در بخش ویژه نامه دانشجو روزنامه همشهری گزارشی با عنوان ارزیابی دانشجویان از وضعیت چگونگی بکارگیری وسایل کمک آموزشی در دانشگاهها به چاپ رسیده است . با توجه به شرایط دنیای مدرن و توسعه سریع فناوری و لزوم انتقال سریع و صریح دانش به مخاطبان ضرورت استفاده و بکارگیری وسایل کمک آموزشی و ابزار جدید انتقال علم و دانش و مهارتهای یادگیری در دانشگاهها و مراکز آموزشی و آموزش عالی به شدت احساس میشود. این در حالی است که اغلب در دانشگاههای ما حتی دروس کاربردی بصورت نظری برگزار میشود و دریغ از چند اسلاید یا فیلم آموزشی برای درک بهتر مطلب یا ارائه نمونه های عینی تصویری . اغلب اساتید با روشهای مدرن انتقال دانش و مهارتهای روزآمد تدریس بیگانه اند و در حالیکه در پایه های ابتدایی آموزشی در کشورهای دیگر از نرم افزلاری همچون Power Point استفاده میشود. در کشور ما و در سطوح عالی تحصیلی هنوز اسامی همچون: فیلم استریپ- فیلم آموزشی- چارت – نقشه -دیاگرام -مدلهای نمونه- اسلاید- ویدئو که متعلق به نسل قدیم و قدیمتر افزارهای کمک آموزشی هستند برای بسیاری نا آشناست.آیا زمان آن نرسیده تا اولیای امور چاره ای برای تغییری اساسی بر مبنای آموزش مطابق استانداردهای جهانی بیاندیشند.آیا روش سخنرانی و متکلم وحده بودن همچنان باید در نظام آموزشی کشور در تمام سطوح یکه تاز باشد؟