی که از روبرو گرفته می‌شوند، انرژی و درام بیشتری نسبت به عکس‌های از بغل دارند. 
۸۲. یک لیست کوتاه از بزرگان عکاسی خیابانی: 
Garry Winogrand، Lee Friedlander، Henri Cartier-Bresson، William Klein، Daido Moriyama، Diane Arbus، Weegee، Bruce Gilden، Alex Webb، Joel Meyerowitz، Martin Parr، Josef Koudelka
۸۳. بعد از عکاسی از یک غریبه، سعی کن این قانون را برای خودت بگذاری: به آن‌ها نگاه کن، لبخند بزن و تشکر کن. 
۸۴. من هیچ‌وقت از عکس‌هایی که گرفتم، پشیمان نشدم. به جایش همیشه حسرت عکس‌های نگرفته‌ام را می‌خورم. 
۸۵. طلب بخشش کردن بهتر از اجازه خواستن از سوژه است. 
۸۶. اگر موقع عکاسی اعتماد به‌نفس داشته باشی، به ندرت به مشکل برمی‌خوری. اگر استرس داشته باشی، مشکلات زیادی برایت به‌وجود می‌آید. 
۸۷. تنها شخصی که باید با عکس‌هایت او را تحت تاثیر قرار بدهی، خودت هستی. 
۸۸. مزیت نگاه سوژه‌هایت به دوربین: چشم‌ها، پنجره‌هایی به روح افراد هستند. 

 

۸۹. عکس نگیر. ارتباط بساز. 
۹۰. بهترین مکان برای عکاسی خیابانی نیویورک، پاریس یا توکیو نیست. بهترین جا برای عکاسی، حیاط پشتی خانه‌ات است. 
۹۱. صحنه‌های عکاسیت را با چشم‌هایت ببین و با قلبت ازشان عکس بگیر. 

۹۲. اگر داری روی یک پروژه عکاسی کار می‌کنی و بقیهٔ عکاس‌ها با گفتن «این پروژه را قبلا» کار کردند «، دلسردت می‌کنند؛ نادیده‌شان بگیر. هیچ کسی مثل تو روی آن پروژه کار نکرده است. 
۹۳. عکاسی خیابانی‌‌ همان جامعه‌شناسی کاربردی است با یک دوربین. 
۹۴. اگر هدفت از عکاسی، مشهور شدن به خاطر عکس‌هایت است، هیچ‌وقت مشهور نمی‌شوی. 
۹۵. اگر کسی از این‌که ازش عکس می‌گیری ناراحت شد، به‌ او پیشنهاد بده عکس را برایش ایمیل می‌کنی. همراه داشتن بیزینس کارت در این مواقع می‌تواند مفید باشد. 
۹۶. به عکس‌ها فقط نگاه نکن، داخلشان را بخوان. 
۹۷. برای دو برابر کردن روند پیشرفتت در عکاسی خیابانی، روند شکست‌هایت را دو برابر کن. 
۹۸. عکس‌هایی که می‌خواهی به نمایش نگذاری، از عکس‌هایی که مصممی منتشر کنی، مهم‌ترند. 
۹۹. به جای گرفتن عکس‌هایی که مخاطبانت را راضی کند، مخاطبانی پیدا کن که از عکس‌هایت لذت ببرند. 
 

 

۱۰۰. عکاسی خیابانی، مسابقهٔ داشتن تعداد بالای فالور، بازدیدکننده، نمایشگاه، کتاب، دوربین، لنز و عکس نیست. هیچ برنده و بازنده‌ای وجود ندارد. به جای رقابت با یک عکاس، با او همکاری کن. 
۱۰۱. دادن عکس‌های چاپ شده و دوربین‌هایم به بقیه بیشتر خوشحالم کرده است تا این‌که آن‌ها را به خاطر پول بفروشم. 
۱۰۲. دوستی‌هایی که در دوران عکاسی خیابانی به دست آورده‌ام، از تمام عکس‌هایی که تابحال گرفتم، جایگاه بالاتری دارند. 
۱۰۳. سنکا می‌گوید: شانس زمانی ظاهر می‌شود که آماده‌سازی با فرصت مصادف می‌شوند. بخت خودت را بساز.

منبع:  103Things I’ve Learned About Street Photography 
عکس‌ها: Eric Kim