عودلاجان و چال میدان

مجید بختیاری


محله عودلاجان و چال میدان درکنار سنگلج و بازار متعلق به دورانی است که طهران دهی بیش نبود و تنها به این چهار محله تقسیم می‌گردید و مردم آن به لهجه خاص خود سخن می‌گفتند محله عودلاجان به اعتبار مفهوم کلمه آن (به معنی تقسیم آب مصرفی اهالی شهر) نام گرفت و بعدها به دلیل مرتفع بودن، سکونت گاه اعیان و اشراف آن زمان گردید.
نام چال میدان به دوران‌های بسیار دورتری باز می‌گردد. زمانی که شاه طهماسب اول جهت حفاظت از شهر تازه تاسیس طهران که به انگیزه ایجاد یک مرکز تجاری ساخته بود. اقدام به استخراج سنگ‌های این منطقه نمود تا برج و باروئی به دور شهربنا کند، در نتیجه دراین محل چاله بسیار عمیقی حادث گردید که بعدها به چال میدان معروف شد.
بدلیل وجود دو مرکز بسیار قدیمی آئین تشیع دراین مناطق (بقعه امامزاده یحیی وبقعه امامزاده سید اسماعیل) و نیز شکل گیری و توسعه آیین تعزیه خوانی و روایت نهضت عاشورا و نیز تمرکز مراکز اقتصادی آن زمان محله بازار در مجاورت این منطقه و رشد توسعه شهر بدست مهاجران و نیاز به حفظ و حراست از قلمرو حاصله، فرهنگ جدیدی در این منطقه زده شد که همانا فرهنگ پهلوانی و قلندری است که با اتکاء به ارزش‌های مذهبی از دل زورخانه‌ها رشد و توسعه یافت.
۸ قطعه عکس ارائه شده دراین نمایشگاه چکیده‌ای است از صدها عکس که ۱۰ سال پیش به سفارش مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران در راستایی سندیت بخشیدن به هویت فرهنگی ..اجتماعی محلات طهران قدیم با عنوان پروژه‌های تحقیقاتی بافت فیزیکی اجتماعی محلات عودلاجان و چال میدان بمدت ۳سال تهیه و ثبت و ضبط گردیده است.
امیدوارم تا ثمره این تلاش چند ساله مورد توجه مخاطبین عام و خاص عکاسی قرار گیرد.