یکشنبه ۱۵ اردیبهشت سالجاری یکصد و هشتاد و چهارمین نمایشگاه موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر با نمایش عکس‌ها و داگرئوتیپ‌های محمد محمدزاده افتتاح می‌شود.
در این نمایشگاه ۱۰ عکس از معماری ایران روی لوحه‌ی نقره‌ای در ابعاد ۱۲×۹ که درون قاب‌های ۳۰×۲۴ سانتیمتر با زمینه‌ی مخملی جای گرفته‌اند به همراه اسباب و ابزار دست‌ساز فرایند داگرئوتیپ به نمایش درخواهند آمد. تمام عکس‌های این نمایشگاه به تازگی ولی به روش تاریخی داگرئوتیپ عکاسی شده‌اند. قرار است همزمان با آخرین روز نمایشگاه یعنی ۱۲ خردادماه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ کارگاه آموزشی عکاسی داگرئوتیپ توسط محمد محمدزاده در موزه‌ی عکسخانه شهر برگزار شود که حضور در آن برای عموم آزاد و رایگان است.
محمد محمدزاده تیتکانلو متولد ۱۳۴۳ در بجنورد و عکاس، داگرئوتیپیست (داگرین)، نقاش، پژوهشگر تاریخ عکاسی و عضو انجمن جهانی داگرین‌ها است. شرکت در چندین جشنواره‌ی عکس داخلی و کسب عناوین و جوایز مختلف، برگزاری ۳ نمایشگاه انفرادی عکس و بیش از ۲۰ نمایشگاه گروهی و تالیف ۴ کتاب با موضوع تاریخ عکاسی از جمله «نخستین داگرئوتیپ‌های معاصر ایران»، به همراه تالیف و نگارش بیش از ۶۰ مقاله در رابطه با عکاسی و هنر از فعالیت‌های او در زمینه‌ی عکاسی است. او همچنین به گفته‌ی خود در زمینه‌ی عکاسی داگرئوتیپ روش «میم داگ» (دیجیتال داگرئوتیپ)، مایع و فیلم محافظ داگرئوتیپ به‌جای کلراید طلا و گلدینگ و «دستگاه داگ‌ساز» (Exposure Unit) را برای استفاده در روش دیجیتال داگرئوتیپ ابداع کرده است.
لوئی داگر فرانسوی با همکاری آلفونس ژیرو نخستین دوربین داگرئوتیپ را در سال ۱۸۳۹ ساخت و به بازار عرضه کرد. داگرئوتیپ یک عکس فلزی ۲۱×۱۶ سانتیمتری بود که با مجموعه‌ای از عملیات پیچیده‌ی فیزیکی و شیمیایی به وجود می‌آمد. صفحه‌ی نازک صیقل‌خورده‌ای از جنس نقره بر یک صفحه‌ی مسی لحیم می‌شد و در تاریکی در بخار ید آن را به نور حساس می‌کردند. سپس صفحه‌ی حساس شده داخل جعبه‌ی تاریک (دوربین) قرار می‌دادند. منظره‌ی مقابل دوربین به صورت معکوس بر لوح ثبت می‌شد و در ادامه مراحل ثبوت و ظهور انجام می‌گرفت. داگرئوتیپ به عنوان نخستین فرایند عملی عکاسی شناخته می‌شود.
نمایشگاه تا ۱۲خرداد ۹۲ از شنبه تا چهارشنبه ساعت ۹ تا ۱۷ و پنج‌شنبه‌ها ۹ تا ۱۳ ادامه دارد.
عکسخانه‌ی شهر جمعه‌ها تعطیل است.
موزه‌ی عکسخانه‌ی شهر، میدان هفت‌تیر، خیابان بهار‌شیراز، بوستان بهار‌شیراز