نمایشگاه «ویویان مایر: عکسهای رنگی» در هاکسلی-پارلر گالری
هماکنون نمایشی از عکسهای رنگی کمتردیدهشدهی ویویان مایر (۱۹۲۶ – ۲۰۰۹) در هاکسلی- پارلر گالری لندن در حال برگزاری است.
ویویان مایر بیش از چهل سال پرستار کودک خانوادههای شیکاگویی بود. او در اوقات فراغتش در خیابانهای شیکاگو و نیویورک قدم میزد و لحظات زندگی روزمرهی شهری را با دوربین خود ثبت میکرد. اگر چه مایر طی دوران زندگیاش ناشناخته باقی ماند، اما مجموعهآثارش بالغ بر ۱۰۰.۰۰۰ نگاتیو در سال ۲۰۰۷ کشف شد.
این آثار، که بین سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۸۴ تهیه شدهاند، تصویرگر خیابانهای شیکاگو و نیویورک و نیز شماری از خودنگارههای او هستند. عکسهای رنگی مایر طی ۳۰ سال پایانی زندگی او تهیه شدهاند، زمانی که او کار با دوربین ۳۵ میلیمتری را آغاز کرده بود. در این دوران او قریب به ۴۰.۰۰۰ اسلاید رنگی اکتاکروم تهیه کرد.
کارهای رنگی او نسبت به عکسهای سیاهوسفیدش جنبهی انتزاعیتری پیدا کردهاند. او در این دوران دوربینش را به سمت بافتها و الگوها، اشیاء یافتشده، روزنامهها و نقاشیهای دیواری گرفت. عکسهای به نمایش درآمده از مایر نهتنها نشانگر مهارت ترکیببندی او هستند که نیز از درک او نسبت به ظرافتهای هارمونی رنگی درون کادر عکس خبر میدهند.
«مایر از نخستین شاعران عکاسی رنگی است. دیدن عکسهای او چون روخوانی رفتار آدمی است، کشف لحظات پوشیده، آشکارسازی ژستها یا حالات چهره – رخدادهای زودگذری که زندگی روزمرهی خیابان را بدل به مکاشفهی او کردهاند.» جوئل مایرُویتس، از مقدمهی کتاب ویویان مایر: آثار رنگی (۲۰۱۹).
مایر در ۸۳ سالگی از دنیا رفت و بیش از ۱۵۰.۰۰۰ عکس از خود بهجای گذاشت – بهشکل عکس، نگاتیو، ترنسپرنت و رولهای فیلم ظاهرنشده. اگر جان مَلوف در سال ۲۰۰۷ این بدنهی عظیم کاری را کشف نمیکرد، احتمالاً همهی این عکسها از دست میرفتند. در نتیجهی این کشف، اینک آثار مایر ستایشی جهانی کسب کردهاند و از سال ۲۰۱۰ در موزهها و گالریهای جهان به نمایش درمیآیند. همچنین، فیلم مستندی از او با عنوان کشف ویویان مایر (۲۰۱۳) ساخته شده که نامزد دریافت جایزهی آکادمی آوارد شده است.
نمایشگاه «ویویان مایر: عکسهای رنگی» تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۹ (۲۳ شهریور ۱۳۹۸) در Huxley-Parlour Gallery لندن ادامه دارد.