با پایان مراحل داوری و اعلام اسامی برگزیدگان پنجمین جشنواره سراسری عکس زمان که توسط حوزه هنری استان مرکزی برگزار می‌شود، نمایشگاه آنلاین عکسهای راه‌یافته به این مسابقه در سایت عکاسی قابل دسترسی است. همچنین با پایان این رقابت، بیانیه زیر توسط هیات داوران سه نفرهٔ این دوره در اختیار دبیرخانهٔ مسابقه قرار گرفته است.
«عکاسی، هنری است که بیش از هر هنر دیگر با واقعیت، ارتباط تنگاتنگ دارد. زمانی از این رشته که به ثبت مو به موی واقعیت می‌پرداخت، به عنوان آیینه واقعیت نام برده می‌شد. تجربیات تلخی که انسان در نیمه اول قرن بیستم از سرگذراند باعث رویگردانی او از واقعیت و پیدایش مکاتبی مانند سوررئالیسم یا فراواقع‌نگری در هنر شد که طبیعتا عکاسی نیز از این موضوع بی‌تاثیر نماند. تأثیر این رویگردانی از واقعیت از اواسط نیمه دوم قرن بیستم و پیدایش فضای، مجازی سمت و سوی خاصی به هنر داد که نتیجه آن نوعی انتزاع و ذهن‌گرایی است. تأثیر رویگردانی انسان غربی از واقعیت‌ها طی چند دهه در هنر کشور ما بسیار کند و بطئی بود. محدودیت‌های فراوانی که برای عکاسی واقع‌گرایانه و مستند اجتماعی بوجود آمد هنرمندان را مجدّا به سوی انتزاع و ذهن‌گرایی سوق داد. این دگرگونی همراه با گسترش شبکه‌های ارتباطات مجازی و اینترنت، شرایطی را به وجود آورده که امروزه شاهدیم بسیاری از مفاهیم دستخوش تغییر شده است. مفاهیمی مانند دوستی، عشق و رابطه کاملا تغییر کرده و ارتباطات، ابعاد تازه‌ای یافته است.
این دنیای مجازی که مفهوم «رابطه» را دستخوش تغییر کرده و ابعادی انتزاعی به آن داده، باعث شده که هنر، سمت و سویی انتزاعی به خود بگیرد. امروزه در تمامی دنیا شاهدیم که عکاسی هنری به سوی انتزاع و سوررئالیسم متمایل شده و بیشتر کارهایی که در این زمینه صورت می‌گیرد چنین ویژگی‌هایی دارند. عکاسی ما نیز با شرایطی که اینترنت برای ما فراهم کرده و باعث می‌شود عکاسان، به خصوص عکاسان جوان، با تازه‌ترین دستاوردهای فکری و فرهنگی این رشته، در دور‌ترین نقاط دنیا در کمترین زمان ممکن آشنا شوند از تأثیر این گرایش‌ها دور نمانده است. ذهن‌گرایی غالب بر عکاسی ما در این شرایط، در ترکیب با تجربیات هنرمندان عکاس در چند دهه گذشته، باعث شده که نوعی نگرش تلخکامانه در این زمینه حاکم شود. نگرش حاکم بر عکسهای رسیده به دبیرخانه این دوره از جشنواره عکس زمان نیز چنین ویژگی‌ای داشت… برعهده برگزارکننده است که در دوره‌های آینده، با اهمیت دادن بیشتر بر وجه محتوایی جشنواره، با توجه به پیچیدگی‌های موضوع زمان، شرایطی را فراهم آورد که عکسهای ارسالی از سوی شرکت‌کنندگان، با محتوای جشنواره همسویی شده و با قصد و هدف برگزار کننده بیشتر و عمیق‌تر آشنا شوند و با توجه به آن، در جشنواره شرکت نمایند.
