اختصاصی «سایت عکاسی» – به عکس‌ها که نگاه می‌کنیم، اینطور به نظر می‌رسد که قطعه‌ای از فیلم است. فیلمی آرام یا شاید هم صامت. از آن دست فیلم‌ها که تنها تصویر است و قاب و نور و رنگ، و گهگاه دیالوگی کوتاه نیز در آن شنیده می‌شود.
تاکاشی سوگو (Takashi Suga) عکاس این مجموعه زیبا و آرام است؛ عکاس ۳۵ ساله ژاپنی که تحصیلاتش را در گلاسکو در رشته مطالعات سینمایی به اتمام رسانده است. او ستایش‌گر فیلم‌های فرانسوی بویژه ژاک تاکی است و به قدری عاشق موسیقی است که به گفته خودش مهم‌ترین منبع الهامش در عکاسی به شمار می‌رود.
WinterWanderLand مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از زمستان ژاپن است. زمستانی که به گفته ژاپنی‌ها بسیار طاقت‌فرسا و سخت است. اما در این مجموعه هر چیزی به چشم می‌آید جز سختی. تاکاشی سوگو معتقد است عکاسی برای او وسیله‌ای برای بیان احساسات زیبایی‌شناسی و فلسفی‌اش از زندگی است. تصاویری که با اصول زیبایی‌شناختی قابل‌توجه بتوانند تصورات بیننده را تحریک و حس کنجکاوی‌اش را تقویت کند. در واقع کمک کند تا مخاطب به دنیای اطرافش با عمق بیشتری نگاه کند و از پوسته سطحی‌نگری و زودگذرش بیرون بیاید.
تاکاشی سوگو تلاش می‌کند از طریق عکاسی با احساسات مبهمی که در زیر احساساتی چون حس نوستالژی، اشتیاق و تنهایی وجود دارد مقابله کند. این حس مبهم می‌تواند رنگ، نور، خلق‌و‌خو و یا روایتی ساده از یک مکان خاص باشد که موجب ترکیبی از همه این احساسات در مخاطبش شود.
عکس‌های او تا حدودی غریب و مبهم است. مرز بین واقعیت و خیال در عکس‌هایش گم است و این ابهام خود‌خواسته سرآغاز رؤیا‌پردازی مخاطبانش از عکس‌های او به حساب می‌آید. به طور حتم تاکاشی سوگو انسانی احساسی است و عواطف و ادراکش به زندگی خاص و قابل‌تامل است.
این را به راحتی می‌توان در جای جای همین عکس‌ها یافت. نگاه رؤیایی و ظریفش به زمستان. زمستانی که‌گاه در شیشه بخار گرفته پنجره‌ای منعکس شده و‌گاه در پی آهوانی بی‌خبر می‌دود.
زمستانی که دریاچه‌ای را جادویی کرده و جاده‌ای را مسکوت و بی‌هراس جلوه می‌دهد. نور این عنصر جادویی به درخشش ابدی‌اش در گوشه گوشه این مناظر زمستانی ادامه می‌دهد. از هر جایی سرک می‌کشد و با حضورش، هر چند اندک همه چیز را گرم‌تر جلوه می‌دهد و به عکس‌ها حسی اثیری می‌بخشد. رنگ نیز عامل جادویی دیگر در عکس‌های تاکاشی است. زمستان در نگاه اول سفید است. همه چیز را پوشانده است و رنگ‌ها را محو کرده است اما تاکاشی با نگاه خلاقانه و بهرگیری مناسب از نور، رنگ را به تمام عکس‌هایش بخشیده است. هر چند که تم رنگی آبی و تا حدودی خاکستری بیش از هر رنگ دیگری به چشم می‌آید.
می‌توان به جرات گفت زمستان در عکس‌های تاکاشی جریان بی‌پایان رنگ و نور است و آنقدر خیال‌انگیز است که یک آن همه مکان‌ها به چشمت آشنا می‌آیند و یا در نهایت دلت می‌خواهد آشنا باشند و بتوانی تجربه‌شان کنی. سردی زمستان و زمین یخبندان و هوای مه گرفته‌اش را فراموش می‌کنی و به دعوت عکاس این سفر هیجان‌انگیز و سرشار از آرامش را همراه می‌شوی. اتفاقی که شاید در واقعیت نتوانی انجامش دهی.