calendar.jpg

در آخرین دقایق سال ۲۰۰۷ میلادی، وقایع مهم سال گذشته را در حیطه عکاسی دیجیتال و تاریک‌خانه دیجیتال مرور می‌کنیم:

– دوربین‌های انقلابی:
Canon و Nikon هر دو در سال گذشته محصولاتی را ارائه کردند که از بسیاری جهات می‌توان آنها را با لفظ "انقلابی" خواند. 1d Mark III دوربینی با ویژگی‌های عالی که بسیاری از مشخصه‌هایش در دوربینهای بعدی سال ۲۰۰۷ دیده شد: Live view، مبدل ۱۴ بیتی، تمیز کننده سنسور. 1Ds Mark III نیز با ۲۱ مگاپیکسل در یک سنسور فول فریم، به تدریج عکاسان را با سنسور 35mm، تا نزدیکی وادی مدیوم فرمت‌ها برد. Canon 40D نیز، بر خلاف 30D، دارای تغییرات بیشتر و جذابتری نسبت به نسل قبلی خود بود.

نیکون نیز با معرفی دوربین انقلابی خود، D3، در اردوی نیکونیان جنب‌ و جوشی فراوان ایجاد کرد و توانست در یک بدنه واحد، نیازهای عکاسان مختلفی را برآورده نماید. و البته D300 که حتی با وجود ادامه حیات D200، می‌توان آن را نیز یک ارتقاء کامل نامید.

به نظر می‌آید با معرفی این دوربین‌ها در سال ۲۰۰۷، آخرین میخ‌ها بر تابوت دوربین‌های فیلمی و عکاسی غیردیجیتال، کوبیده شد.

– خروجی‌های انقلابی:
پردازش‌های درون دوربینهای جدید نسبت به گذشته کاملتر شدند. به گونه‌ای که در بسیاری از موارد، خروجی‌های JPEG آنها، با خروجی پردازش شده RAW رقابت می‌کنند. امکانات کنترلی فراوانی بر این پردازش‌ها نیز اضافه شده‌ تا کاربران بیشتر و بهتر بر این فرآیندها کنترل داشته باشند. از سوی دیگر دوربینها توانستند با این پردازش‌های درونی، برخی مشکلات لنز‌ها را نیز رفع کنند (مثل مشکل CA). و نیز امکان کنترل و تنظیم دقیق فوکوس لنز‌ها توسط دوربین ممکن شد.
خروجی‌های ۱۴ بیتی در سال گذشته ابداع و معرفی شدند. در مورد این خروجی‌ها و اینکه آیا اهمیت دارند یا خیر، به زودی به طور مفصل صحبت خواهیم کرد.

از سوی دیگر، پردازش‌های خاصی برای بهبود نوردهی و انتشار تونال، در دوربین‌ها ارائه شد. مثل Highlight Priority در دوربینهای Canon که می‌تواند در احیاء مناطق هایلایت نقش مهمی داشته باشد.

– نرم‌افزارهای انقلابی:
شاید بتوان انقلابی ترین نرم افزار ۲۰۰۷ را Lightroom دانست که اصولا برخورد عکاسان را با هر آنچه پس از گرفتن عکس رخ می‌دهد، تغییر داد. هر چند هنوز نیز بسیاری فکر می‌کنند که لایت روم یک نرم‌افزار مانند بریج یا از آن بدتر مانند فتوشاپ است. در سال گذشته چند نسخه تکمیلی از این نرم‌افزار عرضه شد تا همگان بدانند که این نرم‌افزار از این پس یکی از ارکان عکاسی خواهد بود.
نسخه نهایی CS3 فتوشاپ نیز در سال ۲۰۰۷ عرضه شد. در این نسخه جدید امکانات خاصی برای سهولت و دقت کار عکاسان افزوده شد که از مهمترین آنها می توان به ویرایش غیر تخریبی، سیاه و سفید سازی با روش جدید، کار با تصاویر تلفیقی و روشهای انتخاب آسان اشاره نمود.
Adobe Camera RAW در سال گذشته اهمیتی دو چندان یافت: هم بخاطر مشترک بودن موتور آن در لایت روم و فتوشاپ و هم بخاطر ارتقاء کلی که در نسخه‌های آخر آن ایجاد شد.
نرم‌افزارهای Lightzone و Nikon Capture NX نیز در سال گذشته باعث بحث‌های زیادی بین صاحبنظران شدند.

شرکتهای معروف افزودنی ساز، نسخه‌های جدید خود را برای فتوشاپ جدید عرضه کردند. مهمترین‌شان Noise ninja ، NoiseWare ، Potraiture و نیز Exposure 2.0 و Color Effex 3.0 بودند

چاپ انقلابی:
Epson و Canon با پرینترهای جدید خود که با جوهرهای رنگدانه ای عمل می‌کنند، توانستند چاپ‌های حرفه‌ای مورد نیاز عکاسان حرفه‌ای را عرضه نمایند. بخصوص چاپ‌های سیاه و سفید که در گذشته یکی از نقاط ضعف چاپگر‌های جوهر افشان بود، با این پرینترها تبدیل به یک لذت برای عکاسان شده‌ است. پرینترهای سری ۹۵۰۰ کنن و ۲۴۰۰ و ۳۸۰۰ اپسون در این وادی سردمدار هستند. همچنین پرینترهای غیررنگدانه‌ای مانند ۱۴۰۰ اپسون توانست توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب نماید.
کاغذهای چاپ جدید در سال گذشته معرفی شدند. اپسون با معرفی کاغذهای بر پایه فایبر خود یک قدم به جلو برداشت. همچنین ایلفورد و Hahnemuehle کاغذهای جدیدی در رده مات هنری عرضه نمودند.