بازنگری و روزآمد کردن مطالب آموزشی در رشته های دانشگاهی از جمله ضروریاتی است که بر مبنای پیشرفت و توسعه علوم وفنون و یافته های جدید باید در راس امور علمی و برنامه های تحصیلی دانشگاه ها قرار گیرد.اما با گذشت بیست سال از تاسیس رشته عکاسی در ایران و راه اندازی مقطع تحصیلی فوق لیسانس برای این رشته هنوز از تغییرات جزیی مصوب وزارت علوم در این رشته خبری نیست و مطالب آموزشی در این رشته با همان کاستی هایی که از ابتدای برنامه ریزی درسی این رشته گریبانگیر آن بود با کمترین امکانات و تاکید بر روشهای تجربی در دانشگاه ها تدریس میشود.
این در حالی است که برخی از روش ها و تکنیک های فعلی مدت هاست که از نظر علمی و بازدهی اقتصادی در آموزش کنار گذاشته شده اند و مطالب جدید و روزآمد در این رشته که پیوستگی عمیقی با تکنولوژی دارند بسیار فراتر و پیچیده تر از مباحثی است که در کلاس های درس رشته عکاسی در دانشگاه های ایران تدریس میشود. صرف ساعتها وقت و هزینه برای تدریس مطالبی که هیچ کارآیی بیرونی ندارند هیچ توجیهی ندارد و فارغ التحصیلان این رشته با اندک آموخته های ضعیف در این رشته که توشه ای قابل توجه برای ادامه کار به شمار نمی آید در مواجهه با نیازهایی که از جمله بازار کار از آنان طلب میکند خود را کاملآ درمانده و بی تجربه می بینند. اما برخی کتابهای درسی عمومی از جمله زبان و معارف و …. که نیازهای ثانوی و دروس مشترک کلیه رشته ها هستند هر از گاهی بازنگری و تجدید نظر می شوند ولی دروس اصلی این رشته با توجه به دگرگونی های سریع تکنولوژی در سالهای اخیر و ناکارآمدی بسیاری از این دروس تاکنون مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است.
نوشته شده توسط : محمد رضا طهماسب پور . ۲۶ ابان ۱۳۸۲