در پی درج مطلب مشارکت صفر اعتراض ۲۰ دیدگاه های زیر برای سایت ارسال شده که ملاحظه می کنید.

علی سامعی – با مطالعه متن مشارکت صفر اعتراض ۲۰ احساس شرمندگی کردم.نمی دانم در طی سالهای اخیر چه چیز باعث شده که عکاسان بیشتر چهره منفعل به خود بگیرند وکمتر وارد تشکلات و اینجور چیزها شوند.نمی دانم ماهیت انفرادی بودن عکاسی باعث این قضیه شده یا تحمل ناملایمات ؟اما هرچه که هست باتوجه به جناح های مختلف موجود لا اقل عده ای از عکاسان تر جیح می دهند وارد این مسایل نشوند و وقت وانرژی خود را صرف فعالیتهای انفرادی نمایند.با این وجود مزایای تشکیل این انجمن کاملا واضح است.اینجانب آمادگی همه جانبه خود را برای همکاری در این خصوص اعلام می دارم.خلاصه فعالیتهای اینجانب در سایت عکاسی دات کام موجود است.

مینا مومنی – لزوم تشکیل انجمن صنفی عکاسان ایران امری غیر قابل انکار است.در جوامع رو به رشد مانند ایران احقاق حقوق صنفی بصورت فردی اگر غیر ممکن نباشد بسیار دشوار است.نبود مرجعی که بتواند در کنار کمک به یک صنف و حمایت از حقوق و جلوگیری از سوءاستفاده های رایج موجب دلگرمی و ثبات شود همواده مشکل ساز بوده است.چه بسادر صنف های هنری این مشکل صد چندان بوده و بدلیل نبود انجمنی جهت رجوع ،حقوق قانونی و انسانی رایج در هر رشته پایمال می شود و عرصه فعالیت برای عده ای راحت تر و عده ای دیگر بسیاردشوار می گردد.
عکاسان ایران باید با همکاری با یکدیگر انجمن صنفی عکاسان کشور را تشکیل دهند.شروع این امر نیازی به یکسان بودن سلیقه ها نداشته بلکه فقط به همیاری و کار گروهی نیازمند است.با یک فراخوان ونشست گروهی و تایین سرپرت و ناظر و … می توان این انجمن را تشکیل دادو به دور از هر جنجال و هیاهو از امکانات نه چندان استاندارد امابهتر از هیچ استفاده نمود.

ویشتاسب ابراهیمیان – پیرو مطلب انجمن عکاسان ایران عرض شود به خدمت شما که ما ایرانیها دراغلب موارد عادت به لقمه های آماده داریم بنابراین وبا توجه به اینکه در این سرزمین هرهموطنی به خصوص در حیطه ی هنر خود را مرجع کل می داند و خود را وافکار وهنر خود را قبول داردولاغیر؛آیا بهتر این نیست در خصوص تشکیل این انجمن شما که دستی در کار دارید یک اساسنامه تنظیم کرده وآنرا به شور بگذارید؟ تصور اینجانب براین است که هنرمندان عکاس شور چون تا به حال با یک چنین مقوله ای آشنا نبوده اند وبا توجه به اینکه با کلیت مطلب مانوس نمی باشند با این کار (به شور گذاشتن یک اساسنامه ی پایه) خواه ناخواه وارد بحث شده وبه یاری خداوند وبا مساعی شما تشکیل چنین انجمنی تحقق یابد.