تصویر ۱. فلیپه خاکُمه. بدون عنوان ۹. لوییس سیلوا از پُرتوکابِیّو، ونزوئلا. سه ماه پیش خانه‌اش را ترک کرد. او گفته: «وقتی می‌دیدم نوه‌هایم گرسنه می‌خوابند قلبم شکست. به همین خاطر است که به جاده زدم.»
جایزه‌ی استعداد نوظهور عکاسی لنزکالچر هر سال فرصتی فراهم می‌آورد برای آشنایی با عکاسان بااستعداد و ناشناخته در سرتاسر جهان. از میان صدها عکاس شرکت‌کننده در فراخوان ششمین جایزه‌ی استعداد نوظهور لنزکالچر (گالری عکس‌های شرکت‌کننده در این رقابت)، داوران این رقابت ۲۵ عکاس را به‌عنوان استعداد نوظهور در عکاسی برگزیده‌اند.
از زندگی روزمره تا محیط‌های برساخته و فراواقعی، از مسائل اقلیت‌های جنسی، نژادی و اجتماعی تا تکنولوژی تشخیص چهره و تصویرگری سه‌بعدی، عکس‌های برگزیده‌ی ششمین جایزه‌ی استعداد نوظهور لنزکالچر از امکانات وسیع بیان خلاقانه و ارتباط عاطفی در عکاسی خبر می‌دهند. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به هشت انتخاب برتر داوران و نیز عکس‌های دیگری از مجموعه‌های برگزیده در این رقابت.
عکاس هلندی-مراکشی هاجر بنجیدا[۱] در مجموعه‌ی «آتلانتا مشهورمان کرد» از نگاه یک زن جوان نگاهی داشته به دنیای استریپ‌کلاب‌های آتلانتا و زنانی که نقش مهمی در صحنه‌ی موسیقی هیپ‌هاپ دارند. او با نزدیکی به سوژه‌هایش و تصویر کردن آنها در نقش‌هایی چون مادری، وجوه دیگری از این افراد را به نمایش گذاشته است.
بنجیدا دارای مدرک کارشناسی عکاسی از دانشگاه هنرهای اوترخت است.
حساب کاربری اینستاگرام او: @hajarbenji
عکاس ایتالیایی ساکن لندن سیلویا د جُرجی[۲] در مجموعه‌ی «تکه‌های منظره» فرآیند عکاسی آنالوگ را با تکنیک‌های کلاژ تصاویر یافت‌شده در طبیعت ترکیب کرده و نقش‌هایی فراواقعی و باستان‌شناختی شکل داده است. به‌زعم انا دَنِمان «رویکرد حس‌برانگیز و بی‌زمان او بازتابی است از جهان آسیب‌پذیر و درحال‌تغییر پیرامون ما و نیز تکه‌تکه‌شدن حافظه».
د جُرجی دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد هنرهای تصویری از کالج هنر کَمبِروِل لندن و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از کالج هنر ویمبلدن است. وبسایت او: silvia-degiorgi.com
عکاس آمریکایی ترا فاندریست[۳] در مجموعه‌اش با عنوان «زندگی در اُزارکس» با عکس‌هایی صمیمی و همدلانه از زندگی روزمره در منطقه‌ی روستایی اُزارکس در آرکَنزاس آمریکا، ما را با زندگی اهالی این منطقه آشنا کرده است. همان طور که جکلین بِیتْس نوشته است: «از رسوم روزمره تا مناسک گذر، ترا با تصاویرش از لحظات آرام و واقعیات دشوار زندگی در این منطقه‌ی دوردست، اندیشگری و توجهش را نشان داده. کاوش او در زندگی این مردمان عمیقاً باورپذیر و گیرا است.»
