ایران، مردم، راه‌ها و مناظر، عنوان نمایشگاهی ازعکس‌های ۵۶ عکاس معاصر ایرانی به همراه عباس کیارستمی و ریکاردو زیپولی، است که در مرکز فرهنگی کاندیانی در روز دوشنبه، ۵ شهریور سال جاری، ۲۷ اوت همزمان با جشنواره‌های بین المللی هنر و فیلم ونیز گشایش خواهد یافت و تا تاریخ ۲۲مهرماه ۱۴اکتبر۲۰۰۷ ادامه خواهد داشت. این نمایشگاه توسط مرکز فرهنگی کاندیانیCandiani Cultural Center در شهر مِسترِ همجوار با شهر تاریخی ونیز و حمایت نهادهایی همچون دانشگاه کافوسکاری ونیز، بخش تولیدات فرهنگی شهرداری ونیز، اورینت اکسپلورر Orient Explorer و Kel 12 و بخش فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در رُم برگزار می‌شود. تعداد ۱۲۲عکس از جنبه‌های گوناگون زندگی، فرهنگ و طبیعت ایران که در این نمایشگاه در معرض دید همگان قرار خواهد گرفت و کار گزینش آنها توسط پروفسور ریکاردو زیپولی انجام شده است. عکس های این نمایشگاه در کتابی که انتشارات مارسیلیو Marsilio در ونیز منتشر کرده به چاپ رسیده است. ۷۰ قطعه از این آثار، زندگی مردم ایران را به تصویر می کشند و به دست عکاسان معاصر ساکن ایران گرفته شده اند. بخشی که به راه‌های ایران اختصاص یافته، شامل ۴۰ قطعه عکس است که ۲۰ قطعه‌ی آن توسط کارگردان و عکاس مشهور، عباس کیارستمی گرفته شده و۲۰ قطعه عکس دیگر، توسط ریکاردو زیپولی؛ عکاس، پژوهشگر و استاد فرهنگ ایرانی در دانشگاه کافوسکاری عکسبرداری شده اند. ۱۲قطعه عکس دیگر نیز که توسط ریکاردو زیپولی گرفته شده اند، مناظر طبیعی ایران را به تصویر می کشند. کتاب با گفتارهایی از شهردار ونیزMassimo Cacciari، رییس تولیدات فرهنگی Luana Zanella، مدیرمرکز فرهنگی کاندیانی Roberto Ellero و پروفسور ریکاردو زیپولی Ricardo Zipolio همراه شده است.
ریکاردو زیپولی که همراه با محمدرضا طهماسب پور؛عکاس و پژوهشگر، این پروژه را هدایت کرده است، توضیح می دهد: “شخصیت عباس کیارستمی نقش محوری را در پیدایش کل مجموعه ایفا کرد. کیارستمی در عکس ها و فیلمهایش؛ با موفقیت، درکی نو و تأمل برانگیز، وطنش را معرفی کرده، زندگی و دید کاملی را به ایران زیبای حقیقی می بخشد. دید عکاس از ایران، به طور همزمان، بسیار دیگرگونه و شبیه دنیای ماست و به همین دلیل، ما برای آن ارزش بسیاری قائل می شویم. این نگرش، در سازماندهی نمایشگاه بسیار مفید واقع شد و الهام بخش معیارهای به کار گرفته شده در انتخاب تصاویر بود.”
این تجربه، منجر به تمایلی برای بررسی گسترده‌تر عکاسی معاصر ایرانی شد، که با کوشش ها و پیشنهادهای تنی چند از صاحبنظران و عکاسان ایرانی، از جمله محمدرضا طهماسب پور، دچار تحولی غیر منتظره شد. فراخوانی عمومی برای بروزعلایق و دیدگاه های گوناگون در میان عکاسان ایرانی مطرح شد تا عکس هایی گردآوری شود که از میان آنها، تصاویری برای یک نمایشگاه مروری بسیار گسترده انتخاب شود. این ابتکار، به از میان بردن هرگونه پیش فرضی کمک کرد و بی درنگ به مرحله عمل رسید. این فراخوان در تاریخ۳۰ دسامبر۲۰۰۶ بر روی یک وب سایت که به همین منظور طراحی شد، قرار داده شد و در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۰۷ -۹دی تا۱۰بهمن ماه ۸۵- به پایان رسید. شرایط شرکت در نمایشگاه به طور کلی به این شرح بود: عکاسان، باید ایرانی هایی می بودند که در ایران کار می کردند و عکس‌ها، باید نمایانگر رویدادها و واقعیت های دنیای ایرانی می بودند.
