کتاب «عکاسی و روانکاوی» نوشته استفان برای با ترجمه صمد قربان‌زاده و دکتر زهرا پژوتن توسط انتشارات انجمن سینمای جوانان ایران و انتشارات کتاب آبان منتشر شد.
صمد قربان‌زاده یکی از مترجمان این کتاب در شرحی درباره آن نوشته است: ««عکاسی و روانکاوی» کتابی است که سعی دارد از یک سو از سیر درباره تکامل عکاسی و دغدغه‌های عکاسان صحبت کرده و از سوی دیگر به ما کمک می‌کند نحوه صحیح دیدن عکس را تجربه و یک رویا را به یک عکس قابل درک برای دیگران تبدیل کنیم.»
کتاب در فصل اول از آرزوی تمام صاحبان دوربین صحبت می‌کند، اینکه آن‌ها بتوانند با فشار دادن دکمه شاتر همه آنچه را که در ذهنشان دارند، ثبت کنند. در فصل دوم و سوم با تاریخچه اولیه عکاسی آشنا می‌شویم که چرا و چطور اولین عکس ثبت شد، در فصل‌های بعدی با ایده‌های روانشناختی مبتنی بر مفاهیم عکاسی که ۲ هزار سال قبل از اختراع عکاسی وجود داشت، رو به رو هستیم و درک می‌کنیم که روانکاوان چطور رویاها را می‌فهمیدند و ما چطور می‌توانیم از روش آن‌ها برای معنی دادن به عکس‌ها استفاده کنیم.
کتاب در ادامه به روش‌هایی که افراد از تئوری‌های روانکاوی و تکنیک‌های عکاسی برای خلق جهان‌های جایگزین استفاده می‌کنند، نگاهی می‌اندازیم. با ایده‌های برگرفته از روانکاوی ناخودآگاه که برای دستکاری عمدی افکار و نگرش‌های عمومی جامعه استفاده شد، آشنا می‌شویم که چطور این ایده‌ها به ابزاری برای کنترل مردم در خدمت یک طبقه خاص تبدیل شده‌اند.
این کتاب همچنین خواننده را با برخی از عناصری که در ساخت تصاویر سوررئالیستی به کار می‌رود، آشنا خواهد کرد و با بررسی چند نمونه از آثار عکاسان مطرح همچون کارتیه برسون، هلموت نیوتن، سیندی شرمن، میرو کیم، گریگوری کریدسون و... تفسیر تصاویر را با استفاده از نمادها و مباحث مرتبط با روانکاوی به جای ارزش‌های ظاهری تصویر آموزش می دهد تا بدانید چطور در هنگام عکاسی؛ احساسات و عواطف رد و بدل شده بین خود و سوژه را بپذیرید. در نهایت «عکاسی و روانکاوی» سعی دارد عکس را مثل یک رویا معرفی کند که برای درک آن باید از عناصر سنتی تکنیک، سبک و هدف فراتر رفت.»