گروه داوری سومین دوره جشنواره عکس زمان متشکل از محمدمهدی رحیمیان، افشین شاهرودی و حمیدرضا مجیدی با توجه به این موضوع و یادآوری این نکته که ماهیت این جشنواره، واقع گرایی و خلاقیت بیشتری را می‌طلبد، عکسهای رسیده به دبیرخانه جشنواره را مورد بررسی قرار داده و در نهایت تعداد هفتاد عکس (۲۵ عکس در بخش الف و ۴۵ عکس در بخش ب) از ۶۰ عکاس را به عنوان عکسهای منتخب، برگزیدند. بسیاری از عکسهای ارسالی، عکسهایی بود که قبلا در مسابقات و جشنواره‌های دیگر با عناوین و موضوعات متفاوت شرکت کرده و چه بسا حائز عنوان و مقام نیز شده بودند، چه بسا عکسهای خوبی که با موضوع جشنواره، همخوانی نداشتند. به نظر گروه داوری، تعریف برگزارکننده از موضوع زمان می‌تواند هدفمند شده و در مسیر نگاه امیدوارانه به این مفهوم، گام بردارد تا هنرمندان عکاس را وادار نماید که در انتخاب و ارسال عکس با توجه به موضوع، نسبت به خود سخت‌گیری لازم را داشته باشند. این سخت‌گیری، در دوره‌های آینده می‌تواند به ارتقاء سطح کیفی جشنواره بیانجامد.»
من نمی‌دونم چرا کسایی که جشنوارهٔ عکس برگزار می‌کنند همیشه بعدش شاکی‌اند؟ نه واقعا چرا؟ چرا ما نباید یاد بگیریم که بعد از دواری عکسهایی که خودمون فراخوان براش داده بودیم لبخند زده و از شرکت کنندگان تشکر کنیم؟ وقتی می‌زنیم شرکت برای «عموم» آزاد است یعنی باید انتظار عکسهای «عمومی» رو داشته باشیم. من یکی از شرکت کنندگان این جشنواره بودم و اصلا هم خجالت نمی‌کشم که عکسهای ضعیفم رو برای این جشنواره فرستادم. من تلاش خودم رو کردم، در حد خودم و این اصلا بد نبوده. خودم برای خودم احترام قائل می‌شم و ازهمهٔ شرکت کننده‌ها تشکر میکنم و برای همه شون آرزوی موفقیت دارم… و با کمال احترام برای هیئت محترم داوران خیلی جدی باید بگم که مهم نیست که دیگران ضعف خودشونو پای کج فهمی مخاطباشون بذارند.
این تمام حرف من بوده و هست.
باور نمی‌کنید که بعد از دیدن خبر و دیدن لینک عکسهای منتخب من سریعا روی لینک کلیک کردم و وارد نمایش عکس‌ها شدم.
خدا را شاهد می‌گیرم بیش از ۱۰ بار چک کردم که اشتباه وارد گالری نشده باشم یا سایت عکاسی لینک اشتباهی نگذاشته باشد.
هنوز باورم نمی‌شود این‌ها خروجی جشنواره‌ای با این موضوع بوده باشند. عکسهایی ۱۰۰ درصد بی‌ربط و بعضا از منظر فنی زیر خط دانش یک مبتدی.
رضا جان وقتی نمی‌خواهیم خلاقیت بروز دهیم یا قادر به خلق و کشف خلاقیتی نیستیم پس نباید خود را وارد ماجرایی کنیم که عمیقا نیازمند خلاقیت است.
