شهر من جایى است که نه «ش» آن دچار نقطه‌های بیشترى شده باشد، نه «ه» آن دستخوشِ تخفیف و نه «ر» آن مشدّد و غلتان. با مربّع به میهمانى شهر رفتن و ماندن؛ و ماندن تا جایى که خطوط پیکَر ش بیایند و در مربّع چنان مستقر شوند که هندسهٔ مربّع شروع به صرف کردنِ ضمایر شهر کند. من دَر، تو آسمان، او پنجره، ما دوچرخه، شما انعکاس، ایشان… در دستگاه مختصات شهر امروز، حافظهٔ تلفن‌های همراه، کیلوبایت به کیلو بایت خاطرهٔ شهر را رعایت می‌کنند و ایشان آن چیزى را که دوست دارند، انتخاب.»
گلناز طاهری متولد سال ۱۳۵۸ در تهران و دانش‌آموختهٔ عکاسی در مقطع کار‌شناسی از دانشاه آزاد اسلامی تهران مرکز است. وی تاکنون در چند نمایشگاه گروهی عکاسی در گالری‌های آران، فروهر، اعتماد و راه ابریشم در داخل کشور و همچنین نمایشگاه‌هایی در بروکسل و پاریس از جمله در آرت‌فر پاریس فتو در سال ۲۰۰۴ حضور داشته است.