در راستای گسترش نگاه به آسمان و نیل به اهداف ذیل، کانون‌های نجوم و عکاسی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در نظر دارند، اولین جشنواره کشوری عکس آسمان را برگزار نمایند
اهداف جشنواره:
• ارتقای کیفیت محصولات تولید شده در زمینه تصاویر نجومی
• آشنایی شرکت کنندگان، با روش‌های جدید و نوین در عکاسی نجومی
• گسترش همکاری فضای آکادمیک و حوزه نجوم آماتوری کشور
• ارتقای سطح علمی و هنری دانشجویان در زمینهٔ عکاسی
• افزایش توجه هنرمندان به آسمان و نشان دادن زیبایی‌های آن
• افزایش توجه به معنویت در عکاسی با موضوع آسمان
این جشنواره در دو بخش نجومی و هنری برگزار می‌گردد و جوایز در نظر گرفته شده نیز در دو بخش دانشجویی و عمومی اعطا می‌گردد.
آیین نامه جشنواره:
۱. شرکت تمامی علاقمندان در این جشنواره بلامانع است.
۲. هر فرد می‌تواند حداکثر با ۵ اثر در هر بخش که حداکثر یکی از آن‌ها می‌تواند مجموعه اثر باشد، در این جشنواره شرکت کند.
۳. داوری عکس‌ها در دوبخش هنری یا نجومی صورت می‌گیرد و انتخاب نوع داوری عکس به عهده شرکت کننده می‌باشد.
۴. عکس‌های گرافیکی یا فوتوکولاژ و هم چنین عکس‌هایی با موضوعی غیر از آسمان در جشنواره پذیرفته نخواهند شد. بدیهی است که تشخیص این امر با هیات داوران جشنواره می‌باشد.
۵. عکس‌ها نباید در هیچ جشنواره دیگری شرکت و جایزه دریافت کرده باشند.
۶. به تمامی پذیرفته شدگان در نمایشگاه، لوح یادبود و کتاب جشنواره اعطا خواهد شد.
۷. تمامی آثار باید به صورت پست پیشتاز (با درج جشنواره عکس آسمان بر روی پاکت) و یا به صورت حضوری به دبیرخانه جشنواره ارسال شوند.
۸. آثار باید به صورت لوح فشرده‌ای حاوی فایل‌های مورد نظر با فرمت Tiff یا JPG، با ابعاد۵۰ در ۷۰ سانتی متر و با دقت ۳۰۰dpi به دبیرخانه جشنواره ارسال شوند.
۹. لوح فشرده باید شامل فایل تکمیل شده فرم الکترونیکی شرکت در جشنواره و یک فایل برای هر عکس باشد. نامگذاری فایل باید به صورت نام عکاس به لاتین و شماره مسلسل عکس باشد مانند: Hosseini01 – Hosseini02
۱۰. حتما بر روی لوح فشرده، نام و نام خانوادگی، شماره تماس (به همراه کد شهر یا شماره تلفن همراه) و آدرس پست الکترونیک قید شود.
۱۱. ارسال اثر توسط عکاس و شرکت در جشنواره به منزله اعلام مالکیت معنوی عکس‌ها است. در صورت اثبات خلاف این امر در هر مرحله‌ای، عواقب حقوقی و جزایی آن به عهده شرکت کننده است.
تبصره ۱: دبیرخانه جشنواره مجاز می‌باشد برای عکس‌های پذیرفته شده در نمایشگاه، فایل اصلی یا نگاتیو عکس را به منظور رویت درخواست نماید.
تبصره ۲: برای عکس‌های نجومی پذیرفته شده در مرحله نمایشگاه، اطلاعات تکمیلی عکس به منظور ارایه در نمایشگاه، نیز از عکاس خواسته خواهد شد.
۱۲. برگزار کننده حق هرگونه استفاده از آثار پذیرفته شده در نمایشگاه را با ذکر نام عکاس برای خود محفوظ می‌دارد و از این بابت مبلغ دویست هزار ریال به ازای هر عکس پذیرفته شده به عکاس آن اعطاء می‌کند.
۱۳. لوح فشرده آثار عودت نمی‌شود و آثار پذیرفته نشده پس از داوری معدوم می‌گردند.
۱۴. عکس‌هایی که بر خلاف آیین نامه باشند و نیز عکس‌هایی که فاقد اطلاعات خواسته شده درباره عکاس ارسال شوند در جشنواره شرکت داده نخواهد شد.
۱۵. ارسال اثر و شرکت در جشنواره به منزله پذیرش آیین‌نامه جشنواره است. تصمیم درباره مسایل پیش‌بینی نشده در این آیین نامه بر عهده دبیرخانه جشنواره است و به اطلاع عموم خواهد رسید.
