در میان عکسهای اولین دوسالانه جهان اسلام (با توجه ویژه به موضوع ِ خانواده مسلمان)، مجموعهای از یک عکاس جوان ایرانی توجه برخی مخاطبان را به خود جلب کرده است. این مجموعه با عنوان "داخلی/خارجیتر"، بخشی از پایاننامه عملیِ زینب سالاروند است که در شهریور هشتادوشش زیرنظر مهران مهاجر به دانشگاه ِ هنر ارائه شده است.
هر عکس این مجموعه، از دو بخش تشکیل شده، در بالا عکسی ماهوارهای از محلهای و در پایین عکسی از تکهای از جایخوابِ آدم/آدمهایی که در یکی از خانههای آن محله ساکن است. زینب سالاروند ایده پایاننامهاش را مقاله "منظر خدایان: تفحصی در معنای عکاسی" نوشتهی علی حسینی، فیلسوف آمریکایی، عنوان میکند، در این مقاله مساحی سومری به عنوانِ ریشهی عکاسی مطرح شده است، و هر دو جانشینی برای چشمِ خدایانِ آسمان، ابزارِ نظارتی (برای حاکمان).
او عکسهایش را در ادامه سنت ِعکاسی شهری میداند و میگوید عکاسی شهری چه شهر را از بالا نشانمان بدهد، چه پایین برود و در خانهها را بکوبد و به حریمِ شخصیشان راه پیدا کند، نمایشی است از ماهیت روابط انسان و وسایل(خانگی) زندگیاش؛ راجع به آدمهاست، زندگی روزمره و مردم معمولی… عکسهای من تکهای است از مستطیل هایی که آدمهایی که من می شناسم را ساعت های زیادی از شبانهروز در خودشان جای می دهند. این مستطیلهای کوچک، برای من به منزله یادآوری از آن آدمها عمل میکند و آن خطهای صاف و مایل و متقاطع با مربعها و مستطیلهای کوچک هم راههایی است که من رفتهام، خانه کسانی است که در مستطیلهای رنگدارِ من میخوابند، تکههایی از شهری که در آن زندگی میکنم.
و در مقدمه پایاننامهاش هم نوشته: "در بسیاری از سنتها، از اعصار اولیه، انسان به عنوان ترکیب یا هم نهادهای از جهان توصیف شده است، به عنوان نمونه صغیر جهان، یا جهان اصغر در برابر جهان اکبر. برای من مستطیلهای کوچک همنهادهای شدند از زیست ـ بوم آدمها، سطحی در برابر سطح دیگر، بافتی در برابر بافت دربرگیرندهاش.."
عکس های سالاروند در میان خیل عکس های همیشه دیده شده در نمایشگاه جهان اسلام مجموعه ای متفاوت و قابل تأمل و شایسته تحسین و تقدیر است.
سایت عکاسی از این پس تلاش خواهد کرد با معرفی و حمایت از عکاسان جوان و خلاق، نقش کوچکی در توجه به استعدادها و توانایی عکاسان جوان داشته باشد.
مشاهده عکس در ابعاد بزرگ به همراه زیر نویس +