Point Blank، نگاهی به یک مجموعه عکس

اسلحه ذاتاً نماد قدرت است. ساخته  شده‌ است تا بکُشد.

پیتر اندرو در یک پروژه مشارکتی با نام Point Blank عکس‌هایی با دقت بسیار بالا از نمای جلوی اسلحه‌های مختلف تهیه کرده است. او می‌گوید : «می‌خواستم عکسهایی مانند پرتره‌ آدم‌های قوی تهیه کنم.  زاویه انتخاب شده هم برای آن است که نشانگر یک پرتره قوی و تأثیر گذار باشد و یک زاویه جدید از اسلحه که کمتر دیده شده است. دقیقاً مانند زمانی که اسلحه‌ای به سمت ما نشانه می‌رود. در بیشتر موارد این نما از اسلحه هنگامی دیده می‌شود که چند ثانیه بعد، ماشه اسلحه کشیده می‌شود. در عین حال می‌خواستم تمام جزئیات آن‌ها را نیز نشان دهم.»

Smith and Wesson .38 revolver

Desert Eagle

Uzi

Glock

در عکس‌ها هم جزئیات دقیق و ظریف مهندسی ساخت اسلحه مشخص است و هم ساییدگی‌ها و خراشیدگی‌های روی فلز ناشی از استفاده از اسلحه. ترکیب این‌دو، دیدن عکس‌ها را جذاب می‌سازد.

عکس‌ها علاوه بر آنکه نمایانگر کیفیت تکنیکی بالای پروژه هستند، حاوی زیبایی‌های بصری خاص خود نیز می‌باشند. علاوه بر شوک اولیه ناشی از دیدن عکس‌ها و جزئیات خوب آنها، این سؤال در ذهن بیننده ایجاد می‌شود که چرا این ابزارها ساخته می‌شوند و چگونه و در چه شرایطی استفاده می‌شوند.

Smith and Wesson 9mm

Rhino

Beretta

اسلحه‌های مختلفی در این پروژه نمایش داده می‌شوند. از Walter PPK که بخاطر فیلم های جمیزباند معروف است تا Liberator که اولین اسلحه ساخته شده توسط پرینترهای سه‌بعدی است.

برای تهیه عکس‌های با دقت بسیار بالا، از تکنیک شاتهای چندگانه استفاده شده است. دوربین مورد استفاده Nikon D800E و لنز Nikkor ماکرو 100mm بوده است. عکس‌های متعدد با فوکوس در نواحی مختلف (از نوک لوله تا قسمتهای عمقی‌تر مانند ماشه) تهیه شده و سپس با یکدیگر ترکیب شدند. بخاطر دقت بالای هر عکس، سندهای حاصل از ترکیب لایه‌های مختلف، حجمی معادل چند گیگابایت داشتند.

چاپ‌های حاصل از عکسها، بسیار بزرگ و در حد ۱۲۰ در ۲۴۰ سانتی‌متر هستند و قیمتهایی در حدود ۵۰۰۰ دلار دارند. تصویر بالا را در سایت پروژه دیدم که در قسمت سفارش عکس های چاپ‌شده وجود داشت. از جهتی، تصویر خاص و هدفمندی است. اینکه نشان می‌دهد این عکس‌ها می‌تواند در چاپ‌های بزرگ حتی در اتاقهای پذیرایی خانه نیز نصب شود.

چه وجهی در این عکس‌های چاپ شده از اسلحه، باعث می‌شود که بتوان آنها را بر روی دیوار اتاق حانه نصب کرد؟ آیا وجه قوی Fine Art  (چه تکنیک و چه زیبایی شناسانه) در این مجموعه است که می‌تواند موضوع را دگرگون کند و معنای جدیدی برای آن بسازد؟ آیا برای چاپهای کوچک و بدون جزئیات تکنیکی این عکس‌ها نیز می‌توان چنین استفاده‌ای متصور بود؟