جوایز:
نفرات بر‌تر در حوزه هنری (سه جایزه در بخش عمومی و سه جایزه در بخش دانشجویی) به ترتیب:
۱. سه سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
۲. دو سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
۳. یک سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
نفرات بر‌تر در حوزه نجومی (سه جایزه در بخش عمومی و سه جایزه در بخش دانشجویی) به ترتیب:
۱. سه سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
۲. دو سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
۳. یک سکه بهار آزادی به همراه لوح افتخار
گاه شمار جشنواره
آخرین مهلت ارسال عکس به دبیرخانه جشنواره: ۱۵ اسفند ۱۳۸۹
(تا ۲۵ اسفند تمدید شد.)
افتتاح نمایشگاه: ۲۰ فروردین ۱۳۹۰
اختتامیه نمایشگاه و اعطای جوایز: ۲۵ فروردین ۱۳۹۰
نشانی دبیرخانه: تهران، خیابان حافظ، روبروی خیابان سمیه، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، پشت دانشکده نساجی، اداره فوق برنامه، طبقه دوم، کانون نجوم، دبیرخانه اولین جشنواره عکس آسمان
شماره تماس: (داخلی ۱۲۱) ۶۴۵۴۲۶۹۴
نشانی اینترنتی
فرم شرکت در مسابقه
چیست این سقف بلند ساده‌ی بسیارنقش؟*
از لابه لای خشونت چارچوب‌ها و از پشت گرفتگی این شیشه‌های دودزده نمی‌شود نگاهش کرد. شاید چیزکی ببینی: گوشه‌ی آستینی، یا گلی از دامنش را. اما تمام قد در قاب آن پنجره‌ی کوچک جا نمی‌شود، پس به کمال دلبری نخواهد کرد و تو چیزی از قدرت سحرش در نخواهی یافت.
باید شبی تنها و ساکت، روی ماسه‌های کویری دراز بکشی و احساسش کنی که در آن خنکای نیمه شب، مثل لحاف تا نوک بینی‌ات پایین آمده. به وجد بیایی و به آغوشش بکشی، به آغوشت بکشد. مسحور افسونش، غوطه‌ور شوی در آن لامکان بی‌پایان.
باید ستاره بچینی. دانه دانه از خوشه‌های نورانی آسمان شب ستاره‌ها را به دهان ببری و مزه کنی. باید طعم معجزه‌ی آفرینش را چشیده باشی و سرت از سُکر سنگینش گیج رفته باشد.
باید یک ظهر تابستانی، از روی کنجکاوی یا لجبازی، آن‌قدر به خورشید چشم بدوزی که تا مدتی چیزی روی زمین جرئت خودنمایی و مفاخره در چشمانت را نیابد.
باید یکی از روزهای آخر اسفند شیطنت ابرها را به تماشا بنشینی که ساعتی مثل پنبه‌های پنبه‌زن، نرم و سبک، گوشه گوشه‌ی بساطش روی هم ریخته‌اند. ساعتی شبیه موهای سفید درویش پیری، آرام و رام در تلاطم‌اند. و یک ساعت دیگر رشته رشته صف می‌کشند، انگار کسی آب و جارویشان کرده‌باشد، انگار کسی آن بالا مشغول خانه تکانی‌ست!
باید غروبی دل‌گرفته، نگاه ناامیدت و خسته‌ات را به افق دوخته باشی و برای خودت زمزمه کرده‌باشی: "گلوی مرغ سحر را بریده‌اند و هنوز، در این شطِ شفق آواز سرخ او جاری‌ست…" 2. باید خون دلت را به سرخ‌رودِ به ناکجاریزِ آسمان گره بزنی و از باقیمانده‌ی خورشید بخواهی این همه سرخی را با خودش پشت افق ببرد و همان‌جا چال کند.
باید سحرگاهی سرد و مرموز، در انتظار اولین شعاع بنیشنی که ناغافل از پشت کوهی سر بکشد و چشمان عادت کرده به خاکستری‌ات را غافلگیر کند.
باید این همه را ببینی. باید حواست باشد هر روز و هر شب چه عجایبی از بالای سرت عبور می‌کنند. باید با این‌همه شگفتی زیسته باشی تا چنین حرفی به جانت بنشیند:
"دوچیز، هرقدر بیشتر و مدیدتر در آن‌ها تامل کنیم، بیشتر دل را از حس اعجاب و خشوع فزاینده و نوبه نو مالامال می‌سازند: آسمان پرستاره در بیرون و قانون اخلاقی (وجدان) در درون."3
وقتی این همه شگفتی را زیسته باشی، وقتی حواست باشد هر روز و هر شب چه عجایبی از بالای سرت عبور می‌کنند، شاید لذت‌بخش‌ترین کار در لحظه‌های شیفتگی این باشد که دست به دوربین ببری و کرشمه‌ای، خشمی، شیطنتی، غمی یا جلوه‌ای از عظمت آسمانت را ثبت کنی.
*حافظ شیراز
۱- هوشنگ ابتهاج
۲- ایمانوئل کانت