دومین نشست انجمن‌های تخصصی عکاسی برای بررسی و برنامه‌ریزی سیزدهمین دوسالانه عکس که به دعوت انجمن عکاسان ایران صورت گرفته بود، سه‌شنبه، ۲۱ خرداد ۹۳ در تالار امیرخانی خانه هنرمندان در تهران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی انجمن عکاسان ایران، در ابتدای این نشست ساعد نیک‌ذات، عضو هیات مدیره انجمن عکاسان و دبیر کمیته تشکل‌ها و انجمن‌های عکاسی در مورد بومی‌سازی عکاسی ایرانی گفت: «وقتی از بومی‌سازی در عکاسی ایرانی صحبت می‌کنیم، به این معنی است که ببینیم چه شرایطی در جریان عکاسی ما تاثیرگذار است تا بتوانیم دوسالانه را با فرهنگ خودمان منطبق کنیم. ما در سیزدهمین دوسالانه عکس درنظر داریم به یک شیوه اجرایی برسیم و این نشست‌ها برای این است که نظرات تمام گروه‌های عکاسی در برگزاری دوسالانه درنظر گرفته شود.»
در ادامه جلسه مسعود زنده‌روح کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان ایران با مثبت ارزیابی کردن این جلسات در استفاده از آراء و نظرات همه گروه‌های عکاسی در برگزاری هرچه پربارتر دوسالانه عکس خواستار ارائه پیشنهادات آنها در رسیدن به یک چارچوب و مقررات استاندارد در برگزاری دوسالانه عکس ایران شد.
شهاب‌الدین عادل، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر تهران و از اعضای هیات مدیره انجمن سینما، سخنران دیگر این نشست بود که پیشنهاد کرد پژوهش پیرامون موضوع بومی‌سازی عکاسی به شکل یک فراخوان علمی ارائه شود تا مقالات دریافت شده در این بخش بتواند نظرات پژوهشی محققان این حوزه را منتقل کند.
رسول اولیازاده، رئیس هیات مدیره خانه عکاسان، نیز در بررسی دوسالانه‌های قبلی گفت: «در دوسالانه دهم تمام صنوف و انجمن‌های عکاسی دور هم جمع شدند و راجع به برپایی دوسالانه صحبت کردند که اتفاق خوبی بود چون در مورد انواع عکاسی و داورهای هر بخش بحث‌های زیادی صورت گرفت و در نهایت یک کار جامع انجام شد. این اتفاق در دوسالانه یازدهم و دوازدهم کمرنگ‌تر شد.»
حسین چنعانی، محقق و استاد دانشگاه، با پیشنهاد تاسیس دبیرخانه دائمی برای دوسالانه‌های عکس افزود: «به غیر از انجمن‌های تخصصی عکاسی می‌توان از اساتید دانشگاه‌ها هم دعوت کرد تا نظرات خود را در مورد دوسالانه عکس مطرح کنند و به این ترتیب بخش آکادمیک عکاسی را وارد این جریان کرد.»
سپس مسعود زنده‌روح کرمانی در پاسخ به این خواسته گفت: «یکی از مباحث ما در برگزاری دوسالانه عکس، توجه به موضوع‌های نظری و آکادمیک است و به همین دلیل به دنبال برپایی مسترکلاس و دعوت از مهمانان خارجی هستیم. کمیته پژوهشی انجمن هم درحال مذاکره با اساتید دانشگاه‌ها و مراکز علمی است.»
فریبا اباذری، مدیرعامل موسسه شیدنگاران، بررسی نقاط قوت و ضعف دوسالانه‌های قبلی و نوع نگاهی را که قرار است در دوسالانه عکس مورد توجه قرار بگیرد، مطرح کرد و پس از آن مجید ناگهی، در انتقاد به وضعیت دوسالانه‌های قبلی چنین گفت: «آنچه ضرورت دارد داشتن جسارت برای یک جراحی بزرگ است چون فرزند غلطی به نام دوسالانه بوجود آمده که تنها دارنده نام دوسالانه است اما با استانداردهای جهانی دوسالانه‌ها مطابق نیست. اگر ما مولفه‌های برگزاری یک دوسالانه را نداریم می‌توانیم عنوان دوسالانه را از روی این نمایشگاه برداریم و به برگزاری مسابقه عکاسی ایران بسنده کنیم.»
