تهمینه منزوی . خرداد ۱۳۸۹
عکس: تهمینه منزوی . از مجموعه مستندنگاری ناواضح . عکاسی آنالوگ . ۲۵×۵۰ سانتیمتر . ۱۳۸۹
روزهای زیادی از زندگی من در خیابان انقلاب تهران گذشته؛ تئاتر شهر رفتن‌ها و آن دورانِ خوشِ هنرستان، دانشگاه و… تا به امروز.
وقتی عکاس باشی آن هم عکاس مستند احساسِ دِین میکنی که بعضی کارها را به طور حتم باید انجام داد. این مجموعه یکی از همین بایدهاست، عکاسی از خیابانی که سالهاست مرا در خود جای داده، با مردمانی که با صمیمیت (یا بی هیچ) از کنار هم گذشتیم و ناخواسته، خاطراتی برای یکدیگر رقم زدیم.
عکسها توسط یک دوربین قطع متوسط گرفته شده با نگاتیو قطع کوچک تا بتوانم به واسطه این عمل، به یک عدم وضوح اتفاقی دست یابم. این عدم وضوح ارجاعیست به حال و هوای خاطرهیی مجموعه و همچنین دست یافتن به تجربهیی نو در عکاسی مستند (برای خودم). مستندنگاریهای ناواضح شاید یک تجربهست برای ستایش این خاطرات، خاطراتی که به واسطهی این عکسهای به ظاهر شخصی، مُبدل به خاطراتی برای همگان شده.