اختصاصی «سایت عکاسی» – در این جهان نا‌همگون، هیچ چیز به اندازه‌ی طبیعت، ریتمیک، قدرت‌مند، متحد و یکدست نیست. طبیعتی که با هر شرایطی خود را وفق می‌دهد؛ چهار فصل را از سر می‌گذراند و با آن نظم تعریف‌شده‌ی ابدی‌اش، به بقای خویش ادامه می‌دهد. به وقت بهار درختان و دشت‌هایش یکدست سبز می‌شوند و به وقت زمستان برهنه و سفید‌پوش.کوه‌ها و صخره‌های استوارش نقش همیشگی‌شان را بی‌کم‌وکاست ایفا می‌کنند و دریا که وسعت بی‌انتها و سراسر آبی‌اش را بی‌منت به انسان قدر‌نشناس می‌بخشد.
«انسان» واژه‌ای است که می‌توان تمام پارادوکس‌های معنایی و تضادهای رفتاری را در هر شرایطی به او نسبت داد. همین انسان در مواجهه‌اش با طبیعت می‌تواند مخرب باشد و این نظم به اصطلاح خدادادی را به آسانی بر هم زند و همه چیز را ویران کند و البته از سوی دیگر قادر است با آگاهی، قدری نقش سازنده هم داشته باشد.
انسان و طبیعت دو عنصر همیشگیِ قابل بحث در جهان‌اند که روابط‌شان هنوز به طور کامل مشخص و تعریف نشده است و شاید هم بتوان گفت درک نشده است.
اوسامو یوکونامی (Osamu Yokonami) در سال ۱۹۶۷ در ژاپن چشم به جهان گشود. وی در رشته‌ی هنر‌های تجسمی از دانشگاه اوساکا فارغ التحصیل شده است و اکنون در نیویورک زندگی می‌کند. یوکونامی در مجموعه‌ی ساده اما بی‌نظیر ASSEMBLY با ظرافتی مثال‌زدنی دو عنصر انسان و طبیعت را با یکدیگر رو‌به‌رو می‌کند؛ عکس‌هایی شگفت‌انگیز از مناظری زیبا که انسان به طرز عجیبی در آن حضور دارد. عجیب از این نظر که گوئی انسان می‌کوشد تا نظمِ طبیعت را تقلید کند. وی در این مجموعه دخترانی را به صف کرده که چهره، شخصیت و هویت منحصربفردشان را پنهان کرده‌اند و همگی به گونه‌ای منظم، لباس‌های یک شکل و یک رنگ پوشیده‌اند.
لباس نماد هویت آن‌هاست و انتخاب رنگ، بنا به طبیعتی که در آن قرار گرفته‌اند، هوشمندانه انتخاب شده است. آنها بدون در نظر گرفتن خواسته و تمایل‌شان حرکتی واحد را انجام می‌دهند و این‌طور به نظر می‌رسند که یکدیگر را حمایت می‌کنند و حواس‌شان به همه چیز هست. اینکه از صف خارج نشوند؛ به نقطه‌ای خیره شوند؛ با هم استراحت کنند؛ با هم بدوند و حتی حرکت دست و پای‌شان جوری نباشد که نظم ایجاد شده را بر هم زند.
یوکونامی با کنار هم قرار دادن این عکس‌ها در واقع با یک تیر دو هدف را نشانه می‌گیرد. انسان و طبیعت و دیگری اتحاد. وی از طریق تکرار ریتمیک و قرار دادن اجتماعی همرنگ با پنهان کردن صورت کاراکترها، به بررسی مفاهیم فردیت و گروه می‌پردازد و این نکته مطرح می‌سازد که انسان واحد با توانایی‌های اندکش، وقتی به عنوان یک فرد به گروهی وارد می‌شود می‌تواند به مدد گروه به قدرتی برسد که هر کاری را هر چند دشوار به سرانجام برساند. اتحاد، مرزهای دشوار و موانع نیل به هدف را بر‌می‌دارد و مسیر را هموارتر می‌سازد.
شرایط متفاوت آب‌و‌هوایی و مناظری که یوکونامی انتخاب کرده، استعاره‌ای از این موضوع است؛ گروه یکدیگر را در سرما و گرما همراهی می‌کنند، برای یکدیگر پیام می‌فرستند، کشفیات‌شان را به هم نشان می‌دهند، در کنار هم قرار می‌گیرند و با هم از پستی‌ها و بلند‌ی‌ها می‌گذرند. گروه منتخبِ عکاس در این مجموعه به نظر تمام شاخصه‌های یک گروه موفق را دارد و اتحاد چشمگیرشان، نوید پیروزی در هدفی نامشخص را به مخاطب می‌دهد و اینگونه نشان می‌دهد که: «ما با هم و کنار یکدیگر ایستاده‌ایم، از هم جدا شویم، سقوط می‌کنیم.»