۵- اهمیت خط افق را فراموش نکنید.
بدلایلی مبهم بیشتر افراد، هنگامیکه از LCD دوربین برای عکاسی استفاده می کنند سعی دارند که دوربین را در حالت افقی نگه دارند. معمولا نتیجه بدست آمده غروبی کج، منظره ای یک وری یا برجی کج است!
بخشی از مشکل از آنجا ناشی می شود که دوربین شما هنگام نمایش منظره ای وسیع روی صفحه دو اینچی نمایشگر دچار کمی اعوجاج می باشد! ممکن است درختها به چشم صاف دیده شوند، ولی روی مانیتور دوربین شما حالتی کمانی داشته باشند.
شکل ۵- برای پرهیز از اشتباه از خطوط افقی طبیعت به عنوان خطوط راهنما استفاده کنید. در این عکس از خط ساحلی آب برای تنظیم ترکیب عکس استفاده شده است. (Canon powershot G2).
چکار می توانید کنید؟ یک کلید سحر آمیز برای حل مشکل خطوط افقی وجود ندارد، ولی با در نظر داشتن چند نکته می توان مشکل را به حداقل رساند.
اول از همه بدانید که باید تا جایی که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگیرید. اگر در کادر بندی دلخواه تصویر مشکل دارید چند عکس با تغییرات جزئی در موقعیت دوربین بگیرید. در این حالت حتما هنگام مرور عکسها در کامپیوتر یکی از آنها درست به نظر خواهد رسید. اکنون با انتخاب عکس درست می توانید سایر عکسها را حذف نمایید.
با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندی صحیح افق در عکس هایتان شما خواهید توانست تراز افقی عکسهایتان را با دقت بالایی به راحتی انجام دهید.
۶- کارت حافظه با ظرفیت مناسب بخرید.
هنگامی که برای خرید یک دوربین دیجیتال برنامه ریزی می کنید، خرید یک کارت حافظه اضافی را هم در بودجه خود لحاظ نمایید. چرا؟ چون کارت حافظه برای دوربین شگفت انگیز شما حکم یک کیف پر از خوراکی برای شما هنگام گرسنگی شدید را دارد!
برای یک دوربین ۲ مگاپیکسلی حداقل به 64MB، برای 3MP حداقل به 128MB و برای دوربین 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نیاز خواهید داشت. با این انتخاب تقریبا می توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربینتان از گرفتن یک عکس دیگر محروم نخواهید شد.
۷- همیشه با رزولوشن بالا عکس بگیرید.
یکی از مهمترین دلایلی که می گویم حافظه بالا برای دوربین تان بخرید اینست که بتوانید با حداکثر رزولوشن دوربین عکس بگیرید. اگر برای خرید یک دوربین 3MP پول خرج کرده اید برای پولتان ارزش قائل شوید و عکس 3MP بگیرید. و با استفاده از با کیفیت ترین تنظیم فشرده سازی دوربین عکسها را ذخیره نمایید، نه با فشرده ترین حالت.
چرا نباید با پایین آوردن کیفیت فشرده سازی و رزولوشن، تصاویر بیشتری را روی حافظه جای داد؟ چون شما هیچگاه آگاه نیستید که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترین عکسهای قرن ۲۱ شود!! و اگر شما عکسی زیبا را با دقت ۴۸۰*۶۴۰ گرفته باشید، به مفهوم اینست که فقط می توان پرینتی به اندازه یک عکس پرسنلی از آن گرفت، نه به اندازه ای که قابل ارائه در هیچ موزه یا نشریه ای باشد.
به عبارت دیگر با ثبت تصویر با دقت ۱۵۳۶*۲۰۴۸ (۳ مگاپیکسل) یا بزرگتر، شما میتوانید یک عکس دوست داشتنی در اندازه A4 پرینت بگیرید که براحتی روی جلد مجله ای مثل تایمز را بیاراید! حتی با داشتن پیکسل اضافی می توانید برای اینکه به موضوع نزدیکتر باشید حاشیه های ناخواسته تصویر را بریده و هنوز هم به اندازه کافی دقت در تصویر داشته باشید که پرینت مناسبی از عکس بگیرید.
نکته در اینجاست که با داشتن حافظه کافی شما مجبور به گرفتن عکسهای کم دقت و از دست دادن یک فرصت طلائی برای گرفتن عکسی معروف و مهم نیستید.