واکنش ها بی نظیر بود. ۳۱۴ شرکت کننده با ۳۷۲۳ عکس در این فراخوان شرکت کردند. مجموعه عکس های گردآوری شده، دیدگاهی بی همتا از یک کشور بسیار قدرتمند و دارای تنوع فوق العاده ارائه می داد. گزینش عکس ها با توجه به کیفیت والای آنها با قربانی کردن‌های بی شمار همراه بود، اما سرانجام، مجموعه ای از۷۰ عکس که به ایده‌ی “مردم” اختصاص داشت از آثار۵۶ هنرمند که تعداد ۱۵ نفر از آنان زن و ۴۱ نفر مرد بودند برگزیده شد.
در عکس هایی که با موضوع “منظره” توسط ریکاردو زیپولی گرفته شده بودند، عدم حضور تمام و کمال اشخاص، بی درنگ آشکار می شود و از این رو، کامل کننده ی توصیف این دنیا در تصاویر دو بخش دیگر می شود. بخشی که منحصرا به “مردم” اختصاص یافته و بخش مختص “راه‌ها ” که مردم و منظره در آن به هم می پیوندند. شالیزارهای برنج و بیابانها، کوه های ناهموار و دشت های مسطح، زمینهای شاداب و صحراهای خشک، مناظر چند رنگ و چشم اندازهای تک رنگ، فرم های هندسی و تصاویر بهشت گونه، دریاچه های نمک و برکه های منعکس کننده تصاویر، باغچه های بی عیب و نقص و زمینهای طبیعی، هر چهارفصل، قله های پوشیده شده از برف در کنار تابستانهای آفتابی، برگهای خزان پاییز در کنار گلهای وحشی بهار. انتظار می رود که این عکس‌ها، تصویر کشوری آشنا و در عین حال متفاوت را بدهند که معمول ترین تصویرگری آن، به عنوان تضمینی برای درکی جهانی به زبان عکاسی ارائه می دهد و آن طور که هنری کارتیه برسون امید داشت؛ خطاب به چشم، ذهن و دل صحبت می کند.
دکترروبرتو اِلِرو Roberto Ellero مدیر مرکز فرهنگی کاندیانی، می گوید: ” برای مرکز فرهنگی کاندیانی، برنامه ماه سپتامبر با عکاسی ایرانی، نقطه عطفی جدید به وجود می آورد که مرکز مِسترِه Mestre را در مطالعات هنری معاصر، به صف اول می آورد. این تصمیم، یعنی تمرکز بر روی ایران و عکاسانش، نمایانگر کاری بسیار شجاعانه در جهت کشف و سهیم شدن در دنیاهای به ظاهر دور افتاده است که در بردارنده روح یک شهر جوان و امروزی است که خود گذرگاه فرهنگها و دانش جدید است.”
فهرست نهایی پذیرفته شدگان این نمایشگاه را عکاسان زیر که برخی از آنان با هزینه‌ی شخصی در روز گشایش نمایشگاه در کشورایتالیا حضور خواهند داشت، تشکیل می‌دهند:
فرزاد آریان نژاد/ علی آقا ربیع/ مهدی اشرفی ورزیده/ نیما افشار نادری/ سعیده اکبری/ ساغر امیرعظیمی/ کامران بختیاری/ کاوه بغدادچی/ ابراهیم بهرامی/ فاخته جلایر نژاد/ کتایون جوان/ سهراب حسینی/ محمد حسن خالقی/ احمد خطیری/ زینب خوبرو/ حمیده ذوالفقاری/ محمد رازدشت/ حسن رجبی نژاد مقدم/ علی زارع/ مریم سپهری/ ابراهیم سیسان/ شهروز شریفی نسب/ علی شکری/ علی اکبر شیرژیان/ قاسم شیشه گری/ حمید صادقی/ ابراهیم صافی/ امین رضا طلاچیان/ حسن غفاری/ فرزانه فردوسی میلانی/ آیه فرشتوادی/ محمدرضا فرطوسی/ امیر قادری/ امیرعلی قاسمی/ محمد قدمعلی/ مهدی کاوه ای/ محمد کوچکپور کپورچالی/ مجید کورنگ بهشتی/ نسیم گلی/ حسین مسافری/ امیر حسین محمودی/ بتول مختاری/ نفیسه مطلق/ منصوره معتمدی/ سید عبدالحسین موسوی/ مینا مومنی/ محمدرضا میرزایی/ رضا نجفیان/ امین نظری/ شیوا نوروزی/ امیر حسین نوریان/ حامد نیرومند قوچانی/ محمد نیک عهد/ مرتضی نیکوبذل/ سید حمید هاشمی/ حامد یغماییان