نمایشگاه انفرادی عکس‌های نصرالله کسرائیان با عنوان «زنان» از شانزدهم آبان ماه ۱۳۹۹ در گالری آران پذیرای علاقه‌مندان است.
نازیلا نوع بشری در معرفی این نمایشگاه آورده است:
«جوان‌ها یادشان نمی‌آید، ما یادمان نمی‌رود. در بحبوحه جنگ، در زمانه کمبودها و سختی‌ها، در غیاب تصویر—به‌جز جعبه‌ی تلخ تلویزیون—نصرالله کسراییان پیوندی بین جامعه‌ی شهرنشین ایران و سرزمین‌اش به وجود آورد که چهار دهه بعد، کماکان جزء جدایی‌ناپذیر حافظه‌ی بصری ماست. حداقل برای دو نسل عشق و درد ایران، با تصاویر ایشان عجین شده است. هنوز دماوند کسراییان که بر روی کتاب سرزمین من ایران ظاهر شد، بلندترین دماوند است. هنوز دختر قشقایی معروف ایشان زیباترین دخترکان است، هنوز زن جنوبی داس‌به‌دست عجیب‌ترین تصویر است. هنوز کوچ، کوچ کسراییان است.
در زمانه‌ای که حضور زنان به‌سختی تحمل می‌شد، تصاویر بانوان کرد، بلوچ، گیلک، لر، ترک، ترکمن، بختیاری، شاهسون و قشقایی، بوی گندم‌زارهای فارس و زمزمه‌های جنگل‌های زاگرس وگلستان و آذربایجان را به شهرها آورد. از سپیده‌دم تاریخ ایران، این اولین باری بود که تصاویری واقعی از ایرانی حقیقی به نمایش درمی‌آمد. یکی از رگه‌هایی که در این عکس‌ها به‌وضوح روشن بود، نقش زنان و مادران و احترام و نزاکت هنرمندی بود که به‌خوبی جایگاه این بخش از جامعه را می‌دید و به دیگران نشان می‌داد. تصاویری از حرکت و تلاش دائمی، حضور مادرانه، مفهوم خانه، که همه با هم بخشی از آهنگ زندگی بودند و تأکیدی بر آن که ما را پایانی نیست.
شاید نیازی نیست که بگوییم. ولی بگذارید بگوییم که در سخت‌ترین روزهای این سرزمین این زنان بوده وهستند که به زندگی رنگ می‌دهند، که عطر و بویشان فضا را پر می‌کند و در سیاه‌پوشی و سفیدپوشی‌شان، پاسدار حرمت انسانی هستند. نصرالله کسراییان سرزمین ما، سیرت و رخسار زنان ما، و بقای ما را به تصویر کشید. بی‌تردید تاریخ اجتماعی ایران وامدار این هنرمند است.»
نمایشگاه «زنان» نصرالله کسرائیان در گالری آران تا ۳ آذر ماه ۱۳۹۹ دایر خواهد بود.
نشانی: تهران، خیابان نوفل لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک ۵، گالری آران
ساعات بازدید: روزهای دوشنبه تا پنجشنبه ساعات ۱۳ تا ۱۸، جمعه‌ها ساعات ۱۶ تا ۲۰
تلفن: ۰۲۱۶۶۷۰۲۲۳۳
درباره هنرمند
نصرالله کسرائیان متولد ۱۳۲۲ در خرم‌آباد است. او از سال ۱۳۴۵ عکاسی را به‌طور جدی دنبال کرد و هم‌اکنون یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های عکاسی قوم‌نگارانه و بوم‌شناختی در ایران به شمار می‌آید. ماحصل سفرهای او به مناطق مختلف ایران در چندین کتاب از جمله «سرزمین ما ایران»، «کردهای ایران»، «ترکمن‌های ایران»، «بلوچستان»، «عشایر ایران»، «تهران»، «تخت جمشید»، «اصفهان»، «دماوند»، «درنگ و زندگی»، «ماسوله»، «ابیانه»، «اصفهان»، «گذار» و مجموعه‌آثار «گزارش یک زندگی» به چاپ رسیده است.