نمایشگاه گروهی «درباره زمین – تصویرگری، فناوری و جهان طبیعی» در موزه Foam در آمستردام هلند پذیرای آثار ۲۷ هنرمند معاصر از سرتاسر جهان است.
مهرعلی رزاق‌منش با مجموعه‌عکسی با عنوان A or I از هنرمندان حاضر در این نمایشگاه است. رزاق‌منش این مجموعه را در جنگل‌های هیرکانی در شمال کشور تهیه کرده است.
در معرفی این مجموعه آمده:
«جنگل‌های هیرکانی واقع در ساحل جنوبی دریای کاسپین در شمال ایران یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین زیست‌بوم‌های جهان است. این جنگل با مساحت تقریبی ۵۵ هزار کیلومتر مربع، در دو کشور ایران و آذربایجان قرار دارد. ریشه‌های این جنگل به دوران ژوراسیک باز می‌گردد و غالباً آن را با عنوان «موزه طبیعی» می‌شناسند. اما به‌مرور زمان بخش عمده‌ای از این ناحیه به مناطق شهری و زمین‌های کشاورزی تبدیل شده است. موقعیت استراتژیک این منطقه در میان آسیا و آفریقا آن را به زیستگاهی کلیدی برای بسیاری از گونه‌های پرنده تبدیل کرده که میان این دو قاره مهاجرت می‌کنند.
این جنگل با آن که تحت حفاظت سازمان‌های محیط زیست و میراث فرهنگی ایران قرار دارد با جنگل‌داری نامناسب، زراعت و قاچاق چوب در معرض نابودی است. نام «هیرکان» نسخه‌ی رومی واژه‌ی فارسی «گرگان» است که به معنای سرزمین گرگ‌هاست.
در روز پنج‌شنبه، ۱ تیر ۱۳۸۵ جمهوری آذربایجان برای ثبت جنگل‌های هیرکانی در میراث جهانی یونسکو درخواستی را ارسال کرد. یونسکو پس از بررسی این درخواست‌نامه، اعلام کرد از آنجایی که جمهوری آذربایجان تنها ۲۰ هزار هکتار از این جنگل‌ها را در خود دارد، در حالی که ۲ میلیون هکتار از این جنگل‌ها در ایران است، این مکان بایستی با نام هر دو کشور ثبت شود. به هر حال، ایران نپذیرفت که نامش به‌ترتیب حروف الفبا بعد از نام آذربایجان قرار بگیرد، آن طور که در قانون رایج است. علت آن بود که سهم این کشور از این جنگل بسیار بیشتر از آذربایجان بوده. این اختلاف برای سیزده سال پابرجا باقی ماند تا در نهایت در جولای ۲۰۱۹، این جنگل‌ها به‌شکلی که ایران خواسته بود (قید نام ایران جلوتر از نام آذربایجان) ثبت شد.
برای رزاق‌منش تهدید دائمی و حمله به طبیعت چیزی بیشتر از خسران محیط زیست است. عکس‌های او، که در قامتی زیبا با چاپ به‌شیوه‌ی گام بیکرومات عرضه شده‌اند، نشان‌گر زیبایی محض این جنگل هستند. علی‌رغم سرشت دست‌نخورده‌ای که هر یک از این مناظر دارند، آنها از حضور بی‌رحمانه و مخرب انسان خبر می‌دهند. رزاق‌منش ترجیح داده تجاوز انسان را به تصویر نکشد تا از این طریق واقعیت خودش را در جهانی عاری از چنین رفتاری بسازد. او همچنان به این جنگل‌ها سر می‌زند و به گفته‌ی خودش «آنجا تنها جایی است که احساس تنهایی نمی‌کنم.»»
نمایشگاه عکس‌های مهرعلی رزاق‌منش در موزه Foam در آمستردام هلند تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۰ (۱۲ شهریور ۱۳۹۹) ادامه دارد.
