سایت عکاسی با ارج نهادن به همه تلاش هایی که برای ارتقاء و گسترش عکاسی ایران صورت می گیرد همزمانی برپایی دوسالانه عکس و برپایی نمایشگاه اکسپو، در کنار ده ها نمایشگاه ها و مسابقه عکاسی در سال جاری را به بحث و بررسی می گذارد. به نظر ما جامعه عکاسی ایران کارهای انجام نشده بسیاری دارد که باز کردن یک پرونده تازه به نام اکسپو عکس شاید کمی زود باشد. تعیین تکلیف انجمن ملی عکاسان ایران یکی از این اولویت ها است که باید نتیجه تلاش های هیات موسس پس از ۵ ماه به اطلاع جامعه عکاسی برسد.
در دوره های مختلفِ مدیریت فرهنگی و هنری کشور قبض و بسط های بسیاری بر جامعه هنری و عکاسی کشور تحمیل شده است که همیشه موجب رضایت عده ای و آزردگی خاطر جمعی دیگر شده. یکی از این سیاست های دوره ای حضور و یا عدم حضور عکاسی خبری در برنامه ها، مسابقه ها و نمایشگاه های موزه هنرهای معاصر است. در دوره قبل شاهد بودیم که موزه با رویکردی کاملا” هنری توجه چندانی به دیگر شاخه های عکاسی خصوصا” عکاسی خبری نداشت. و حال در این دوره برعکس است و نه تنها بخش قابل ملاحظه ای از فضای موزه را به عکاسی خبری اختصاص می دهد بلکه نمایش اسلایدهای خبری و جنگی را در شب های متوالی دنبال می کند و بنا بر شنیده ها برای اعزام عکاسان خبری به لبنان اعلام آمادگی و کمک می کند، کاری که هرگز در دستور کار مدیر قبلی موزه نبود و در آن دوران همه توجه ها به عکاسی هنری و خلاقه بود و اگر کمک و حمایتی می شد فقط متوجه عکاسان هنری بود.
و یا دو سالانه عکس که از آغاز تا سال ۷۷ با آهنگی پیوسته برگزار شد با تغییر مدیریت های فرهنگی ۶ سال برگزار نشد و زمانی که موزه در سال ۸۳ تصمیم به برگزاری آن گرفت از نام دو سالانه تا داوری، شیوه برگزاری، برگزیدگان، شیوه نمایش آثار، کاتالوگ دو سالانه همه و همه اش مورد نقد و اعتراض جامعه عکاسی قرار گرفت.
برپایی اولین اکسپو هنری در سال ۸۳ در تالار وحدت هم تجربه شیرینی برای هنرمندان و گالری داران نبود و با وجود رویکرد کاملا” متفاوت مدیران دولتی آن زمان با مدیران امروز فقط ۵ درصد وزارتخانه ها از برگزاری اکسپو استقبال کردند که متاسفانه از آن ۵ درصد هم بخشی از وزارتخانه ها پول آثار را پرداخت نکردند و با تغییر مدیریت ها در موزه هنرهای معاصر و وزارتخانه ها این موضوع به فراموشی سپرده شد و ده ها اثر هنری خریداری شده نزد هنرمندان باقی ماند. همین تجربه و عدم تعهد ارگان های دولتی به پرداخت پول آثار خریداری شده موجب شد که در سال ۸۴ اکسپو هنری برگزار نشود و به ظاهر خبری از برگزار اکسپو در سال جاری هم نیست.
در کنار این مسایل باید رویکردهای متفاوت مدیران اجرایی در دولت حاضر را مورد توجه قرار دارد. همه هنرمندان و عکاسان به خوبی شاهدند که در یک سال اخیر همه فعالیت های فرهنگی و هنری با نگاهی متفاوت با گذشته دنبال می شود. و بسیاری از مدیران این گونه حرکت ها را مغایر با اهداف و برنامه های خود می دانند و صرف هزینه برای برنامه های فرهنگی و هنری را حیف و میل تلقی کرده و در بسیاری موارد از انجام پروژه های ضروری عکاسی و پرداخت هزینه های آن سر باز می زنند.
شاهدیم که نگاه مدیران امروز به هنر و هنرمند نگاه حمایت کننده و سازنده ای نیست . حال این سوال مطرح است که در این شرایط برگزاری اکسپو عکس تا چه حد می تواند گره گشای مشکلات عکاسان و جامعه عکاسی ایران باشد؟
به این نکته هم باید توجه داشت که اکسپو عکس باید به نحوی برگزار شود که شائبه تامین منافع گروهی خاص را ایجاد نکند و همه عکاسان بتوانند در فضایی برابر به نمایش عکس هایشان بپردازند.
در نظر داریم این موارد را در نشستی با مجتبی آقایی در میان گذاریم و پاسخ های او را بشنویم.