ترجمه: نفیسه مطلق.
آبلاردو موریلا در سال ۱۹۴۸ در کوبا متولد شد و دوران کودکی‌اش را در نیویورک آمریکا گذراند. وی تحصیل کرده کالج Bowdin و دانشگاه Yale است. عکس‌های آبلاردو تا به حال در گالری‌ها و موزه‌های معتبری چون موزه هنرهای مدرن Whitney، موزه هنر Metropolitan و موسسه هنر شیکاگو به نمایش در آمده است. وی همچنین مولف کتاب‌های چشم دوربین، دوربین در اتاق، چهره به چهره، camera obscura (اتاق تاریک)، ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب و کتابی از کتاب‌هاست.
آبلاردو موریلا
عکس های آبلاردو به ما یادآور می‌شود که هنر عکاسی بیش از ابزار به نگاهِ هوشمندانه نیاز دارد و برخلاف گرایش‌های روزافزون به تکنولوژی‌های کامپیوتری، هستند هنرمندانی که با استفاده از ابزارهای قدیمی و روش‌های سنتی، عکس‌های خلاقانه‌ای را به ثبت می‌رسانند. آبلاردو مورل یکی از این هنرمندان است که با بهره برداری از اتاق تاریک -اولین ابزار ثبت تصویر- عکس‌های هنرمندانه ای را خلق کرده است.
ایده اولیه دوربین موسوم به "اتاق تاریک"
دوربین اتاق تاریک camera obscura
پیدا کردن اتاق و چشم انداز مناسب اولین اقدام آبلاردو برای تهیه این عکس‌هاست. وی سپس با استفاده از یک پوشش ضخیم پلاستیکی اتاق را کاملا تاریک می‌کند و تنها از یک دریچه کوچک نور را به داخل می‌تاباند. در واقع آبلاردو با این کار یک "اتاق تاریک" درست می‌کند و خودش داخل این دوربین قدیمی می‌ایستد و با بهره گیری از نوردهی بسیار بالا از دیوار اتاق عکس می‌گیرد. این نوردهی غالبا تا ۸ ساعت به طول می‌انجامد و نتیجه، تصویری خیال انگیز و واژگون از منظره بیرون بر دیوار و وسایل اتاق است. وی تا به حال از ساختمان‌های مشهوری با همین روش عکس‌برداری کرده است.
در کنار این مجموعه که باعث شهرت آبلاردو شده است، مجموعه عکس‌هایی دیگری از کتاب‌های قدیمی وجود دارد. این عکس‌ها از زاویه‌ای خاص به سوژه نزدیک شده و در کتابی با عنوان "کتابی از کتاب‌ها " به چاپ رسیده است. یکی دیگر از مجموعه عکس‌های اخیر آبلاردو به نام "ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" عکاسی از نقاشی‌های این کتاب در یک فضای خارجی ست.
– به نظر می‌رسد یک جستجوی کودکانه در اغلب عکس‌ها به خصوص در کارهای اولیه شما نهفته است؛ عکاسی از اطراف خانه با سوژه‌هایی ابتدایی. ممکن است برای ما توضیح بدهید چگونه این حس در کارهای بعدی شما به خصوص مجموعه "کتاب‌ها" و "نقاشی‌ها" ادامه پیدا کرده است؟
آبلاردو: حس من در مواجه با کتاب مثل یک کنجکاوی کودکانه است زمانی که برای اولین بار پدیده جدیدی را می‌بیند. من در وحله اول به کتاب از لحاظ فیزیکی، بو و شکل نزدیک می‌شوم. در عکاسی از نقاشی‌ها هم به همین ترتیب من سعی کردم آنها را از دریچه و فضای جدیدی ببینم و ثبت کنم. کودکان اکثرا به همه چیز از یک زاویه غیر رسمی و نزدیک که گاهی خنده دار به نظر می‌آید نگاه می‌کنند. من نیز تلاش کردم از نگاه رسمی و روشنفکرانه بزرگتر ها فاصله بگیرم و به نگاه کودکان نزدیکتر شود.
– کاملا واضح است که تولد اولین فرزندتان تاثیر زیادی برعکس‌های شما گذاشته است. پیش از آن عکس‌هایتان در چه فضا و ژانری بود و چطور این تغییر صورت گرفت؟
آبلاردو: من مدت زیادی به تاثیر از کارتیه برسون، روبرت فرانک و هلن لیویت عکاسی خیابانی انجام می دادم. با تولد فرزندم مجبور بودم زمان بیشتری را در خانه بگذرانم. بنابراین به کندوکاو محیط اطرافم در خانه پرداختم. از طرفی نزدیک شدن به ابزار و وسایل خانه و از طرف دیگر مراقبت و تماس با موجودی که دوستش داشتم، راه و روش عکاسی من را تحت تاثیر قرار داد. من از منظر دوربین به او و وسایلش با صبر و حوصله بیشتر نزدیک شدم. روشی که در عکاسی خیابانی وجود ندارد چرا که همه چیز بسیار سریع اتفاق می افتد. فرزندم به من کمک کرد تا در زمانی طولانی به او و جزییات اطرافش توجه کنم؛ یک بطری شیر، اسباب بازی‌ها و حتی پوست صورت و اندامش.
– آیا می‌توان گفت که شما تحت تاثیر مکتب سورآلیسم قرار گرفته‌اید؟ به یاد دارم قبلا در جایی به علاقه‌تان به آثار نقاشی مارگریت اشاره کرده بودید.
آبلاردو: بله قطعا من به آثار وی و مکتب سورآلیسم علاقمندم. او هنرمندی برجسته است که تلاش کرده تا با تصاویری ساده و معمولی جهانی را منقلب کند. من کارهای دالی را نیز بسیار دوست دارم.
چند عکس از مجموعه "کتاب ها"
– به نظر می‌رسد فرایند زمانی ثبت یک تصویر در کارهای شما به ویژه در مجموعه "اتاق تاریک"، از اهمیت زیادی برخوردار است. فکر می‌کنید آگاهی از تکنیک عکاسی شما در مخاطب تاثیر مثبت و یا منفی خواهد گذاشت؟
آبلاردو: اقدامات و هماهنگی‌های زیادی پیش از گرفتن هر عکس باید صورت بگیرد. پیدا کردن جای مناسب، تاریک کردن محل عکس‌برداری و داشتن چند دستیار برای تهیه و نوردهی یک عکس که گاهی ۷-۸ ساعت به طول می‌انجامد لازمه کارهای من است. به نظرم مردم با آگاهی از تکنیک و زمانی که برای هر تک عکس گذاشته شده است احترام بیشتری برای تصاویر قائل هستند. بنابراین شاید اگر این عکس‌ها به آسانی گرفته شده بود با این بازخورد رو به رو نمی‌شدیم.
– به عنوان آخرین سوال، اگر قرار بود عکس‌های دیگری با این تکنیک بگیرد کدام محل را انتخاب می‌کردید؟
آبلاردو: خیلی دوست دارم با بهره‌برداری از این روش از تاج محل و اهرام ثلاثه مصر عکاسی کنم. اهرام مصر برای من جذابیت و اهمیت زیادی دارد چرا که جزو اولین سوژه هایی ست که شش ماه بعد از اختراع دوربین به ثبت رسیده است. در نزدیکی این اثر تاریخی هتلی وجود دارد که احتمالا برای عکاسی من بسیار مناسب است.
وب سایت شخصی آبلاردو موریلا