فاندریست پس از کار به‌عنوان آتش‌نشان و کار در پارک ملی در ۲۷ سالگی عکاسی را آغاز کرد و به‌عنوان عضو فعال انجمن نشنال جئوگرافیک یور شات عکاسی مستند را یاد گرفت. او با شرکت در کارگاه عکس میسوری در سال ۲۰۱۷ به وادی عکاسی جدی پا گذاشته و جامعه‌ی خود در منطقه‌ی روستایی اُزارکس را مستند کرده است. وبسایت او: terrafondriest.com
عکاس سوییسی ماتئی فکسنینو[۴] در پروژه‌اش از زنان زندانی دعوت کرده است تا از طریق زبان مُد و فشن خود را ابراز کنند. او با همکاری سه طراح مد تلاش کرده از طریق جنبه‌های فراکاربردی مد هویت جدیدی از این افراد زندانی نشان دهد. فکسنینو از طریق جامه‌هایی که به تن آنها کرده و ژست‌هاشان تصورات‌مان از افراد زندانی را تغییر داده است. همان طور که لُرا پرسْلی خاطر نشان کرده، «این پروژه نشان‌گر قدرت مولد عکاسی در احیاء‌گری است، و بازسازی هویت شخصی برای التیام و ازسرگیری زندگی. این پروژه همچنین می‌تواند کاربرد عکاسی در دادن صدا به افراد کمتردیده‌شده و به‌حاشیه‌رفته را نشان دهد».
فکسنینو از سال ۲۰۱۵ عکاسی را آغاز کرده و پس از مطالعه‌ی عکاسی در مدرسه‌ی CEPV در ویوه سوییس به عکاسی مد مشغول شده است. وبسایت او: matfocs.com
در مجموعه‌ی عکاس آمریکایی جان هنری[۵] مادرانی را می‌بینیم که فرزندان‌شان را به آغوش کشیده یا در بالین گرفته‌اند. هنری با این پروژه، که در مناطق مختلف آمریکا تهیه شده، تلاش کرده است ترس و خطر از دست رفتن جان نوجوانان و جوانان آفریقایی‌آمریکایی بر اثر خشونت و بی‌عدالتی را نشان دهد.
وبسایت جان هنری: jonhenryphotography.com
عکاس اکوادوری فلیپه خاکُمه[۶] وضعیت غم‌انگیز ونزوئلا را به‌شکلی تازه به تصویر کشیده است. او در مجموعه‌ی «راه‌نوردان: مهاجرت ونزوئلایی‌ها» تصویر اسکناس‌های این کشور، که با تورم شدید اقتصادی به میزان قابل توجهی ارزش خود را از دست داده‌اند، را با تصویر مهاجران ونزوئلایی و داستان‌شان درآمیخته است.
خاکُمه تمرکزش روی مسائل مهاجرت و حقوق بشر را پس از مطالعاتش در مدرسه‌ی اقتصاد لندن آغاز کرده است. وبسایت او: felipejacome.com
عکاس چینی ساکن آمریکا گوئانیو ژو[۷] در پروژه‌ای شخصی و از نظر زیبایی‌شناختی چشمگیر با عنوان «خانه‌ی سانسورشده‌ی موقت»، با آراستن خانه‌ی خانوادگی‌شان در پکن چین به عکس‌های مختلف، فضایی نامتعارف را شکل داده است. او در این پروژه عکس‌هایی از پروژه‌ی قبلی‌اش از مردان همجنس‌گرا در محیط زندگی‌شان، پاره‌هایی از مجلات مد که طی دوران نوجوانی‌اش جمع می‌کرد و نیز عکس‌های آلبوم خانوادگی‌شان را در خانه‌ی نوجوانی‌اش در پکن قرار داده تا اصول ناهمجنس‌خواهی والدینش را به هم بزند.
وبسایت او: xuguanyu.com
عکاس هلندی مارول هریس[۸] در مجموعه‌ی «سفر درونی» ما را با سفری همراه کرده که از زن بودن آغاز و به مرد بودن ختم می‌شود. او در این مجموعه، اندوه، شک، درد و پروسه‌های درمانی‌اش را به تصویر کشیده و عکاسی را ابزاری برای بیان بی‌واسطه‌ی فشارها، سرخوردگی، تنهایی، کشف و بیان هویت پیچیده‌اش به‌عنوان یک فرد تراجنسیتی (ترنس) به کار گرفته است.
هریس در هلند بزرگ شده و دانش‌آموخته‌ی دانشگاه عکاسی کاربردی است. وبسایت او: marvel-harris.com
منتخبی از عکس‌های سایر مجموعه‌های برگزیده:
برای دیدن تمامی مجموعه‌ها به این سایت لنزکالچر – برگزیدگان ۲۰۱۹ رجوع کنید.
پی‌نوشت‌ها:
[۱] Hajar Benjida
[۲] Silvia De Giorgi
[۳] Terra Fondriest
[۴] Matei Focseneanu
[۵] Jon Henry
[۶] Felipe Jacome
[۷] Guanyu Xu
[۸] Marvel Harris