من این حرف‌ها را قبول ندارم. خود بنده بیش از ۱۵ سال است با مشقت فراوان از دنیای پیش از دیجیتال تا کنون در حال عکاسی هستم اما هنوز تعداد چشنواره‌هایی که در آن‌ها شرکت کرده‌ام به تعداد انگشتان دستم نرسیده است. چون می‌گویم برای اکثر این چشنواره‌ها به جای گشتن در آرشیو باید دوربین را در دست گرفت و این حقیقتی است که در ورای باند بازی‌ها و پشت انتخاب نام عکاسانی که فقط اسم در کرده‌اند گم شده است. کسی تلاشی نمی‌کند همه گویی چشم بسته سنگی در تاریکی رها می‌کنند
به امید آنکه…. شاید سایت عکاسی باید و حتما این موضوع را بررسی کند. اکثر جشنواره‌هایی هم که به زعم خود خروجی قابل قبولی داشته‌اند غافل از میزان گمراهی خود هستند. مثالش را قبلا زده بود جشنواره بازیافت مشهد با خروجی کلی یک سری آدم در حالا گشت زدن درون آشغال!!! نه معنایی نه مفهومی. عکس باید متنی در بر داشته باشد باید حرفی برای گفتن داشته باشد صرف آنکه یک بابای توی محیطی مرتبط با موضوع یک جشنواره ایستاده را شکار لحظه!!! کنیم که نمی‌شود عکس درخور جشنواره. داوران قابی در ذهن دارند که عکسی که به قابشان بنشیند را انتخاب می‌کنند کاری ندارند کسی حرف جدید زده یا نه. اکثرا (آنچیزی که من فکر میکنم) داوران هم یک سلیقه واحد دارند پس خروجی‌ها همیشه به یک سمت غش می‌کنند.
امیدوارم همه یک فکری به حال این وضع داشته باشند.
من در جشنواره شرکت کردم هر چند عکسم انتخاب نشد اما هدفم فقط شرکت در مسابقه بود .
از دیدن عکسهای دیگران که برگزیده شده بودند لذت بردم .
با امید به موفقیت برای برگزار کنندگان و شرکت کنندگان.
عکسهای جشنواره زمان را در سایت بطور کامل مشاهده کردم و حسی را که این چند ساله نسبت به این جشنواره داشتم را به نوعی تقویت کرد من خودم هیچگاه نتوانستم با این مفهوم کنار بیایم و فکر میکنم این سردرگمی نه تنها در من بلکه در همه به نوعی وجود دارد حتی احساس میکنم در وجود داوران محترم هم با آثاری که انتخاب کرده‌اند وجود دارد واقعیت امر اینگنه است که برگزار کننده در تحلیل محتوایی و معرفی بحث زمان خود دچار تشتت است و ایکاش مفهومی ملموس‌تر را بر می‌گزید و معرفی می‌کرد. عکسهای منتخب نشان می‌دهد برگزار کننده قصد دارد از سویی اسپانسر مالی خود (حوزه هنری) را راضی نگه دارد تا بتواند هزینه‌ها را تامین کند و از طرف دیگر می‌خواهد در عرصه عکاسی کشور تاثیر خود را بگذارد که از دید بنده زیان این جریان بیشتر از سودش می‌باشد چرا که مخاطب و عکاسان را دچار سردرگمی می‌کند
سلام
عکسهای من هم مورد قبول نشده ولی عکسهای منتخب خیلی خوب بود.به نظرم جشنواره ای که با موضوع تکراری و کلیشه ای نباشد و ۵ سال برگزار بشه آن هم در شهرستان کوچکی چون اراک فکر میکنم قابل تقدیره. من خسته نباشید میگم و آرزوی برگزاری صدمین جشنواره زمان را دارم.
سرکار خانم افراسیابی نظر شما را دیدم و باید عرض کنم نخست اینکه اراک شهر کوچکی نیست شهری است که گویا اخیرا در ردیف کلانشهرهای کشور قرار گرفته و نزدیک به ۴۰ سال است که مرکز استان است و از همین رو انتظار بیشتری از آن می رود و اینکه دوستان عزیز اراکی همت عالی دارند شکی نیست ولی روی سخن من اینجاست که ایکاش این انرژی که صرف می شود در مسیر درستش هدایت شود تا بهره و بازده مناسب تر داشته باشد و من هم امیدوارم صدمین جشنواره را شاهد باشم
انتخاب عکس در هر ۲ بخش ضعیف بوده و تعدادی از عکس ها ارتباطی با موضوعات نوشته شده در فراخوان نداره.۲/۳ اثرها از انتخاب داوری درست و بجا فاصله دارند.