نمایشگاه مجموعه عکس‌های «دیوار» عباس کیارستمی عصر جمعه ۲۳ اردیبهشت با حضور خود او و جمع بسیار چشمگیر هنرمندان و هنردوستان در گالری ده گشایش یافت.
در این نمایشگاه علاوه بر نمایش مجموعه عکس‌های «دیوار» عباس کیارستمی کتابی هم با همین عنوان مشتمل بر عکس‌های این مجموعه که توسط نشر نظر رونمایی و در دسترس مخاطبان قرار گرفت. در حاشیه افتتاحیه این نمایشگاه «عباس کیارستمی» در گفت‌و‌گویی اعلام کرد: عکس‌ها به روحیاتم نزدیک‌تر از فیلم‌ها هستند. بعد از هر فیلمی خودم را به عکاسی موظف می‌کنم و یک دوره عکاسی طولانی را پشت سر می‌گذارم. در واقع با عکاسی زندگیمو سر می‌کنم، خستگیمو در می‌کنم.
او اضافه کرد: من در هنگام ساخت فیلم به عنوان کارگردان به صندلی‌های سینما تعهدی دارم و نمی‌توانم فکر کنم که خودم تنها هستم. اما در عکاسی تنها سلایق شخصی عکاس اعمال می‌شود و خودتی و دوربین هیچ آدمی کنارت نیست. به نظر من طبیعی است که در عکاسی آزاد‌تر و راحت‌تر کار کنم.
وی گفت: هنرمندان مطرح ما در حوزه تجسمی تعدادشان از هنرمندان مطرح سینما بسیار بیشتر است. به عقیده من موقعیت هنرهای تجسمی ایران در حوزه‌های بین المللی به مراتب از سینما جلو‌تر و پیشرفته‌تر است. هنرهای تجسمی ایران وارد بازار جهانی شده و برای آن هزینه می‌کنند و پول می‌پردازند. چیزی که در سینما دیده نمی‌شود. سینما هنوز به این عرصه راه نیافته است.
کیارستمی درباره شکل گیری مجموعه «دیوار» اظهار داشت: من سوژه‌هایم را در عکس‌های قبلی‌ام پیدا می‌کنم. هر موضوع جدیدی در عکس‌های مجموعه قبلی سرک می‌کشند. دیوار‌ها در مجموعه در‌ها سرک کشیدند و من در‌ها را از کادرم بیرون کردم و دیوار‌ها را سوژه اصلی قرار دادم. همه مجموعه‌ها از دل همدیگر بیرون آمده‌اند.
وی در مورد موقعیت استراتژیک این دیوار‌ها گفت: دیوار متعلق به تمام نقاط دنیا هستند. در این مجموعه از تمام دیوار‌هایی که به نظرم المان جالب توجهی داشت در هر جای دنیا عکاسی کردم. و تنها مجموعه برف‌های من متعلق به ایران است.
کیارستمی که همانند گذشته طبیعت را محور اصلی آثارش قرار داده و در این مجموعه نیز سایه درختان و رویش گیاهانی مانند خزه و علف را در روی دیوار‌ها به تصویر می‌کشد ادامه داد: حدود ۳۲ سال است که من عکاسی می‌کنم و کار را با طبیعت آغاز کردم هیچ وقت عکاس اجتماعی نبودم و نخواهم بود. هیچ عکسی در مجموعه دیوار نیست که تاثیر طبیعت روی دیوار‌ها حس نشود و یا تاثیر فوری سایه‌های درختان مجاور روی دیوار‌ها نمایان نشده باشد. گاهی هم نمایی از خزه و علف‌ها که از لای ترک و درزهای دیوار‌ها روییده‌اند، دیده می‌شود. دیوار‌ها، دیوارهای سیمانی‌اند ولی نفوذ طبیعت باعث شده که ما دیگر دیوار را سیمان نبینیم.
وی افزود: من دیوار را دیوار نمی‌بینم. بخصوص اینکه عقیده دارم هیچ دیواری نیست که یک دری در انت‌هایش نباشد. به هر دیوار دری وصل است.
وی در مورد اهمیت استفاده از عنصر نور اضافه کرد: نور کار‌هایم نشات گرفته از خود طبیعت و زندگی است. من نور را نمی‌آفرینم بلکه تنها از آن مراقبت می‌کنم. عکاسی بدون نور مانند عکس گرفتن بدون دوربین است و اصلا امکان ندارد. گاهی برای ثبت یک لحظه توسط دوربین ساعت‌ها صبر کرده‌ام. نکته مهم در حوزه نور نشانه گذاری و نشانه‌شناسی است که با چه ویژگی‌هایی المانی خارج از کادر می‌تواند در فضایی در عکس موجودیت پیدا کند و به عنوان یک گواه به تاثیر طبیعت شهادت دهد. این دیوار‌ها مجرد نیستند از گل و گیاهی که روی دیوار‌ها سایه افکنده و یا سایه‌های درختان پیاده رو، پیداست که زندگی در آن‌ها جریان دارد.
شایان ذکر است در ادامه «بهزاد حاتم» نقاش، منتقد هنری و مدیر گالری ده در حاشیه افتتاح نمایشگاه «دیوار» درباره عکس‌های عباس کیارستمی گفت: من تجربه‌های زیادی از نمایش آثار کیارستمی دارم زیرا در گذشته هم آثار ایشان را در این محیط عرضه کرده‌ام. برخورد و علاقه مردم و ارتباطی که مخاطبان با آثار ایشان برقرار می‌کنند، غیرقابل وصف است. من همیشه در نگاه بیننده نوعی شیفتگی و جادوشدگی را از نزدیک لمس کرده‌ام و اینجادویی است که توسط هنر کیارستمی به مردم منتقل می‌شود.
وی افزود: ما در گذشته مجموعه‌های ونگوگ اول و دوم و مونالیزا را با هم کار کرده‌ایم، مردم ساعت‌ها در مقابل اثر ایشان می‌نشستند و واقعا گاهی این عمل با اعتراض دیگران روبه رو می‌شد. مخاطبان همیشه از حضور آثار کیارستمی در ایران و این گالری اظهار خوشحالی کردند. مخاطبان ما همیشه دوست دارند آثار ایشان را در ایران از نزدیک ببینند.
گفتنی است، نمایشگاه عکس «دیوار» عباس کیارستمی تا ششم خرداد ۹۰ در گالری ده واقع در ونک، خیابان خدامی (بیژن)، خیابان نیروی انتظامی، بن بست ریاحی، پلاک ۲ دایر است و علاقمندان می‌توانند همه روزه از ساعت ۵ تا ۸ شب از این آثار دیدن کنند.
