در آخرین روزهای اسفند ۸۷ خبر خوشی منتشر شد.
«انجمن ملی عکاسی ایران با نام انجمن عکاسان ایران به عنوان اولین سازمان مردم نهاد (NGO) و فراگیر در هنر عکاسی، پیرو مصوبه روز چهارشنبه ۲۱ اسفند ۸۷ کمسیون ماده ده قانون فعالیت احزاب و جمعیت‌ها در وزارت کشور به ثبت رسید.»
و به این ترتیب انجمنی که در اسفند ۸۴، با انتخاب هیات موسس پی ریزی شد، پس از سه سال انتظار، در اسفند ماه ۸۷ مشروعیت یافت.
این خوش خبری، چند روزی پس از آن رسید که زمان تشکیل مجمع عمومی اعلام شده و همزمان بود با انتشار سلسله گفت‌وگوهای ما با اعضای هیات موسس انجمن عکاسان. +
پس بیراه نیست اگر بگوییم اسفند، ماه انجمن عکاسان شد.
اما امروز که فروردین ۸۸ را سپری می‌کنیم، انتشارسلسله گفت‌وگوهای ما درباره انجمن عکاسان به پایان رسیده است. گفت‌وگوهایی که با ده تن از اعضای سیزده نفره هیات موسس، مشاور حقوقی آنها، یک منتقد و یک حقوقدان انجام شده بود و همانطور که پیش از این نیز اشاره شد یادگاری خواهد بود برای ثبت در تاریخ عکاسی کشورمان.
هدفمان این بود که با یکایک سیزده عضو هیات موسس سخن بگوییم اما شتاب گرفتن رویدادهای مربوط به انجمن در روزهای پایانی سال، سبب شد بسیاری از پرسش‌ها خود به خود پاسخ بیابند و نکات مبهم روشن شود.
اما این به معنی پایان راه نیست. ما در انتظار تشکیل مجمع عمومی، انتشار اساسنامه انجمن و انتخاب هیات مدیره هستیم و در این راستا موضوعاتی بسیاری وجود دارد که می‌توان به آنها پرداخت. بنابراین سایت عکاسی همچنان با علاقه و با اصرار بر بی طرفی خود، این موضوع را پیگیری می‌کند.
از شما دوست گرامی، که یکی از اعضای مجمع عمومی و از ارکان انجمن خواهید بود، هم تقاضا داریم تا پرسش‌های خود را با ما در میان بگذارید.
