دوسالانه و پیران عکاسی؛
شیوه برگزاری دوسالانه، نحوه ارایه آثار و چرایی برگزار نشدن دوسالانه در موزه دیگر سوالاتی بود که در جلسه سیاست گذاران و راه یافتگان به دوسالانه مطرح شد.
«آیا پیران عکاسی جمع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که دوسالانه بعدی را برگزار کنند یا برای برگزاری آن راه و روش نظامندی وجود دارد.»
این پرسش را که مربوط به شکل گیری دوسالانه بود، مسعود زنده روح پاسخ داد: «همه دوسالانه‌ها ملی محسوب می‌شوند و جزو شرح وظایف مرکز هنرهای تجسمی هستند که زیر مجموعه معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. اما تا به حال هیچ قانون و برنامه مدونی نداشته‌اند، و همیشه یک گروه آدم، که البته خیلی هم پیر نبودند! دعوت شده و با هم به تصمیمی می‌رسیدند و دوسالانه را برگزار می‌کردند.
این افراد را هم مدیر موزه هنرهای معاصر دعوت می‌کرد.
اما از این دوره، آقای محمود شالویی، مدیر مرکز هنر های تجسمی و موزه هنرهای معاصر، روش را تغییر دادند و از این پس شورای سیاست گذاری از طریق مرکز هنرهای تجسمی دعوت می‌شود.
همچنین برای اولین بار، دوسالانه‌ها قانونمند شده و از این پس مشخص است که چه کسی حکم می‌دهد، چه کسانی عضو شورای سیاست‌گذاری هستند و دبیر و مدیر اجرایی چگونه انتخاب می‌شوند.
این قانونمندی خیلی خوب است و امیدوارم نتیجه آن را در دوازدهمین دوسالانه ببینیم.»
«چرا هنوز کتاب دوسالانه پیشین منتشر نشده است؟» این پرسشی دیگر بود که زنده روح در پاسخ به آن گفت: «من عضو شورای سیاست گذاری و داور دو بخش از دهمین دوسالانه بوده‌ام اما الان نمی‌توانم پاسخگوی اتفاقات پیرامون آن باشم چرا که موضوعی است بین دبیر آن دوره و مرکز هنرهای تجسمی و آنها خود باید پاسخگوی این تاخیر باشند.»
«آیا عکسی از جریان داوری حذف شده است؟» سوالی بود که اسماعیل عباسی در پاسخ به آن گفت:«همه ما در این جامعه و چارچوب قوانین آن زندگی می کنیم.
در هر جامعه دیگری هم باشیم، محدودیت‌هایی وجود خواهد داشت که بر اساس آن یک سری عکس‌ها را می‌توان نشان داد و یک سری دیگر را نمی‌توان.مثلا شما نمی‌توانید از جنازه‌های سربازان امریکایی در جنگ عراق یک عکس در مطبوعات ببینید.
من از حذف آثار دفاع نمی‌کنم اما چارچوب‌های اجتماعی‌مان را باید رعایت کنیم.
در این دوره هم شاید دو یا سه عکس با معیارهای موجود در جامعه منطبق نبود و کنار گذاشته شد.»
«گفته می‌شود عکس، هنر معاصر به شمار نمی‌آید و به همین دلیل دوسالانه در موزه برگزار نشد.»
مسعود زنده روح دبیر اجرایی در پاسخ به این پرسش گفت: «این بحث اصلا مطرح نیست.
دوسالانه این دوره هم قرار بود در موزه هنرهای معاصر برگزار بشود و شما اگر به اولین فراخوان مراجعه کنید، می‌بینید که محل برگزاری موزه هنرهای معاصر قید شده است.
اما به دلیل تغییر مدیریت و فاصله‌ای که در مسیر برگزاری دوسالانه رخ داد، موزه برنامه کاری خود را پر کرد و نتوانست زمانی را به دوسالانه اختصاص بدهد.
البته در برنامه‌ریزی برای دوسالانه دوازدهم، مقرر شده که این رویداد در محل خودش و در موزه هنرهای معاصر برگزار شود.»
سوال بعدی این بود که «چرا اندازه عکس‌ها در دو نمایشگاه یزد و صبا تغییر کرده است و نسخه‌ای که در صبا به نمایش درآمده بزرگتر از اصل اثر است.»
عباسی گفت:«هیچ کدام از عکاسان اشاره نکرده بودند که قطع ارایه شده، بخشی از زیبایی شناسی اثرشان است.
اما برای دوره‌های بعدی این راه حل به نظرم می‌رسد که موضوع در فراخوان ذکر بشود واگر عکاسی قطع خاصی را در نظر دارد حتما آن را قید کند.»
درد دلی با عکاسان جوان، بخش آخر این گزارش است که به سخنان محسن راستانی اختصاص دارد. این بخش را به زودی می‌خوانید…