در ادامه ابراهیم صافی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان میراث فرهنگی، در مورد رسیدن به یک تعریف از دوسالانه اظهار کرد: «اگر می‌خواهیم به تعریفی از دوسالانه برسیم، اشتباه است چون تعاریف آن موجود است. دوسالانه‌های هنری ایران هم با توجه به تعاریفی که وجود داشتند شکل گرفتند و قرار بود به عرصه‌ای برای نقد و بررسی آثار تبدیل شوند.»
رئیس هیئت مدیره انجمن عکاسان ایران نیز در بررسی دوسالانه‌های پیشین گفت: «دوسالانه نهم و دهم در موزه هنرهای معاصر برگزار شدند. در دوره یازدهم برگزارکنندگان دوسالانه به این نتیجه رسیدند که به سراغ شاخه‌های مختلف عکاسی نروند و به همین دلیل موضوع دوسالانه آزاد و به صورت غیررقابتی برگزار شد.
در دوره دوازدهم هم دوسالانه به همان شکل بود با این تفاوت که دوسالانه رقابتی و بخش هنر و مستند از هم جدا شد. بنابراین ما طی چهار دوره گذشته، چهار شکل برگزاری دوسالانه را داشته‌ایم که هیچکدام از آنها موفقیت کاملی نداشته‌اند. باید روی دوسالانه‌های قبل تمرکز کنیم تا به یک بررسی روش‌مند برسیم و بتوانیم مسیرهای درست را پیدا کنیم.»
یدالله ولی زاده، رئیس هیئت مدیره انجمن عکاسان تبلیغاتی، با بیان اینکه ایراد گرفتن همیشه آسان است، افزود: «با نگاه به گذشته می‌توانیم یک نگاه کلی نسبت به دوسالانه‌ها و نمایشگاه‌ها بدست بیاوریم. هریک از دوسالانه‌های ما به شکلی برپا شده‌اند. تمام این اتفاقات زمانی روی داده‌اند که انجمن عکاسان ایران آغاز به کار نکرده بود و برای همین سلیقه‌های مختلف اعمال شد اما الان انجمن عکاسان ایران فعالیت خود را آغاز کرده است و می‌تواند یک قانون کلی برای دوسالانه‌ها تدوین کند.»
در ادامه ابراهیم حسینی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان تئاتر، تاکید کرد بودن دوسالانه بهتر از نبودن آن است و داشتن اساسنامه دوسالانه از بدیهیات است.
کاووس صادق‌لو، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان مطبوعاتی، دیگر سخنران این نشست بود که با اشاره به آیین‌نامه‌های دیگر دوسالانه‌ها ابراز کرد: «هریک از دوسالانه‌های بین المللی دارای اساسنامه‌هایی هستند که با رصد آنها ما هم می‌توانیم اساسنامه یا آیین‌نامه‌ای برای دوسالانه خودمان تدوین کنیم.»
در ادامه ساعد نیک‌ذات با تاکید بر ضرورت تدوین اساسنامه گفت: «گرچه ممکن است برای سیزدهمین دوره نتوانیم آیین نامه را اجرا کنیم اما این آیین‌نامه برای دوره‌های بعد قطعا مسیر درستی را برای دوسالانه‌ها ایجاد خواهد کرد.»
اما در پایان زنده‌روح کرمانی در جمع‌بندی مطالب این نشست گفت: «امسال که دوسالانه از شکل دولتی خارج شده و به بخش غیردولتی و تخصصی واگذار شده است، می‌توان راهکارهایی درنظر گرفت که دوسالانه به اعتبار و جایگاه خود برسد. ماحصل برگزاری این جلسات نیز یاری گرفتن از نظرات و تعامل همه گروه‌ها برای رسیدن دوسالانه به جایگاه خود است. لذا با تدوین آیین‌نامه‌ای برای دوسالانه عکس با همکاری انجمن‌ها و تشکل‌ها و محققین و مدرسین می‌توان به این مهم دست یافت.»