نمایشگاه نقاشی حامد بهروزکار با عنوان «رویاهای ایرانیان» ساعت ۱۶ روز جمعه دی ماه در گالری سیحون افتتاح می‌شود.
بهنام بهزادی دربارهٔ این نمایشگاه نوشته است:
«درست بیست و پنج سال پیش بود که در مسابقات هنری دانش آموزان کشور با حامد بهروزکار آشنا شدم. واسطه ی این آشنایی، نقاشیهایی از او بود. یک کپی برابر با اصل از یکی از عکسهای نصراله کسرائیان که با پاستل گچی کشیده بود. شاید حاصل تعریفی از نقاشی در روزهای جوانی، که میبایست تا حد نهایت واقعگرایانه باشد یا شاید هم نتیجه ی جذب های ناخودآگاه به یک تصویر بومی. حامد بهروزکاری که آن روز‌ها می شناختم علاقه یا شاید تعصب عجیبی به هنرهای ایرانی داشت. ازشعر و خط فارسی گرفته تا صنایع دستی. از نگارگری و کتاب آرایی ایرانی تا معماری سنتی و مذهبی و البته در پس زمینه همه ی این‌ها همواره موسیقی ایرانی هم شنیده میشد.
لطیفه ی زندگی اینکه کسی مثل او برای تحصیل رشته نقاشی سر از اصفهان درآورد تا مشعوف شهری شود که عصاره ی تاریخی همه ی این‌ها بود، تا جایی که سفر تحصیلی چند سال هاش به اقامتی چهارده، پانزده ساله بدل شد. و لطیفه ی هنر اینکه انگار هنرمندان، همه ی عمر به دل مشغولیهایشان وفادار می مانند یا دل مشغولیهایشان آنها را رها نمیکند. دستکم حامد بهروزکاری که من در این ربع قرن میشناسم اینطوری است. حرکتاش از واقعگرایی روزهای جوانی، به انتزاعی رسید که حالا در معرض تماشای ما است اما از دید من به عنوان یک بیننده ی عادی علاقمند، همچنان شامل همان دل مشغولیهای همیشگی است.
در ترکیب بندیهایی که‌گاه نگارگری و گاهی معماری ایرانی اسلامی را تداعی میکند، نقشهایی را میبینم که شاکل های اصلیشان از حروفی به خط نستعلیق میآید اما نه خطاند و نه خوشنویسی. گاهی هم مُهرهای قدیمی و تکههای کاشی مانند مکرری در کنار هم مینشینند تا تصویری بسازند که همه ی این‌ها هست و چیزی بیشتر را هم روایت میکند. نقاشیهایی که با کنارهم قرارگرفتن بیشمار جزئیات، کل بزرگی را شکل می دهند تا یادآور سنت هنری کهن این سرزمین باشند، از کاشی کاری و نگارگری گرفته تا سیاه مشق و فرش و خاتم.
عنصر اصلی خواب‌های ایرانی بهروزکار درخت‌ها هستند. درختهایی که‌گاه از باغ ایرانی میآیند و‌گاه از نگارگری، اما به انتزاعی امروزی رسیدهاند. حتی آدم‌هایش هم تداعی کننده ی درخت‌ها هستند، درختهایی که از آدم‌های خوابیده شکل گرفتهاند و ما را به خواب‌های نقاش میبرند. خوابهایی که روشن و رنگیناند و مثل همان سالهای جوانی همچنان پر از امید و خوشبینی. شاید هم برای آنکه در بیداریاش اینطور ساعتها، روز‌ها و ماههای متمادی را صرف کیمیای آفرینش یک خواب پر از جزئیات می کند، خوابها باید شیرین باشند».
حامد بهروزکار فارغ التحصیل نقاشی از دانشگاه آزاد و برنده نهایی در Iranian Contemporary Art به انتخاب ادوارد لوسی اسمیت است و تاکنون چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی برگزار کرده است.
زمان: ۲۶ دی- ۷ بهمن بازدید: ۱۱- ۱۹
گالری دوشنبه‌ها تعطیل است.
آدرس: خیابان وزراء، کوچه چهارم، شماره ۱۱، گالری سیحون